"Zarzewie buntu" to drugi tom trylogii "Pozaświatowcy" Brandona Mulla. Pisarz to stosunkowo młody (rocznik 1974), ale o dość bogatym dorobku literackim, z którego w Polsce najlepiej znana jest seria "Baśniobór". Pisze najczęściej dla nastoletniego czytelnika i "Pozaświatowcy" nie są tu wyjątkiem.

W "Zarzewiu Buntu" spotykamy ponownie Jasona Walkera, nastolatka z USA. Pod koniec pierwszego tomu ("Świat bez bohaterów") udało mu się wrócić do domu z równoległego świata Lyrianu. Dowiaduje się, że w naszym świecie od kilku miesięcy uważa się go za zaginionego. Zaginęła również Rachel, dziewczyna z USA, którą spotkał w Lyrianie.

Jason zna tajemnicę, która na zawsze zmieni ruch oporu przeciwko Maldorowi, złemu czarnoksiężnikowi podbijającemu powoli cały Lyrian: magiczne Słowo, na którym opierali swoje nadzieje, to jedynie sprytna fałszywka, obliczona na marnowanie energii wrogów Maldora. Za wszelką cenę będzie więc chciał wrócić do Lyrianu i pomóc przyjaciołom, których tam zdobył.

Prawdziwą plagą literatury są sequele znacznie gorsze od pierwowzorów, które ciągną na siłę zgrany i wyeksploatowany wątek. "Zarzewie buntu" nie tylko ustrzegło się tego błędu. Ono jest wręcz lepsze od pierwszego tomu.

W "Świecie bez bohaterów" autor z konieczności wprowadzał nas powoli w tajniki Lyrianu, świata rządzącego się dziwnymi i często zwariowanymi prawami. To sprawiło, że przez pierwszą połowę powieści odkrywaliśmy fascynujący nowy świat, a dopiero gdzieś w połowie zaczynała się akcja.

Tym razem jesteśmy rzuceni w sam środek akcji od pierwszych niemal stron powieści (no dobrze, od drugiego rozdziału), bowiem od razu od powrotu Jasona do równoległego świata rzucają się za nim w pościg rozmaite stwory służące Maldorowi. Chłopak będzie musiał użyć wszystkich swoich sił i znaleźć nietypowych sojuszników, by dotrzeć do Gallorana, Ślepego Króla i nieformalnego lidera ruchu oporu.

Z drugiej strony mamy wątek Rachel, która pozostała w Lyrianie i niespodziewanie odkrywa w sobie talent do posługiwania się magią, jakiego nikt w tym świecie od setek lat nie widział.

Mull zgrabnie łączy wciągającą akcję z odsłanianiem przed nami kolejnych fascynujących obszarów Lyrianu. Poznamy Siedem Dolin, pozornie idylliczną krainę, dom ludu Amar Kabel zwanego też nasiennikami (po śmierci odradzają się z nasienia, które mają u podstawy czaszki). Wraz z bohaterami udamy się na przeklęte bagna zwane Ziemiami Zatopionymi, gdzie przyjdzie kolej zmierzyć się z przerażającym potworem. Wreszcie zagłębimy się w niezmierzoną dżunglę, w której centrum czeka Wyrocznia, jeden z ostatnich autorytetów Lyrianu niezależnych od Maldora.

Jak na książkę dla nastolatków "Zarzewie Buntu" to oryginalna i mało schematyczna książka. Starsi czytelnicy (a zapewne i część młodszych) rozpoznają zapewne inspiracje "Opowieściami z Narnii" czy "Władcą Pierścieni", ale nie są to kalki, a raczej zapożyczenia, które umiejętnie wplecione w oryginalną narrację nie tylko niczego nie ujmują, ale wręcz ją wzbogacają. Książkę łyka się jednym tchem, zarówno autor, jak i tłumaczka zrobili kawał dobrej roboty.

I jeszcze jedna, moim zdaniem ogromna zaleta: w przeciwieństwie do większości książek dla nastolatków obejmujących szeroko rozumianą fantastykę, nie ma tu nachalnego wątku romansowego. Jasne, bohaterowie nie są z kamienia, ale wszystkie te elementy są bardzo zgrabnie spojone w całość z resztą fabuły, tak że nie przesłaniają reszty wątków.

"Zarzewie Buntu" to świetna kontynuacja dobrego początku. Młodzi czytelnicy powinni być zadowoleni, a i starsi zapewne znajdą dużo przyjemności w lekturze.

Krzysztof Krzemień