Tytuł mnie zachęcił i pomyślałam, że może nie będzie tak źle i uda mi się skończyć tę mękę. Cóż, faktycznie było lepiej... jak na tę serię.

Opis mówi nam o tym, co już wiemy. Grupa szalonych naukowców bawiła się w tworzenie rekombinantów, co oznacza wszczepianie DNA jednego gatunku drugiemu (co ty powiesz...). Ci rekombinanci, którzy przetrwali, to Max i Likwidatorzy. Aaa, i jeszcze stado (o którym nie było właściwie co powiedzieć, aż do teraz).

Przez ten tom przebrnęłam na rybach, w oczekianiu, aż będzie branie. Nie było. Ale książkę skończyłam. Wszystko działo się tak szybko, że aż za szybko. Ale to dobrze, bo szybciej skończyłam tę mękę. Czwartego tomu długo nie mogłam dostać, pewnie leży tam gdzieś na półce w Empiku, ale wkrótce będę musiała po niego sięgnąć. I sięgnę.

Zupełnie nie wiem, jaki sens mają wybuchające w powietrzu roboty strzelające organami wewnętrznymi (co było delikatnie mówiąc obrzydliwe). Są dwie opcje: albo Max wraz ze stadem odkryli coś fajnego o nazwie LSD, albo autor miał naprawdę wielką wyobraźnię. Zakładam, że miał wielką wyobraźnię, dając czytelnikom znaki, że ta historia to tak naprawdę halucynacje... Dobrze, nieważne. Wyjdzie na to, że ja mam wielką wyobraźnię. Moje recenzje powoli zamieniają się w fanfic.

Dobrze, skończmy już to. Książka była zdecydowanie lepsza od tych, które czytałam wcześniej. Podobała mi się. Nie było źle, wybuchające roboty nawet dało się znieść. To, co mnie wkurzało, miało na imię "Angela" i było wredną, jasnowłosą dziewczynką, którą najchętniej bym udusiła. Ale to był naprawdę jedyny minus. Czy tam drugi. A może trzeci...

Tytuł mnie zachęcił i pomyślałam, że może nie będzie tak źle i uda mi się skończyć tę mękę. Cóż, faktycznie było lepiej... jak na tę serię.

Opis mówi nam o tym, co już wiemy. Grupa szalonych naukowców bawiła się w tworzenie rekombinantów, co oznacza wszczepianie DNA jednego gatunku drugiemu (co ty powiesz...). Ci rekombinanci, którzy przetrwali, to Max i Likwidatorzy. Aaa,...