TROPIKALNA ZIMA

Podczas pochmurnego, zimowego weekendu siedziałam w domu ze świadomością, że mam miliard rzeczy do zrobienia, ale po męczącym tygodniu mogłam myśleć jedynie o odrobinie relaksu. Postanowiłam więc sięgnąć po książkę, którą dostałam od przyjaciół na urodziny. Wiecie, piękna okładka; lazurowe morze i wspaniała rafa koralowa, czyli miejsce, w którym najbardziej chciałabym się teraz znaleźć. Do tego lekka fabuła – dwoje ludzi żyjących w tak spokojnym miejscu, jakim jest bezludna wyspa, z dala od wielkomiejskiego hałasu i brudnego powietrza. Idealnie. No bo przy czym mogłabym się bardziej odprężyć, niż przy lekkiej, kobiecej literaturze?
Cóż, nic bardziej mylnego.

„Na Wyspie” to wspaniała książka zupełnie mi wcześniej nieznanej autorki Tracey Garvis-Graves. Owszem, sceneria jest dokładnie taka, jakiej się spodziewałam – biały piasek, gorące słońce, błękitne morze, egzotyczne zwierzęta. Ale nie ma mowy o relaksie.
Bohaterami powieści jest dwoje ludzi, których połączył wspólny cel – zapomnienie o przeszłości. TJ to szesnastoletni chłopak, który po długim zmaganiu z nowotworem wyjeżdża na wakacje na Malediwy. Anna jest trzydziestoletnią nauczycielką angielskiego przeżywającą problemy w związku, której los dał szansę odpoczynku od codziennych problemów na tropikalnej wyspie. Tak oto dwoje zupełnie obcych ludzi wyrusza razem na drugi koniec świata, aby nawzajem sobie pomagać. On liczy na pomoc w nadrobieniu szkolnych zaległości, ona na odrobinę wytchnienia od ukochanego, który nie traktuje ich związku poważnie.
Kiedy opuszczają lotnisko w Chicago, nie mają pojęcia, że niedługo ich hydroplan rozbije się w wodach Oceanu Indyjskiego i będą zmuszeni do walki o życie na bezludnej wyspie.

Powieść jest niesamowita. Pełna niepewności i niepokoju, trzyma w napięciu do ostatniej kartki. Przez całą lekturę towarzyszyły mi niekończące się pytania i troska o bohaterów. Nie zawiodłam się. :) Autorka przeniosła mnie w środku polskiej zimy na gorącą wyspę, na której lato nigdy się nie kończy. Podczas czytania czułam na skórze przyjemne promienie słońca i lekką bryzę, a także zapach oceanu. Ponadto pisarka poruszyła dwa istotne problemy – pokazała, że sami nie jesteśmy w stanie poradzić sobie w ciężkich chwilach życia, a także przekonała mnie, że wiek nie ma znaczenia, jeśli w grę wchodzi prawdziwa, bezinteresowna miłość. Oby więcej takich książek! :)

Kiara

TROPIKALNA ZIMA

Podczas pochmurnego, zimowego weekendu siedziałam w domu ze świadomością, że mam miliard rzeczy do zrobienia, ale po męczącym tygodniu mogłam myśleć jedynie o odrobinie relaksu. Postanowiłam więc sięgnąć po książkę, którą dostałam od przyjaciół na urodziny. Wiecie, piękna okładka; lazurowe morze i wspaniała rafa koralowa, czyli miejsce, w którym najbardziej...