Nie do końca jestem przekonana do książek pani Alicii. Może hiszpańskie poczucie humoru różni się od mojego? W każdym razie mamy tu standardowy duet: wyższe stanowisko - inspektora - obsadza pani Petra, podobno inteligentna, z poczuciem humoru, cięta feministka, z wyboru samotna. Niższe - podinspektor Garzon, wdowiec nieco przypominający Kubusia Fatalistę. Podinspektor to rasowy policjant, znakomicie znający i rozumiejący ludzi z marginesu społecznego. Pani inspektor natomiast jest wykreowana, przepraszam za wyrażenie, ale na słodką idiotkę. Niby z doświadczeniem życiowym (praca jako prawnik, praca w policji, dwóch mężów), ale jej postępowanie na to nie wskazuje. Generalnie nie bardzo wiem, na czym miałaby polegać czy to jej inteligencja, czy też ten reklamowany ostry charakter (widzę go wyłącznie wtedy, gdy robi awantury podwładnym). No i te zagadki kryminalne, rozwiązywane przypadkiem, bez twardych dowodów, raczej intuicyjnie, żmudnej policyjnej roboty też tu nie widać (za to ilość czasu spędzana na piciu piwa/whisky i jedzeniu lunchów jest chyba dość typowo południowa). Plus od czasu do czasu trochę wulgaryzmów. W sumie nie wiem, jakim cudem udaje mi się doczytać do końca książki z tej serii...

Nie do końca jestem przekonana do książek pani Alicii. Może hiszpańskie poczucie humoru różni się od mojego? W każdym razie mamy tu standardowy duet: wyższe stanowisko - inspektora - obsadza pani Petra, podobno inteligentna, z poczuciem humoru, cięta feministka, z wyboru samotna. Niższe - podinspektor Garzon, wdowiec nieco przypominający Kubusia Fatalistę. Podinspektor to...