Powieści, które wywołują u czytelnika gwałtowne wspomnienia należą w moim przekonaniu do specjalnej kategorii. To takie, szczególne pozycje, do których mamy sentyment, a myśli krążące w głowie po lekturze, nieustannie powracają do miejsc, w których rozgrywały się wydarzenia i bohaterów, biorących w nich udział. Taką osobliwą lekturą dla osób doskonale pamiętających czasy PRL-u będzie powieść kryminalna Ryszarda Ćwirleja, zatytułowana „Upiory spacerują nad Wartą”, rozpoczynająca cykl czytelniczy „Poznańscy milicjanci”. To opowiedziana pół żartem historia kryminalna, rozgrywająca się w stolicy Pyralndii, czyli Poznaniu. Książka ta jest też kolejnym kryminałem, w którym sama intryga nie jest wcale najważniejsza. Choć dobrze skonstruowana, jest tylko tłem dla kolorowego wachlarza postaci stworzonych przez autora oraz dla wielobarwnej (w żadnym wypadku szarej!) minionej epoki Polski Ludowej. Ryszard Ćwirlej stosując zabieg świadomego przekoloryzowania swoich bohaterów oraz otaczającego ich świata, w doskonały sposób kreuje peerelowską rzeczywistość, oraz rządzące nią kartkowe (i nie tylko) prawa. Doskonale ukazana praca milicyjna, podlana hektolitrami alkoholu i upiększona najwymyślniejszymi przekleństwami, świetnie oddaje klimat starych zdezelowanych budynków, w których swoje siedziby miały ówczesne posterunki czy komendy milicji. Całość ubarwiają zastosowane w powieści elementy miejscowej gwary, które dodają lekturze atrakcyjności i powodują, że staje się ona jeszcze bardziej rzeczywista. Bardzo dobrze, że autor decyduje się na użycie regionalizmów, w ten sposób przypomni wielu czytelnikom język, który został przez nich całkowicie zapomniany, lub o którym nigdy wcale nie słyszeli.

Czytając tę powieść, odbyłem podróż do minionego świata, który choć nie powinien wywoływać dobrych wspomnień, jednak takie przywołuje. Wróciłem do czasów młodości, a nawet dzieciństwa i dzięki autorowi przypomniałem sobie wiele faktów, które umknęły już z mojej głowy. Pomyślałem sobie także, że warto nieraz sięgnąć po lekturę, którą wiele razy omijało się szerokim łukiem, bo nawet swym wyglądem nie zachęcała do tego, by wziąć ją do ręki, nie wspominając już o czytaniu. Wiem też, jak ważne są dla czytelników polecanki znajomych, dzięki nim właśnie odkrywa się takie perełki.

Dziękuję emindflow, ubawiłem się setnie i dobrze pośmiałem.

Ocena: 4,5/6

Powieści, które wywołują u czytelnika gwałtowne wspomnienia należą w moim przekonaniu do specjalnej kategorii. To takie, szczególne pozycje, do których mamy sentyment, a myśli krążące w głowie po lekturze, nieustannie powracają do miejsc, w których rozgrywały się wydarzenia i bohaterów, biorących w nich udział. Taką osobliwą lekturą dla osób doskonale pamiętających czasy...