Trochę inny niż pierwszy tom. W dalszym ciągu jednak wielu ciekawych bohaterów, przemyślana intryga i przemiły detektyw - amator. To już drugie spotkanie z propozycją od pani Kwiatkowskiej i mam nadzieję, że uda się sięgnąć po kolejną jej powieść.

Trochę inny niż pierwszy tom. W dalszym ciągu jednak wielu ciekawych bohaterów, przemyślana intryga i przemiły detektyw - amator. To już drugie spotkanie z propozycją od pani Kwiatkowskiej i mam nadzieję, że uda się sięgnąć po kolejną jej powieść.

Jakiś czas temu pisałam opinię o innej książce, reklamowanej jako "kawa z mlekiem i pianką". Tylko, że tamta była mdła. Miałam spore obiekcje przed sięgnięciem po kolejny kryminał retro, współczesnej autorki. Jakież niezasłużone były to obiekcje! Ta książka nie dość, że jest wyśmienitą kawą z mlekiem i pianką, to jeszcze z kardamonem, cynamonem i wszelkimi przyprawami, dodanymi w ilości "akuratnej".
I do tego z ciasteczkiem.

Tak się pisze kryminały retro! A także retro obyczajówki, bo choć wszystko się tu kręci wokół morderstwa, to jednak tło jest nie mniej ważne.
No i te obiady... Mateusz (kamerdyner) wyraził się o książce "Klub Pickwicka" mniej więcej tak:
>>Książka rujnowała mi figurę. Ciągle tam jedzą i byłem ustawicznie głodny.<<
Mnie co drugą stronę ciekła ślinka.

Kapitalnie oddany klimat majątku, wszelkie zależności między służbą, a Państwem, nawet stara studnia jest tu wykorzystana idealnie. Stosunki społeczne? - prima sort. Historia Polski w tle? - oddana genialnie, a nieinwazyjnie. Przyjaźnie i animozje pomiędzy Polakami i Prusakami, wielkopolskie cnoty oszczędności versus suto zastawione stoły. I ten cudowny bibliotekarz, Tercjusz... I ten ironiczny sarkazm dawkowany oszczędnie, jak na Wielkopolskę przystało...
W dobie dzisiejszej mody na kryminaly retro i ogólnej "produkcji książek" bardzo miło zostałam zaskoczona. Tak miło, że wycofuję się z twierdzenia, że nie lubię współczesnych książek. Lubię - pod warunkiem, że są napisane tak, jak ta.

Jakiś czas temu pisałam opinię o innej książce, reklamowanej jako "kawa z mlekiem i pianką". Tylko, że tamta była mdła. Miałam spore obiekcje przed sięgnięciem po kolejny kryminał retro, współczesnej autorki. Jakież niezasłużone były to obiekcje! Ta książka nie dość, że jest wyśmienitą kawą z mlekiem i pianką, to jeszcze z kardamonem, cynamonem i wszelkimi przyprawami,...

Żałuję, że nie miałam wersji tekstowej, a tylko audio. W związku z tym parę szczegółów z pewnością mi uciekło i rozwiązanie zagadki zaskoczyło mnie mocno. Pierwszą część oceniłam wyżej, być może właśnie z tego powodu, że tamtą czytałam, a tej słuchałam, choć lektor bardzo dobry.

Żałuję, że nie miałam wersji tekstowej, a tylko audio. W związku z tym parę szczegółów z pewnością mi uciekło i rozwiązanie zagadki zaskoczyło mnie mocno. Pierwszą część oceniłam wyżej, być może właśnie z tego powodu, że tamtą czytałam, a tej słuchałam, choć lektor bardzo dobry.

"Abel i Kain" to drugi tom serii przygód Jana Morawskiego, polskiego Sherlocka Holmesa, oraz jego kamerdynera, Mateusza.

Akcja powieści rozgrywa się w lipcu 1900 roku. Jan i Mateusz wybierają się na chrzciny synka przyjaciół, Julii i Tadeusza, których poznajemy w poprzednim tomie. Po drodze jednak zostają poproszeni o pomoc w wyśledzeniu mordercy pewnego młodego człowieka, najstarszego syna Adama Ponińskiego, będącego znajomym Tadeusza. Jan, rzecz jasna, nie odmawia i obaj panowie udają się od razu na miejsce zbrodni, aby przeprowadzić śledztwo. Zdradzę, że nie jest to jedyny trup w tej historii... W majątku Ponińskiego wszyscy mieszkańcy chronią seniora rodu, nie zdradzając mu grzeszków ukochanego, najstarszego syna, Adama juniora. Kiedy młody człowiek zostaje znaleziony martwy, a głównym podejrzanym staje się brat ofiary, Edward, senior prosi Jana o znalezienie dowodów na niewinność drugiego syna. Edward tymczasem milczy. Czy kogoś chroni? Kto popełnił tę zbrodnię?

Początkowo miałam wrażenie, że autorka postawiła na... opisy posiłków z braku pomysłu na tło powieści. Bohaterowie bowiem spędzają czas w majątku pana Ponińskiego głównie przy stole, nad pełnymi talerzami. Później jednak zmieniłam zdanie. Po lekturze myślę, że był to świetny zabieg, mający na celu ukazanie szlacheckiej atmosfery kraju, a przy okazji uwypuklenie postaci pana Tercjusza, który jawi się czytelnikowi jako imć pan Zagłoba. Jego umiłowanie jedzenia i jowialny charakter sprawiają, że można go szybko polubić. Byłam też pełna podziwu dla jego zdolności pochłaniania nieprzebranych ilości tych wszystkich potraw. I nie radzę czytać na głodniaka :D

Tym razem autorka stworzyła bohaterów, którzy wprowadzili do powieści sporo humoru. Prym w rozśmieszaniu wiodły dwie postacie, rezydent mieszkający u pana Ponińskiego, Tercjusz, oraz sąsiadka z pobliskiego majątku, Eufemia vel torpedowiec. Dialogi i wydarzenia z udziałem tej dwójki zdecydowanie poprawiły notowania powieści po wszechobecnym obżarstwie. Bardzo podobało mi się również uzupełnianie fabuły nowinkami z ówczesnego świata, ponieważ nasi bohaterowie ekscytowali się między innymi Nagrodą Nobla, igrzyskami olimpijskimi czy problemem heroinizmu.

Zdecydowanie polecam ten tom serii i zabieram się za kolejny.

"Abel i Kain" to drugi tom serii przygód Jana Morawskiego, polskiego Sherlocka Holmesa, oraz jego kamerdynera, Mateusza.

Akcja powieści rozgrywa się w lipcu 1900 roku. Jan i Mateusz wybierają się na chrzciny synka przyjaciół, Julii i Tadeusza, których poznajemy w poprzednim tomie. Po drodze jednak zostają poproszeni o pomoc w wyśledzeniu mordercy pewnego młodego...

To moje drugie spotkanie z fikcyjnym detektywem-amatorem Janem Morawskim. I podejrzewam, że nie ostatnie. W ogóle nie zdążyłam tej książki zwrócić do biblioteki, dlatego zdecydowałam się na ponowne jej przeczytanie.
Akcja powieści toczy się w 1900 roku. Detektyw Jan Morawski wraz z Mateuszem przyjeżdżają na chrzciny synka swoich znajomych Tadeusza i Julii. Podczas spotkania został poproszony o wyjaśnienie morderstwa w domu znajomego Tadeusza, pana Adama Ponińskiego. Na tego niezwykle sprawiedliwe życie w ostatnim czasie spadły same zmartwienia. Najpierw jego synowa umiera podczas przedwczesnego porodu, porodu nie przeżył też malutki wnuczek. A ostatnio został zabity jego syn Adam, małżonek zmarłej kobiety. Głównym podejrzanym jest jego starszy brat, Edward, jednak nikt nie wierzy w jego winę. Jan Morawski postanawia za wszelką cenę rozwikłać zagadkę. Tymczasem z każdą chwilą odsłaniają się coraz mroczniejsze tajemnice domu pana Adama. Musi się spieszyć - w niebezpieczeństwie są czteroletnia mieszkanka domu Natalka oraz przebywający na wakacjach ośmioletni Guciu.
Dotychczas wyszły 5 książek z tego cyklu, mam nadzieję, że w najbliższym czasie uda mi się przeczytać pozostałe trzy(pierwszą część przeczytałam już w lutym). Bo chociaż książki kryminalne nie są moim ulubionym gatunkiem, to Katarzyna Kwiatkowska pisze tak ciekawie, że po prostu czytam jej książki z przyjemnością.

To moje drugie spotkanie z fikcyjnym detektywem-amatorem Janem Morawskim. I podejrzewam, że nie ostatnie. W ogóle nie zdążyłam tej książki zwrócić do biblioteki, dlatego zdecydowałam się na ponowne jej przeczytanie.
Akcja powieści toczy się w 1900 roku. Detektyw Jan Morawski wraz z Mateuszem przyjeżdżają na chrzciny synka swoich znajomych Tadeusza i Julii. Podczas spotkania...

W sam raz na długie, zimne, ciemne wieczory. Wejść pod koc i myśleć tylko o tym, kto jest mordercą. Kryminał jednowątkowy w stylu wielkiej Agaty. Według mnie niewątpliwym atutem jest spora wiedza autorki na temat opisywanych czasów, można wiele informacji wynieść. Ktoś tu zarzucał, że za dużo jest opisów jedzenia. Mnie akurat one zafascynowały.

W sam raz na długie, zimne, ciemne wieczory. Wejść pod koc i myśleć tylko o tym, kto jest mordercą. Kryminał jednowątkowy w stylu wielkiej Agaty. Według mnie niewątpliwym atutem jest spora wiedza autorki na temat opisywanych czasów, można wiele informacji wynieść. Ktoś tu zarzucał, że za dużo jest opisów jedzenia. Mnie akurat one zafascynowały.

Dwór w zaborze pruskim rok 1900. Upalny lipiec. Wspaniały, wciągający, elegancki kryminał z zaskakującym zakończeniem. Z przyjemnością czytałam o ważnych wydarzeniach z roku 1900, delektowałam się opisami potraw i wnętrz i syciłam spokojną, elegancką narracją.

Dwór w zaborze pruskim rok 1900. Upalny lipiec. Wspaniały, wciągający, elegancki kryminał z zaskakującym zakończeniem. Z przyjemnością czytałam o ważnych wydarzeniach z roku 1900, delektowałam się opisami potraw i wnętrz i syciłam spokojną, elegancką narracją.

niestety pokonała mnie ta seria, nudne i wszystko na jedno kopyto jakby przepisane . Rozczarowała mnie ta seria

niestety pokonała mnie ta seria, nudne i wszystko na jedno kopyto jakby przepisane . Rozczarowała mnie ta seria

Dla mnie to w sumie 3 przeczytana książka tej serii. Wiedziałem, czego się spodziewać i ani trochę się nie zawiodłem. Świetny retro kryminał, ciekawa intryga i wspaniale oddane realia. Z radością dołączam do zamieszczonych tu pozytywnych recenzji.

Dla mnie to w sumie 3 przeczytana książka tej serii. Wiedziałem, czego się spodziewać i ani trochę się nie zawiodłem. Świetny retro kryminał, ciekawa intryga i wspaniale oddane realia. Z radością dołączam do zamieszczonych tu pozytywnych recenzji.

Bardzo dobry kryminał. Miałam podejrzenia co do winnego, ale nie zgadłam w 100%

Bardzo dobry kryminał. Miałam podejrzenia co do winnego, ale nie zgadłam w 100%