Bez żadnej przesady mogę przyznać że się nieco obawiałam tej lektury - a to dlatego, że mojego ostatniego spotkania z klasyką romansu nie mogę zaliczyć do udanych. Jak się szybko okazało, moje przeczucia były mocno na wyrost a strach był bezpodstawny.

Wielką siłę tej książki stanowią silne emocje i mocne, wyraziste sylwetki bohaterów - każdy z nich został obdarzony unikalnymi cechami i zapada w pamięć. Chociaż niektóre wypadki wydają się być nieco przerysowane, nie można im zarzucić bylejakości. Mroczny nastrój, jaki oddała autorka udziela się czytelnikowi, który z drżeniem serca czeka na rozwój wydarzeń, podświadomie przeczuwając to, co nieuniknione. Co ciekawe, pierwsze wrażenie dotyczące kreacji poszczególnych postaci bywa mylące - Brontë położyła duży nacisk na sferę psychologiczną - tak świetnie skorelowaną z fabułą - czyniąc ze swoich bohaterów złożone osobistości z krwi i kości. Za to duży szacunek!

Czytałam ją z niekłamaną przyjemnością - a to oznacza, że nawet wielcy sceptycy tego gatunku mogą zostać zjednani. Nie warto zwlekać, ten spacer po tajemniczych przepastnych wrzosowiskach nieopodal Wichrowych Wzgórz z Heathcliffem i Katarzyną zapamiętacie na długo,

Bez żadnej przesady mogę przyznać że się nieco obawiałam tej lektury - a to dlatego, że mojego ostatniego spotkania z klasyką romansu nie mogę zaliczyć do udanych. Jak się szybko okazało, moje przeczucia były mocno na wyrost a strach był bezpodstawny.

Wielką siłę tej książki stanowią silne emocje i mocne, wyraziste sylwetki bohaterów - każdy z nich został obdarzony...