Detektyw z przypadku.
Truteń w ludzkiej skórze.
Tak, tak - leń, obibok, truteń - to pierwsze co przychodzi mi na myśl, kiedy myślę o głównym bohaterze, Jacku Przypadku, ponieważ od samego początku nie wykazuje się pracowiością, żyje w przeświadczeniu, że od tego mógłby zginąć, a dookoła ma wiele kobiet, które wykorzystuje na wszystkie możliwe sposoby, więc skojarzenie nie jest bezpodstawne.
Ponad trzydziestoletni Przypadek nic jeszcze w życiu nie osiągnął, a wszystko co ma zawdzięcza rodzinie, cioci, babci i rodzicom, a i roztaczającą się przed nim ścieżkę kariery detektywa zawdzięcza uporowi sąsiadki...
Mam przeogromną nadzieję, że Autor, w dalszych częściach pozwoli swojemu bohaterowi dorosnąć, zmężnieć i się usamodzielnić, bo czas ku temu najwyższy, a Przypadek, i tutaj nie przeczę inteligentny i spostrzegawczy, może tylko na tym zyskać.
Póki co mnie nie przekonuje i jestem daleka od darzenia go sympatią. Czynienie ze stróżów prawa, grających tu trzecioplanowe role, kompletnych ciamajd, co, jak mniemam ma na celu ukazanie walorów detektywa Przypadka, także mnie nie przekonuje. Na największy plus zasługuje postać pani Irminy, sąsiadki Przypadka. Bezwarunkowo.

Detektyw z przypadku.
Truteń w ludzkiej skórze.
Tak, tak - leń, obibok, truteń - to pierwsze co przychodzi mi na myśl, kiedy myślę o głównym bohaterze, Jacku Przypadku, ponieważ od samego początku nie wykazuje się pracowiością, żyje w przeświadczeniu, że od tego mógłby zginąć, a dookoła ma wiele kobiet, które wykorzystuje na wszystkie możliwe sposoby, więc skojarzenie nie...