Amerykańska popkultura wykreował nowy typ bohatera, którym jest tzw. nerd, czyli pasjonat nauk ścisłych, gier komputerowych, komiksów i fantastyki, który ma problemy z kontaktami międzyludzkimi. Negatywne określenie kujona stało się fajne dzięki serialowi „Big Bang Theory” (lub jak kto woli „Teoria wielkiego podrywu”), a grupkę uroczych naukowców pokochał cały świat. Podejrzewam, że za oceanem powstało mnóstwo książek o nedrach i ich wesołych perypetiach. Pierwszą powieścią tego typu opublikowaną w Polsce jest „Projekt Rosie” autorstwa Graeme Simsion’a, która ukazała się dzięki wydawnictwu Media Rodzina.
Don Tillman jest profesorem genetyki, geniuszem w swojej dziedzinie. Na co dzień prowadzi spokojne, oparte na uporządkowanym harmonogramie, życie. Racjonalny, aspołeczny i trochę autystyczny bohater stwierdza pewnego dnia, że potrzebuje żony. Do realizacji nowego planu przystępuje z typowym dla siebie, naukowym podejściem. Opracowuje szesnastostronicowy kwestionariusz zawierający wiele szczegółowych pytań. Projekt „Żona” ma na celu wyłonienie tej jednej, idealnej kandydatki. Zupełnie przypadkowo na drodze Dona staje Rosie, dziewczyna podesłana przez jedynego przyjaciela Tillmana. Młoda kobieta szuka swojego biologicznego ojca. Któż może być bardziej pomocny niż profesor genetyki? Co prawda szalona barmanka nie nadaje się zupełnie na żonę, ale dobre serce naukowca nakazuje mu pomóc dziewczynie. W ten sposób rozpoczyna się wspólna znajomość Dona i Rosie, której zakończenie wydaje się być aż nazbyt oczywiste.
Powieść Graeme Simsion’a jest przyjemną komedią romantyczną opartą na wzajemnym przyciąganiu się przeciwieństw i humorze sytuacyjnym. Autor stara się unikać schematycznych rozwiązań i całkiem dobrze mu to wychodzi, chociaż nad książką cały czas unosi się duch amerykańskich, romantycznych i bzdurnych historyjek. Mimo iż „Projekt…” wywarł na mnie fajne wrażenie, to jednak spodziewałam się czegoś lepszego, świeżego, zabawniejszego, bardziej ambitnego. Dostałam wesołe i lekkie czytadło, które poprawiło mi humor, ale nic ponadto. Całość jest zdecydowanie pozytywna – pozytywni bohaterowie, których się lubi, pozytywna fabuła i takie samo zakończenie. Trzeba przyznać, że powieść warta jest uwagi, ale nie nastawiajcie się na cuda, które obiecuje wydawca. Na szczególne uznanie zasługuje zadziwiająca praca tłumacza – Macieja Potulnego, który dokonał rewelacyjnego przekładu. Choćby dlatego warto sięgnąć po „Projekt Rosie”.

Amerykańska popkultura wykreował nowy typ bohatera, którym jest tzw. nerd, czyli pasjonat nauk ścisłych, gier komputerowych, komiksów i fantastyki, który ma problemy z kontaktami międzyludzkimi. Negatywne określenie kujona stało się fajne dzięki serialowi „Big Bang Theory” (lub jak kto woli „Teoria wielkiego podrywu”), a grupkę uroczych naukowców pokochał cały świat....