Kolejna już powieść Marii Ulatowskiej, którą miałam okazję przeczytać. Wydaje mi się, że jest ona nieco lepsza od pozostałych, bardziej dojrzała, autorka stworzyła historię bardziej realistyczną i lepiej operuje emocjami bohaterów. Tylko postać Mikołaja wydaje się nieco przesadzona.
Książka opowiada historię Franciszki, która wychodzi za mąż za dużo starszego od siebie mężczyznę. Do kompletu otrzymuje teściową z przysłowiowych kawałów. Frania jest nieśmiała i nieco zagubiona i zdominowana przez męża i rodzinę. Dopiero pewne wydarzenie sprawia, że Franciszka postanawia wziąć swoje życie we własne ręce i przeciwstawić się klanowi Wołodarskich. Na szczęście zyskuje kilka życzliwych osób, które jej w tym pomagają. Z zalęknionej i naiwnej dziewczyny staje się kobietą, która potrafi postawić na swoim.
„Całkiem nowe życie” to powieść obyczajowa o prawdziwym życiu, jego radościach i smutkach, radzeniu sobie z codziennymi problemami, których nie brakuje w rodzinie: aborcja, alkoholizm, choroby, porzucenie dziecka, hazard, próba samobójcza. Autorka pokazuje jak ważna jest miłość, prawdziwa przyjaźń i pomoc życzliwych osób, bez których ciężko byłoby przezwyciężyć trudności życiowe. Ale sporo tu także ciemniejszych stron ludzkiego charakteru: zawiści, podłości, chciwości i niszczącej, zaborczej miłości.
Powieść Marii Ulatowskiej niesie pewne przesłanie, że warto walczyć o siebie i własne marzenia, uczy też wybaczania i wiary we własne siły, pokazuje wartość prawdziwej przyjaźni.

Kolejna już powieść Marii Ulatowskiej, którą miałam okazję przeczytać. Wydaje mi się, że jest ona nieco lepsza od pozostałych, bardziej dojrzała, autorka stworzyła historię bardziej realistyczną i lepiej operuje emocjami bohaterów. Tylko postać Mikołaja wydaje się nieco przesadzona.
Książka opowiada historię Franciszki, która wychodzi za mąż za dużo starszego od siebie...