W kwestii serii o Jacku Reacherze absolutnie podtrzymuję zdanie - Lee Child jest mistrzem w tej dziedzinie.
Gdyby to nie była seria thrillerów, śmiało można byłoby ją uznać za żart Lee Childa. Wykreował bohatera tak nieprawdopodobnie idealnego – męskiego, zwinnego, silnego i inteligentnego, że słuszniej byłoby uznać, że wyprodukowano go w laboratorium, niźli, że jest facetem z krwi i kości. Do tego Jack kompletnie nie garnie się do kłopotów, to one znajdują jego.
W tej części Reacher żyje sobie spokojnie w sennym miasteczku, niczego nie oczekując od życia, za dnia łopatą kopie baseny, nocą pracuje jako wykidajło. Sielanka trwa dopóty, dopóki ktoś nie wplątuje go w niebezpieczną grę. Przy jego boku pojawia się seksowna towarzyszka i wspólnie próbują rozwikłać zagadkę i wygrać ze śmiercią. Jednak w miarę wgłębiania się w temat, robi się coraz poważniej. Mam tu na myśli w szczególności opisy wojny wietnamskiej, losów amerykańskich żołnierzy, zmian zachodzących w ich psychice, zachowaniu, ale i praktyk stosowanych przez głównodowodzących.
Książkę zdecydowanie polecam, bo jak pisałam, autor jest mistrzem akcji, budowania napięcia, kreowania bohaterów, w tym przypadku zwłaszcza negatywnego, który jest bezsprzecznie wyrazistą postacią, ale i wplatania wątków pobocznych, których w fabule nie brakuje.

W kwestii serii o Jacku Reacherze absolutnie podtrzymuję zdanie - Lee Child jest mistrzem w tej dziedzinie.
Gdyby to nie była seria thrillerów, śmiało można byłoby ją uznać za żart Lee Childa. Wykreował bohatera tak nieprawdopodobnie idealnego – męskiego, zwinnego, silnego i inteligentnego, że słuszniej byłoby uznać, że wyprodukowano go w laboratorium, niźli, że jest...