„Teraz i zawsze” to kolejna książka, po której można się spodziewać trudnego tematu, dramatycznych losów bohaterów, szczęśliwego rozwiązania sytuacji (przynajmniej częściowo) i ogromnej dawki pozytywnych myśli. Wystarczy zwrócić uwagę na tytuł serii wydawniczej „Dobre strony”. Lektura opisu na okładce nie pozostawia wątpliwości. Zatem – odłożyć na półkę i poszukać czegoś innego czy zaryzykować? Zaryzykować, zdecydowanie. W grupie sobie podobnych, powieść Carolyn Egan wypada bardzo dobrze. I przecież pozytywnych lektur nigdy za wiele…

Jedną z bohaterek jest Maia – młoda kobieta, która zachorowała na nowotwór piersi i… teoretycznie zmarła. Przynajmniej tak sądzi jej rodzina – mąż Steven i synek Josh, którzy niedawno pożegnali swoją ukochaną żonę i mamę. Jednak jej dusza nadal jest blisko, tylko ciało wygląda inaczej. Czy uda jej się zrobić coś, żeby pomóc swoim bliskim i jednocześnie się nie zdradzić? Rozwiązanie podsunie jej tajemniczy biały labrador. Nie wiadomo skąd się wziął, ale nie ma wątpliwości co do celu jego pojawienia się. To spełnienie marzeń Josha o posiadaniu psa – marzeń dotąd nierealnych z powodu bardzo silnej alergii na psią sierść. Labrador jej jednak nie wywołuje... Chłopiec zaczyna z nim spędzać coraz więcej czasu w parku, gdzie poznaje małą Emmę i jej mamę Karen. Kobiecie, nękanej przez byłego męża, ledwie się udaje pogodzić pracę i opiekę nad córką. Steven jest w podobnej sytuacji, chociaż żadne nie przyzna się do tego otwarcie. Maia jednak zauważa nie tylko ich problemy, ale i szansę na ich rozwiązanie…

„Teraz i zawsze” to opowieść o miłości, tej prawdziwej, która pokona wszystko, nawet śmierć. Owszem, jest odrobinę banalna. Od połowy książki spodziewałam się takiego zakończenia, ale właściwie mi to nie przeszkadzało. Autorka mogła wybrać gorszą wersję, czego początkowo się obawiałam. Na szczęście nie uległa tej pokusie i urozmaiciła fabułę. Czyta się szybko i dobrze, książeczka nie jest z resztą zbyt obszerna, ale przesłanie na tym nie traci. Może nawet zyskuje, wszak wielu czytelników chętnie sięgnie po cieńszą powiastkę niż gruby tom. A i temat nie zdąży się znudzić.

Z pewnością polecę książkę Carolyn Egan znajomym, choć sama raczej nie wrócę do jej lektury. To ten typ powieści, które przeczytać warto, bo niosą pozytywne przesłanie, wzruszają i poprawiają nastrój, ale za drugim razem stają się banalne.

Katarzyna Marondel