Katastrofa smoleńska jeszcze długo będzie wzbudzać skrajnie różne emocje. Wydaje się, że dla autorów poruszających się w gatunku political fiction ten temat to wręcz samograj.
I właśnie jedną z takich pozycji jest "Teoria zemsty" - książka, której gabaryty naprawdę robią wrażenie.
Duży plus dla Grzegorza Szczerby za interesujący pomysł na fabułę, ale i za to, że nie wpisuje się po żadnej stronie w toczący się od lat spór polityczny.
Szkoda, że na tym kończą się atuty tego ogromnego tomiszcza. Cóż z najlepszego nawet pomysłu, skoro autor nie dał rady udźwignąć go warsztatowo.
Książka jest po prostu fatalnie napisana. Sprawia wrażenie, jakby wyszła spod pióra przemądrzałego gimnazjalisty - autor słyszał od pani nauczycielki, że dobrze jest unikać powtórzeń, więc bez przerwy używa coraz dziwniejszych wyrażeń bliskoznacznych, które daja efekt komiczny i żałosny jednocześnie (np. premier to "przewodzący (!) rady ministrów" albo "mężczyzna rezydujący przy Alejach Jerozolimskich" - prawda, że słodkie?)
Ale to i tak nic w porównaniu z tym, jak napisane są tu dialogi. Zwykle są najbardziej dynamiczną częścią powieści, ale tu jest dokładnie na odwrót.
Każda wypowiedź jest poprzedzona drobiazgowym opisem stanu ducha mówiącego i jego interlokutorów. Jak już komuś uda się wreszcie wygłosić jakąś kwestię, to okazuje się, że adresat tych słów poczuł się nimi urażony (tu następuje obszerny opis bolesnych przeżyć obrażonego). Potem łaskawie pozwala się przeprosić i tak jest bez końca - ciągle ktoś się obraża i przeprasza. A wszystko to dzieje się nie w szkółce niedzielnej tylko wśród oficerów służb specjalnych albo ludzi biznesu. Czy jacykolwiek faceci rozmawiają w taki sposób?
Kilkakrotnie miałem chęć rzucić w kąt tę książkę, ale ciągle liczyłem na jakiś zwrot czy przyspieszenie. Niestety do samego końca wszystko było w jednym tempie, bez jaj i bez emocji.
Gdyby usunąć to co w zamyśle autora miało być dialogami (a w rzeczywistości jałowym młóceniem słomy), to z prawie 900 stron zostałoby 300 i może dałoby się to jakoś czytać. W takim stanie i takiej formie (pomijam niezliczone literówki i błędy) ta książka jest zupełnie niestrawna.
Zdecydowanie odradzam.

Katastrofa smoleńska jeszcze długo będzie wzbudzać skrajnie różne emocje. Wydaje się, że dla autorów poruszających się w gatunku political fiction ten temat to wręcz samograj.
I właśnie jedną z takich pozycji jest "Teoria zemsty" - książka, której gabaryty naprawdę robią wrażenie.
Duży plus dla Grzegorza Szczerby za interesujący pomysł na fabułę, ale i za to, że nie...