Zadziwiająca jest tak niska ocena tej książki. Szczególnie, że składają się na nią dzieła szczątkowe, które zostały ocenione bardzo wysoko. Mam na myśli:
- „Metafizyczne Podstawy Nauki Prawa”,
- „Metafizyczne podstawy nauki o cnocie”.
„Metafizyka moralności” to po prostu te dwie pozycje w jednym tomie, opatrzone wstępem i przypisami.

Jedynym uzasadnieniem jakie widzę dla tak niskiej oceny jest obszerność i złożoność dzieła, co może skutecznie zniechęcać czytelników. Rzeczywiście, przyznaję, walczyłem ze sobą długo, by je wreszcie przeczytać. Kilkukrotnie zaczynałem, zniechęcałem się po jakimś czasie i odkładałem ją na półkę, by sięgnąć coś przyjemniejszego. Potem znowu się zabierałem i działoby się tak aż do tej pory, gdyby nie obietnica (przed sobą samym), że nie przeczytam nigdy żadnej innej książki, dopóki nie przeskoczę tej konkretnej. Dlaczego tak bardzo trudno przez nią przebrnąć? Głównie dlatego, że niektóre jej rozdziały są napisane wręcz ekstremalnie trudnym do czytania językiem. Wielokrotnie złożone zdania, o skomplikowanej konstrukcji logicznej i złożonym aparacie pojęciowym, rozciągają się czasem na całą stronę. Dodatkowo terminy takie jak:
- władza pożądania,
- wola arbitralna
- wola,
- cnota,
- czy nawet idea Boga,
są definiowane w sposób obszerny (w kilku rozdziałach) i właściwy głównie filozofii kantowskiej. Z czymś takim (chodzi mi o stopień trudności), zetknąłem się tylko raz, mierząc się z Martinem Heideggerem i jego "Sein und Zeit" - pl. " Bycie i czas". (Swoją drogą z tą książką mam zamiar przeprowadzić podobne ćwiczenie, ale dopiero po wakacjach).

Trzeba się więc wykazać niezłą pamięcią i umiejętnością wnioskowania, by nadążyć nad dowodem  i wywodem formułowanym przez Kanta.

Jeśli jednak zadamy sobie ten trud i "pokonamy" wewnętrzny opór, to czeka nas miła nagroda. Przebrnięcie przez ten niezwykle spójny system filozoficzny, rzuca wyraźne światło na zasady, którymi kieruje się każdy inteligentny człowiek i pozwala wejrzeć w głąb siebie, by z onieśmielającą i porażającą mocą pojąć, co stanowi o istocie naszego człowieczeństwa. Szczególnie w czasach, gdy walczymy z własnym sumieniem i jesteśmy zasypani milionem rozterek, wynikających z otaczającej nas agresywnej wulgarności i rozluźnienia zasad rządzących obyczajowością, ta książka może stanowić solidną tarczę, za którą możemy się skryć i sami podjąć decyzję, czy chcemy, czy też nie chcemy uczestniczyć w tym "karnawale". Daje to doskonały fundament nie tylko do budowania świadomości samego siebie, ale też do wzmacniania własnego kręgosłupa moralnego i społecznego. Dodatkowo zadziwia w tym wywodzie to, że system który tworzony był pod koniec XVIII w., jest w dalszym ciągu aktualny. Dzieje się tak z jednej strony dlatego, że został stworzony w sposób spójny jak monolit, a z drugiej otwarty na dalszy rozwój, co zapewniło mu koherentność z uzupełniającymi go bardziej nowożytnymi systemami (egzystencjalizm, transcendentalizm itd.). System ten nie jest tylko spójny, ale i piękny zarazem. Traktuje tak samo wyczerpująco o chłodnej idei prawa, jak o bardziej ludzkich ideach cnoty, woli, dobra, zła i wolności. Przypomina i udowadnia istnienie harmonii wynikającej z życia zgodnego z własnym sumieniem. Pokazuje czym różni się wola od rozwiązłości i braku szacunku do siebie. Po tej lekturze łatwo zrozumieć dlaczego Kant jest nazywany ojcem nowoczesnej filozofii i idei wolności.

By nie produkować się więcej, warto by jakoś podsumować powyższą recenzję. Napiszę więc tak - książka jest trudna i pozornie nudna, ale po jej "przebrnięciu", poczułem się jakbym wypełznął z cuchnącego rynsztoka i wykąpał się w strumieniu najczystszej smugi światła. Bardzo przyjemne uczucie. Możliwość podążenia tropem umysłu tego mało lubianego w Polsce pedanta z Królewca, stała się jedną z najlepszych i najwartościowszych przygód literackich jakie odbyłem do tej pory.

Polecam wszystkim… wytrwałym.

Zadziwiająca jest tak niska ocena tej książki. Szczególnie, że składają się na nią dzieła szczątkowe, które zostały ocenione bardzo wysoko. Mam na myśli:
- „Metafizyczne Podstawy Nauki Prawa”,
- „Metafizyczne podstawy nauki o cnocie”.
„Metafizyka moralności” to po prostu te dwie pozycje w jednym tomie, opatrzone wstępem i przypisami.

Jedynym uzasadnieniem jakie widzę dla...