To jest opowieść człowieka, który o górach wysokich ma do powiedzenia tak wiele, że niewielu polskich wspinaczy może temu dorównać. Górom poświęcił życie, góry są jego pracą i pasją.
Z kart książki miejscami przebija - zdawać się może - pewność siebie, ale jednocześnie ta pewność wynika z ogromnego doświadczenia i niezwykłych przeżyć.
Dla Ryszarda Pawłowskiego - jak dowiadujemy się z kart książki - góry stanowią nie tylko pasję, ale są także jego pracą, odkąd wykonuje zawód przewodnika górskiego.
Wielu z najwybitniejszych polskich himalaistów, a do tej grupy zalicza się Ryszard Pawłowski, napisało w tej czy innej formie swoje biografie. Z tych biografii widać, jak inną osobowością jest każda z tych osób. To między innymi sprawia, że warto poznać historię polskiego wspinania z perspektywy Ryszarda Pawłowskiego.

To jest opowieść człowieka, który o górach wysokich ma do powiedzenia tak wiele, że niewielu polskich wspinaczy może temu dorównać. Górom poświęcił życie, góry są jego pracą i pasją.
Z kart książki miejscami przebija - zdawać się może - pewność siebie, ale jednocześnie ta pewność wynika z ogromnego doświadczenia i niezwykłych przeżyć.
Dla Ryszarda Pawłowskiego - jak...

Gdy książka trafiła w moje ręce, szybko ją przekartkowałem i pomyślałem – rewelacja. Kolorowe, przykuwające uwagę zdjęcia, czy też bardzo dobry, miły w dotyku papier, zachęcają do czytania. Tym razem nie odłożyłem książki na półkę, jak to mam w zwyczaju, tylko od razu zabrałem się do lektury.

Książka, będąca efektem rozmów przeprowadzonych przez Piotra Dróżdża z Ryszardem Pawłowskim, budziła skrajne emocje. Początkowo czytało się ją bardzo dobrze, potem postać Pawłowskiego, przedstawiana na kartkach, zaczęła mnie denerwować. Końcówka, na szczęście, złagodziła ostry osąd.

Pozycję dobrze się czyta. Nie chcę omawiać poszczególnych części, gdyż z mojej perspektywy mija się to z celem. Warto natomiast wspomnieć, że w wielu miejscach koresponduje z górskim książkami innych autorów, często prezentując zupełnie inny pogląd. Znamienna i bardzo częsta jest polemika z Anną Czerwińską i książkami z serii GórFanka. Co prawda Pawłowski podkreśla, że darzy Czerwińską sympatią, jednak da się wyczuć napięcie, jakie występuje pomiędzy tymi osobami. Myślę, że podchodząc do książki Piotra Dróżdża warto wcześniej lub później sięgnąć po książki Czerwińskiej, celem spojrzenia na tę samą sprawę z zupełnie innej strony.

Jak wspomniałem we wstępie, momentami ksiażka ta mnie deprymowała. Często (z podkreśleniem na „często”) Pawłowski przedstawia siebie jako człowieka o nadzwyczajnych predyspozycjach. Odnosiłem wrażenie, że przy Nim superbohaterowie pokroju Batmana, Supermena to amatorzy…

Książka ma swoje słabe strony. Szczęśliwie, w moim odczuciu jest ich znacznie mniej, niż tych dobrych. Z całą pewnością jest to ciekawa lektura, wzbogacona bardzo dużą ilością archiwalnych zdjęć.

Gdy książka trafiła w moje ręce, szybko ją przekartkowałem i pomyślałem – rewelacja. Kolorowe, przykuwające uwagę zdjęcia, czy też bardzo dobry, miły w dotyku papier, zachęcają do czytania. Tym razem nie odłożyłem książki na półkę, jak to mam w zwyczaju, tylko od razu zabrałem się do lektury.

Książka, będąca efektem rozmów przeprowadzonych przez Piotra Dróżdża z Ryszardem...

ON PIĘĆ RAZY WSZEDŁ NA NAJWYŻSZĄ GÓRĘ ŚWIATA!!!
TO JAK TEGO NIE CZYTAĆ ?
Zacząć wypada od autora. Znalazłem na http://www.100poradgor.pl/piotr-drozdz,130,ek.html:
Piotr Drożdż {ur. 1974) – dziennikarz, fotograf, instruktor sportu we wspinaczce sportowej (1999). W latach 1999-2006 pracownik Zakładu Alpinizmu AWF w Krakowie. Od 2002 redaktor naczelny magazynu GÓRY. Pomysłodawca i redaktor serii książek o tematyce górskiej oraz międzynarodowego serwisu internetowego www.climbandmore.com. Autor książek Ryszard Pawłowski: 40 lat w górach i Wspinacze: biografie przerwane (w przygotowaniu do druku). Opublikował ponad sto artykułów na tematy alpinistyczne w prasie krajowej i zagranicznej, a także wiele tekstów i zdjęć w polskich i zagranicznych czasopismach oraz portalach internetowych. Członek międzynarodowego jury nagrody Arco Rock Legends (od pierwszej edycji tej nagrody w 2006),Kapituły (2004–2008) i Rady Kolosów (od 2008),Rady Inicjatywy Środowisk Wspinaczkowych „Nasze Skały” oraz jury międzynarodowych nagród przemysłu outdoorowego (Outdoor Celebrity of the Year, Scandinavian Outdoor Award).
Wspinaczkę górską i skałkową uprawia od 1995. W nielicznych wolnych chwilach miłośnik biegów terenowych, jogi i slackline.

Na temat Pawłowskiego polecam cały artykuł Bożeny Skołud i Doroty Kobierzowskiej na http://www.patagonia.com.pl/lider.php#portret, którego fragment tu zamieszczam:
RYSZARD JAN PAWŁOWSKI

Urodzony w Bogatyni w 1950 roku. Zodiakalny Rak, ale Tygrys według horoskopu chińskiego, inżynier elektryk, instruktor alpinizmu, przewodnik górski. 

Wziął udział w ponad 300 wyprawach w różne góry świata jako uczestnik lub organizator. Zdobył dziesięć szczytów 8-tysięcznych, min. K2 (8611 m) płn. Filarem od strony chińskiej. Jest jedynym Polakiem, który pięciokrotnie stanął na szczycie Mt. Everestu (8848 m). Dokonał wielu wejść trudnymi drogami wspinaczkowymi w różnych rejonach Ziemi. Był partnerem wspinaczkowym Jerzego Kukuczki, Adama Zyzaka, Piotra Pustelnika, Janusza Majera, Krzysztofa Wielickiego i wielu innych sławnych himalaistów.

Jest członkiem prestiżowego The Explorers Club w Nowym Jorku, stowarzyszenia zrzeszającego ok. 3000 odkrywców i badaczy z kilkudziesięciu państw wszystkich kontynentów. Otrzymał szereg nagród i wyróżnień w dziedzinach fotografii oraz filmu dokumentalnego. Filmy Pawłowskiego były pokazywane na Festiwalach Górskich i w telewizji. Otrzymał trzykrotnie nagrody i wyróżnienia od Ministra Sportu za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Szkoli młodych adeptów alpinizmu, organizuje wyprawy i występuje z prelekcjami o tematyce górskiej. Jest wciąż aktywny , pomimo 40 letniego stażu w górach.

Organizował i prowadził wyprawy dla niepełnosprawnych sportowców na Alaskę, do Afryki i Patagonii w ramach programu Korona Nadziei.
,
Ma 31 letniego syna Marcina i 13 letnią córkę Martę.

To teraz moja recenzja, choć głupio parę prostych słów nazywać recenzją Proszę Państwa tekst niezmiernie ciekawy, w dodatku nieodzownie związany z tragiczną śmiercią wielu wspaniałych wspinaczy. Lecz, gdyby nawet tekstu w ogóle nie było to i tak 10 gwiazdek bym przydzielił za przepiękne zdjęcia. A że tekst jest, i to tak dobry, to średnia wychodzi 10, a ja zachęcam nawet nieczytatych.

ON PIĘĆ RAZY WSZEDŁ NA NAJWYŻSZĄ GÓRĘ ŚWIATA!!!
TO JAK TEGO NIE CZYTAĆ ?
Zacząć wypada od autora. Znalazłem na http://www.100poradgor.pl/piotr-drozdz,130,ek.html:
Piotr Drożdż {ur. 1974) – dziennikarz, fotograf, instruktor sportu we wspinaczce sportowej (1999). W latach 1999-2006 pracownik Zakładu Alpinizmu AWF w Krakowie. Od 2002 redaktor naczelny...

Kawał potężnej historii górskiej jednego z czołowych polskich wspinaczy. Świetnie skomponowane wspomnienia pana Ryszarda przeplatane zabawnymi opowieściami i anegdotkami. Momentami nieco zagubiona chronologia ale to zupełnie nie przeszkadza w odbiorze książki. Czyta się z zainteresowaniem i z zainteresowaniem ogląda piękne fotografie.
Jedna z ulubionych w mojej biblioteczce.

Kawał potężnej historii górskiej jednego z czołowych polskich wspinaczy. Świetnie skomponowane wspomnienia pana Ryszarda przeplatane zabawnymi opowieściami i anegdotkami. Momentami nieco zagubiona chronologia ale to zupełnie nie przeszkadza w odbiorze książki. Czyta się z zainteresowaniem i z zainteresowaniem ogląda piękne fotografie.
Jedna z ulubionych w mojej biblioteczce.

Nie jest to najlepszy wywiad-rzeka. I choć bez sprzecznie Ryszard Pawłowski jest wspaniałym himalaistą, genialnym człowiekiem gór, przeżył całą masę arcyciekawych przygód i ciekawie o nich potrafi opowiadać to... Nie w tej akurat książce. Niestety powtarzające się opisy podobnych dla laika historii są dość nudne. Z ciekawych całkiem historii robią się nudnawe opisy ciągle podobnych sytuacji w górach, tylko na różnych szczytach. Można przeczytać choć bez szału.

Nie jest to najlepszy wywiad-rzeka. I choć bez sprzecznie Ryszard Pawłowski jest wspaniałym himalaistą, genialnym człowiekiem gór, przeżył całą masę arcyciekawych przygód i ciekawie o nich potrafi opowiadać to... Nie w tej akurat książce. Niestety powtarzające się opisy podobnych dla laika historii są dość nudne. Z ciekawych całkiem historii robią się nudnawe opisy ciągle...

Ryszard Pawłowski w kontakcie osobistym jest człowiekiem niezwykle skromnym. Gdyby ktoś nie znał jego dokonań, mógłby pomyśleć, że to zwykły człowiek, jakich wielu. Tymczasem nie bez powodu zaliczany jest do ścisłego grona najlepszych polskich himalaistów, razem z Jerzym Kukuczką, Krzysztofem Wielickim czy Wojciechem Kurtyką. Książka "40 lat w górach" pokazuje Pawłowskiego od wczesnej młodości, kiedy w nieco śmiesznych dzisiaj ubraniach zdobywał najtrudniejsze szczyty. Zdjecia piękne, trudno oderwać od nich wzrok, zarówno te pokazujące panoramicznie góry, jak i spokojniejsze, z baz, gdy Pawłowski i jego kompani odpoczywają lub przygotowują się do kolejnej wspinaczki.
Forma książki nie jest najłatwiejsza, to wywiad-rzeka, czyli raczej mozolne przechodzenie przez kolejne opowieści i skłądanie ich w całość. Historia Pawłowskiego obfituje jednak w tak wiele anegdot z życia zawodowego himalisty, że warto zapomnieć o niedogodnościach odbioru i dać się porwać marzeniom o koronie Ziemi.

Ryszard Pawłowski w kontakcie osobistym jest człowiekiem niezwykle skromnym. Gdyby ktoś nie znał jego dokonań, mógłby pomyśleć, że to zwykły człowiek, jakich wielu. Tymczasem nie bez powodu zaliczany jest do ścisłego grona najlepszych polskich himalaistów, razem z Jerzym Kukuczką, Krzysztofem Wielickim czy Wojciechem Kurtyką. Książka "40 lat w górach" pokazuje Pawłowskiego...

Ryszard Pawłowski to podwójny farciarz – o jego niesamowitych zdolnościach wyjścia z każdej górskiej opresji krążą niemal legendy, okazuje się też, że bez trudu znajduje takich, co sami z siebie chcą o nim pisać. Kilka lat temu otrzymaliśmy udaną i fajną książkę „Smak gór", w której himalaista opowiadał o swoich poglądach i dzielił się doświadczeniami z prowadzenia firmy organizującej komercyjne wejścia na najwyższe szczyty świata, teraz otrzymujemy kolejną publikację – znacznie obszerniejszą i tekstowo, i zdjęciowo, całościowy obraz kariery Pawłowskiego w górach: od młodzieńczych sportowych zainteresowań przez eksplorację jaskiń do pierwszych wspinaczek i zagranicznych wyjazdów. Himalaista wspomina tu wszystkie ważniejsze wyprawy, w których uczestniczył, w książce znalazł się również duży blok poświęcony jego działalności jako przewodnika wysokogórskiego.

Nie ulega wątpliwości, że Pawłowski potrafi opowiadać. I jest ciekawą osobą. Czterdzieści lat w górach to nie przelewki, ma się co wspominać. A w przewodnictwie wysokogórskim nikt w Polsce nie może się z Pawłowskim równać. Pochłonęłam tę książkę w dwa wieczory, zarywając nieco noce. To o czymś świadczy :-). Tekst świetnie uzupełniają zdjęcia himalaisty – jest ich dużo, a niektóre zapadają w pamięć.

Ryszard Pawłowski to podwójny farciarz – o jego niesamowitych zdolnościach wyjścia z każdej górskiej opresji krążą niemal legendy, okazuje się też, że bez trudu znajduje takich, co sami z siebie chcą o nim pisać. Kilka lat temu otrzymaliśmy udaną i fajną książkę „Smak gór", w której himalaista opowiadał o swoich poglądach i dzielił się doświadczeniami z prowadzenia firmy...

Bardzo ciekawy wywiad-rzeka z bardzo ciekawym człowiekiem,autor Piotr Drożdż zadaje fajne pytania i umiejętnie prowadzi rozmowę.Oczywiście nie unika również trudnych tematów,ale robi to z wyczuciem i szacunkiem dla rozmówcy.A sam bohater książki Ryszard Pawłowski to wyjątkowa,barwna postać,która chętnie dzieli się swoimi górskimi opowieściami,przemyśleniami i historiami,a bardzo duża ilość zdjęć dodaje tylko książce kolorytu.Naprawdę polecam bo warto.

Bardzo ciekawy wywiad-rzeka z bardzo ciekawym człowiekiem,autor Piotr Drożdż zadaje fajne pytania i umiejętnie prowadzi rozmowę.Oczywiście nie unika również trudnych tematów,ale robi to z wyczuciem i szacunkiem dla rozmówcy.A sam bohater książki Ryszard Pawłowski to wyjątkowa,barwna postać,która chętnie dzieli się swoimi górskimi opowieściami,przemyśleniami i historiami,a...

Aż chce się iść na ściankę po przeczytaniu!

Aż chce się iść na ściankę po przeczytaniu!

Bardzo fajne zdjęcia i niesamowity człowiek z wielkim dorobkiem. Ale chyba forma wywiadu rzeki mnie nie przekonuje, no i pawłowski czasem jawi się tu jako zarozumiały człowiek, którym podobno w ogóle nie jest.

Bardzo fajne zdjęcia i niesamowity człowiek z wielkim dorobkiem. Ale chyba forma wywiadu rzeki mnie nie przekonuje, no i pawłowski czasem jawi się tu jako zarozumiały człowiek, którym podobno w ogóle nie jest.