Meyer ewidentnie nie chciało się zbyt długo myśleć nad światem. Z jednej strony wyszło dosyć poczytnie i mimo masywności książki, łatwo przez niąprzebrnąć. Z drugiej - tona błędów lub leniwych rozwiązań. Najlepszy przykład jaki mi się nasuwa (uwaga spoiler): moment zdobywania leków przez bohaterkę. Wyzwanie, ryzykowna akcja przedzierania się do siedlisk obcych istot? Otóż ani trochę, przecież tak zwane 'dusze' to kompletnie łatwowierne istoty, nieznające kłamstwa ani nie zamykające nigdy domów. Wystaryczy poudawać, że boli i spokojnie wziąć wszystko, co trzeba a nikt o nic cię nie będzie podejrzewać. Obce stwory, które zabijają całe planety i je zagarniają a jednocześnie dają się oszukać kilku niezbyt zmyślnym ludziom w sposób, w który nawet przeczkolak zauważyłby, że ktoś go wkręca? No, no... dosyć wyróżniająca się i nieczęsra kreacja świata, na pewno by działało.
Książki nie polecam, właśnie ze względu na totalny brak jakichkolwiek działających zasad świata przedstawionego. Cała fabuła osadzona na stosie błędów i nieprzemyślanych prób kreacji świata. Mimo całkiem niezłego pomysł, całość jest na poziomie najgorszej, bezsensownej paplaniny.

Meyer ewidentnie nie chciało się zbyt długo myśleć nad światem. Z jednej strony wyszło dosyć poczytnie i mimo masywności książki, łatwo przez niąprzebrnąć. Z drugiej - tona błędów lub leniwych rozwiązań. Najlepszy przykład jaki mi się nasuwa (uwaga spoiler): moment zdobywania leków przez bohaterkę. Wyzwanie, ryzykowna akcja przedzierania się do siedlisk obcych istot? Otóż...