"Zapach gorzkich pomarańczy" to ciekawa powieść o miłości, rodzinnych sekretach, które wychodzą na jaw po wielu latach, o wojnie, poświęceniu i straconych marzeniach.

Książkę czytało mi się szybko i z emocjami, z wyjątkiem zakończenia, które psuje obraz całości - jest zbyt przewidywalne, sztucznie udramatyzowane i bardzo odbiega klimatem od reszty fabuły.

Akcja rozgrywa się dwutorowo - współcześnie i w czasach wojny domowej w Hiszpanii. I jak to często w takich przypadkach bywa, dawne wydarzenia okazały się znacznie bardziej interesujące od tych bieżących.
Sekrety sprzed kilkudziesięciu lat wychodzą na jaw stopniowo, czytelnik poznaje je powoli, co na pewno jest jedną z największych zalet powieści. Gdy wydaje nam się, że już wszystko wiemy, odkryty zostaje jeszcze jeden ważny dla bohaterów epizod, co podnosi napięcie i zaskakuje.

Mimo iż uznałam książkę za bardzo dobrą, mam po lekturze lekki niedosyt. Spodziewałam się bowiem bardziej klimatycznej opowieści o współczesności. Ta część jednak nie wyróżnia się niczym spośród wielu obyczajowych powieści. Na szczęście rozdziały poświęcone przeszłości rekompensują ten niedostatek i dlatego przyznałam siedem gwiazdek.

"Zapach gorzkich pomarańczy" to ciekawa powieść o miłości, rodzinnych sekretach, które wychodzą na jaw po wielu latach, o wojnie, poświęceniu i straconych marzeniach.

Książkę czytało mi się szybko i z emocjami, z wyjątkiem zakończenia, które psuje obraz całości - jest zbyt przewidywalne, sztucznie udramatyzowane i bardzo odbiega klimatem od reszty fabuły.

Akcja rozgrywa...