I dusza moja
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Seria:
- Kontrapunkty
- Wydawnictwo:
- Powergraph
- Data wydania:
- 2013-04-04
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-04-04
- Liczba stron:
- 258
- Czas czytania
- 4 godz. 18 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788361187721
"Na korytarzu wybuchła kanonada strzałów. Jeden z biegnących chłopców potknął się, wylądował na kolanach, tnąc głęboko, do mięsa, dłonie na szklanych odłamkach z podłogi. Potem trzasnęło znowu, skryty w cieniach korytarz rozbłysnął krótkim ogniem, jak flesz z aparatu, i bark klęczącego chłopaka wybuchł krwawą chmurą. Obok w panice przebiegali inni uczniowie".
Mroczny thriller Michała Cetnarowskiego opowiada o ludziach stawiających czoło złu, które ich przerasta. Skandynawowie udowodnili, że powieść gatunkowa może dotykać spraw istotnych. "I dusza moja" to przykład, że takie teksty pisze się również w Polsce.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Węzły na nitce losu
Choć wydawnictwo Powergraph kojarzone jest gównie z fantastyką, w ukazującej się pod tym szyldem serii Kontrapunkty znaleźć można tytuły wymykająca się sztywnej klasyfikacji gatunkowej. „I dusza moja” Michała Cetnarowskiego, jako thriller psychologiczny z silnymi naleciałościami powieści obyczajowej w postaci komentarza do współczesnopolskich zagadnień społecznie istotnych i delikatną nutą nadrealizmu, bardzo dobrze wpasowuje się w to założenie.
Książkę można podzielić na dwie dość wyraźnie części. W pierwszej, stanowiącej około połowę jej objętości, trzecioosobowy narrator przybliża czytelnikowi bohaterów, których losy w mniej lub bardziej bezpośredni sposób splotą się wokół tego, co jest jednocześnie najbardziej jaskrawym punktem książki i pretekstem pozwalającym zapełnić ją zasadniczą treścią – strzelaniny w szkole. Fabuła nie koncentruje się jednak, jak można by się spodziewać, na poszukiwaniu sprawców lub poznawaniu kierujących nimi motywów – te zagadnienia zostały praktycznie pominięte. Ważne są emocje nastoletniej uczennicy, jej ojca, młodej nauczycielki, policjanta i dziennikarza, przemiany, które w nich zachodzą. A także droga, którą wieść o tragedii dociera do ich umysłów oraz reakcje, jakie wyzwala. Temu głównie poświęcono drugą część książki.
Każdy z bohaterów zostaje w tej niedługiej przecież powieści przedstawiony w sposób czyniący zeń osobę z krwi i kości. Jest to możliwe dzięki zabiegowi, którym posłużył się autor, polegającym na budowaniu postaci w oparciu o szkielet złożony z archetypów, czasem wręcz stereotypów, eksponujący pojedyncze, acz bardzo wyraziste cechy charakteru. Jednocześnie wszyscy pojawiający się w „I dusza moja” bohaterowie są po prostu zwyczajni, przez co czytelnik spotykający takich ludzi na co dzień na ulicy jest w stanie bez trudu zanimować ich w swej wyobraźni. Wioleta to nastolatka, jakich wiele na szkolnych korytarzach w każdym ogólniaku, dziesiątki szarych i zmęczonych życiem Jerzych okupują kolejki w urzędach pracy i snują się z jednej rozmowy kwalifikacyjnej na kolejną, młodą idealistkę z „powołaniem” w typie Ewy, wciąż jeszcze usiłującą ignorować to, iż świat uparcie nie chce grać według jej reguł spotkać można w niejednym pokoju nauczycielskim. Adam to dokładnie ten antypatyczny typek, który wizualizuje się w głowie na dźwięk słowa „karierowicz”, z kolei Paweł należy do grona rozczarowanych realiami młodzieńców mogących się pochwalić tytułem magistra jakiegoś „nieprzyszłościowego” kierunku.
Taki sposób kreacji bohaterów sygnalizuje kolejne zadanie, jakiego podjął się autor – odmalowanie wizji współczesnej Polski widzianej oczyma przedstawicieli klasy średniej, mieszkańców małych, tak do siebie podobnych w swej bylejakości miasteczek. Cetnarowski nie porywa się na jednoznaczną ocenę realiów, w których osadza swą opowieść, a jedynie przedstawia je w przerysowanej i uwypuklającej problematyczne zjawiska formie. W książce naświetlane są więc takie kwestie jak brak szczerego dialogu w rodzinie, brutalne i rozczarowujące zasady funkcjonowania rynku pracy, nieudolność systemu edukacji, trupy poprzedniego ustroju politycznego pochowane w szafach w placówkach sektora publicznego.
A gdyby szarość ludzkich żywotów upchanych warstwowo w pogierkowskich blokach z wielkiej płyty była niedostatecznie przygnębiająca, Cetnarowski jako tło dla opisywanych wydarzeń wybrał jeden z tych najpaskudniejszych dni w roku, kiedy to biel śniegu nie przełamuje już ponurych barw, ale światu wciąż jeszcze niespieszno, by zbudzić się do życia.
Autor nie koncentruje się jednak wyłącznie na dniu dzisiejszym, często wykorzystując starszych wiekiem bohaterów jako pretekst do wplatania w fabułę opowieści z czasów PRL-u, ówczesnych miejskich legend czy ukazywania przemian, jakie zaszły w kraju pomiędzy rokiem 1989 a obecnym.
Bohaterów, choć są tak różni od siebie, łączy jedno – zwyczaj częstego rozmyślania o tym, co ich ukształtowało, próby odnalezienia i analizy punktów zwrotnych, które doprowadziły ich do miejsc, w których się obecnie znajdują. Dlatego też Cetnarowki stawia przed nimi kamień milowy i każe się z nim zmierzyć, niektórym wręcz wkładając do głowy świadomość, że po szkolnej strzelaninie nic już nie będzie takie jak dawniej.
„I dusza moja” nie jest powieścią bazującą na taniej sensacji, mimo poruszania tematyki szokującej i przekraczającej granice ludzkiego pojmowania. Choć zastosowane uproszczenia i przejaskrawienia potrafią zmęczyć, a „problemy współczesnej Polski” to temat eksploatowany do znudzenia i odpychający swą prozaicznością (co może dać w kość szczególnie tym, którzy sięgną po powieść z nadzieją, że oto mają do czynienia z prozą przynajmniej w pewnym stopniu fantastyczną), omawiana książka to kawał mocnej literatury, nie tylko trzymającej w napięciu, ale i skłaniającej do refleksji, pełnokrwistej, a przy tym emocjonalnej. Jak już się rzekło – mieszanka, której nie da się łatwo zaszufladkować.
Agata Rugor
Oceny
Książka na półkach
- 177
- 130
- 50
- 7
- 4
- 2
- 2
- 2
- 2
- 2
Opinia
Michał Cetnarowski to polski redaktor, pisarz i publicysta. Jest szefem działu literatura w „Nowej Fatastyce”. W 2009 roku wydał zbiór opowiadań „Labirynty”. W 2013 roku wyszła jego książka „I dusza moja” dzięki wydawnictwu Powergraph.
Wioleta zaczyna kolejny dzień w szkole. Jej przyjaciółki opowiadają o kolejnych seksualnych podbojach. Pierwsza lekcja mija szybko. Podczas drugiej dziewczyna nie wytrzymuje i wychodzi z klasy do łazienki na papierosa. W tym samym czasie jej ojciec wybiera się na rozmowę kwalifikacyjną. Od plajty własnej firmy jest bezrobotny. W innej części miasta policjant Rafał rozpoczyna służbę i ze zgorzknieniem wspomina czasu przed mundurem. Dziennikarz Adam i operator Darek wybierają się do kolejnej upadającej fabryki, by zrobić materiał. Nauczycielka w klasie Wiolety bije się z myślami, czy dobrze zrobiła zwalniając ją z lekcji i pozwalając wyjść do toalety. W tym momencie pada strzał. Ktoś wszedł do szkoły i postanowił urządzić masakrę. Nauczycielka Ewa barykaduje się w klasie z uczniami, Wioleta ogląda wyskakujących z sal uczniów, którzy zabijają się na chodniku przed szkołą. Do radia dzwoni zdenerwowana matka, która opowiada o tym, co się dzieje w liceum. Ojciec Wiolety postanawia uratować córkę. Policja dostaje informację o strzelaninie, ale boi się ryzykować własnym życiem. Dziennikarz już wie, że to może być materiał jego życia. A w szkole padają kolejne strzały.
Książka podzielona jest na rozdziały, które uwzględniają kolejne minuty zdarzenia. W każdym rozdziale widzimy akcję z różnych punktów – Wiolety, ojca nastolatki, nauczycielki, policjanta, dziennikarza. Każdy widzi to zupełnie inaczej i liczą się dla niego inne priorytety. Oprócz opisu akcji, są też wspomnienia najważniejszych chwil z życia, które ukształtowały bohaterów.
Język jest dość luźny. W narracji pojawiają się wulgaryzmy, powtórzenia, często zdania są urwane. Wiele z nich jest odzwierciedleniem toku myśli bohaterów, dlatego bierze pod uwagę ich emocje i w ten sposób też kreuje wypowiedzi. Dialogów jest mało, jest tu głównie narracja, co jest dobrym wyjściem z sytuacji, gdyż dzięki niej dowiadujemy się znacznie więcej o stanie psychicznym bohaterów i ich patrzeniu na strzelaninę, niż poprzez rozmowy z innymi.
Wielkim plusem jest dobranie tak różnych bohaterów do opowiadania o tym zdarzeniu. W treści przemycono kilka ważnych rzeczy, które obecnie coraz częściej dotykają wielu z nas – wyjazdy za granicę, niespełnione marzenia, kryzys, ambicja, seksualność nastolatków i zbrodnia. Mieszanka wybuchowa, ale doskonale złożona.
Książka wciąga od pierwszej strony, trzyma w napięciu, a akcja nie zwalnia ani na minutę. Historia jest przemyślana i doskonale wykreowana. To doskonały thriller, który nie pozwala się oderwać od lektury ani na moment.
Moim zdaniem książka jest niesamowicie ciekawa i wciągająca. Autor stworzył coś tak dobrego, że aż nie mogłam uwierzyć, że wyszło to spod ręki Polaka. To kawał świetnej literatury na światowym poziomie. Czasem zaskakuje, czasem przeraża, niejednokrotnie wciska w fotel, a czasem zmusza do ironicznego uśmiechu. Oby więcej takich książek.
Komu polecam? Absolutnie tym, którzy chcą uwierzyć w polskich twórców. To lektura obowiązkowa dla lubiących przeczytać coś mocniejszego, z tematami na czasie i dawką dobrego języka. Na mojej prywatnej liście trafia na sam szczyt, a to już o czymś świadczy, przecież jestem niesamowicie wybredna.
Michał Cetnarowski to polski redaktor, pisarz i publicysta. Jest szefem działu literatura w „Nowej Fatastyce”. W 2009 roku wydał zbiór opowiadań „Labirynty”. W 2013 roku wyszła jego książka „I dusza moja” dzięki wydawnictwu Powergraph.
więcej Pokaż mimo toWioleta zaczyna kolejny dzień w szkole. Jej przyjaciółki opowiadają o kolejnych seksualnych podbojach. Pierwsza lekcja mija szybko. Podczas...