Profesor Carol Dweck ze Stanford University zajmuje się motywacją oraz osiągnięciami dzieci i młodzieży. Zebrała potężną bazę doświadczeń, które dały jej sławę pośród współczesnych behawiorystów.

Profesor Dweck uważa, że jedynym z najistotniejszych ograniczeń możliwości oraz osiągnięć ludzi są ich indywidualne przekonania na temat siebie samych. Według niej, ludzie postrzegają swoje własne zdolności intelektualne na jeden z dwóch sposobów. Jedna grupa wierzy, że inteligencja jest własnością zmienną, czymś co można dzięki indywidualnej pracy i sumiennemu treningowi pielęgnować i rozwijać (ang. growth mindset). Druga grupa natomiast uważa, że potencjał intelektualny jest swego rodzaju skończoną wartością (ang. fixed mindset). Zafiksowanym, genetycznie przypisanym potencjałem intelektualnym (ilościowo określonym przez współczynnik IQ) i nie można go w żaden znaczący sposób zwiększyć. Poszukując bardziej obrazowego porównania Dweck podaje przykład dwóch fizycznych „czynników” definiujących ludzkie możliwości: siła i wzrost. Osoby uznające możliwość ciągłego rozwoju zdolności intelektualnych, uznają inteligencję za coś w rodzaju siły mięśni (aby być silniejszym trzeba podnosić ciężary). Dla pozostałych, inteligencja jest niczym wzrost – raz ustalony w okresie dojrzewania, nie może w żaden istotny sposób zostać zwiększony.

Różnice w sposobie postrzegania inteligencji odzwierciedlają się w sposobie wyznaczania i realizacji indywidualnych celów. Pierwsza grupa, ta która wierzy w skończony potencjał intelektualny, nastawiona jest na efektywność procesu uczenia się (niezbędne minimum) oraz na szybkie łatwe osiągnięcia dające poczucie intelektualnego spełnienia. Celem do osiągnięcia dla tych osób są np. zdobycie bardzo dobrej oceny z matematyki lub języka angielskiego. Druga z omawianych grup koncentruje swoją uwagę na samym poszerzaniu wiedzy oraz zdobywaniu nowych umiejętności. Celem nie będzie ocena z języka angielskiego, ale zdobycie umiejętności swobodnego komunikowania się w języku angielskim. Patrząc z boku, w jednym i w drugim przypadku osiągnięcia będą bardzo podobne. I tu i tu widnieje piątka na świadectwie lub w indeksie. Niestety, inaczej postawione cele owocują odmienną motywacją, a to ma swoje konsekwencje.

Książka doskonała, choć jej polski tytuł sugeruje kolejny poradnik rozwoju osobistego z serii jak osiągnąć sukces. Nic bardziej mylnego. Polecam.

Nieco więcej napisałem tutaj: http://z-ski.pl/tv9dx

Profesor Carol Dweck ze Stanford University zajmuje się motywacją oraz osiągnięciami dzieci i młodzieży. Zebrała potężną bazę doświadczeń, które dały jej sławę pośród współczesnych behawiorystów.

Profesor Dweck uważa, że jedynym z najistotniejszych ograniczeń możliwości oraz osiągnięć ludzi są ich indywidualne przekonania na temat siebie samych. Według niej, ludzie...