Po więcej recenzji zapraszam na: http://ksiazkowo-wg-rafala.blogspot.com/

Lubicie westerny? Dziki Zachód, pustkowia, gorączka złota, strzelaniny, pościgi, bandyci, podróże dyliżansem... Ja często z tatą je oglądałem. Jednak większość filmów tego typu jest dość stara i nie odpowiada w pełni temu, czego od filmu oczekuję i do czego jestem przyzwyczajony. Natomiast gdy usłyszałem o całkowicie innej wersji świata indian i kowbojów, o książce, wiedziałem, że muszę ją mieć. I tak oto w moje ręce trafiła powieść pani Caroline Lawrence.

P.K. Pinkerton ma zaledwie 12 lat - potrafi czytać, pisać, liczyć w pamięci kolosalne liczby, mówić po amerykańsku, a także trochę po chińsku i hiszpańsku. Umie strzelać, jeździć konno, wytropić, upolować, a następnie własnoręcznie przyrządzić dowolne zwierzę, leczyć ból głowy. Ma bardzo dobry słuch, po zapachu końskiego łajna może rozpoznać co zjadł koń, na drzewie widzi każdy liść z osobna... Przyznajcie, jak na w pół indiańskiego chłopca, który dopiero od dwóch lat uczęszcza do szkoły, jest to całkiem dużo. Ale P. K. ma też pewien Cierń - nie potrafi rozpoznawać uczuć innych ludzi, ani ich okazywać... Nie wie, czy ktoś uśmiecha się złowieszczo, czy z radości, nie wie, kiedy ktoś jest wystraszony, a kiedy rozluźniony... Sam też nie potrafi przekazać jak się czuje, na wskutek czego nieustannie towarzyszy mu pokerowa twarz - bez względu na to, czy cierpi, cieszy się, ekscytuje, smuci...

"Twarz to najbardziej kłamliwa część ludzkiego ciała."

P.K. stracił już prawdziwych rodziców. Jego tata odszedł, gdy ten miał dwa latka, a jego indiańska mama została zamordowana podczas podróży. W wieku dziesięciu lat został adoptowany przez pastora i jego żonę - stworzyli mu oni ciepły, kochający dom, posłali do szkoły, uczyli odróżniać dobro od zła, dawali sobą przykład i kochali go jak własne dziecko. A on ich jak prawdziwych rodziców. Jak więc postąpi P.K., gdy pewnego dnia, po powrocie ze szkoły, znajdzie na podłodze w kuchni ciała przybranych rodziców, martwe, w kałuży krwi? Co zrobi, gdy okaże się, że sprawcy tego morderstwa szukają również jego, ze względu na ważny dokument odziedziczony po matce indiance? Czy uda mu się uciec i ukryć, czy sam przeżyje w wielkim mieście, gdzie nikomu nie można ufać, jakim jest Virginia City? Przekonacie się o tym, sięgając po "Sprawdę trzech desperado"!

"Miłość do pieniędzy to źródło wszelkiego zła."

Rzeczą, która bardzo mnie zdziwiła, gdy zacząłem czytać "Tajemnice Dzikiego Zachodu...", jest geneza książki. O ile wierzyć autorce, podczas przeszukiwania strychu w domu rodzinnym, w Kalifornii, znalazła wraz z mamą stertę zapisanych kartek. Jednak nie były one zwykłymi, nudnymi dokumentami, ale zapiskami dwunastoletniego dziecka, żyjącego w czasach Wojny Secesyjnej na Dzikim Zachodzie. Przyznam, że ciężko mi uwierzyć, iż cała historia zawarta w tej powieści jest prawdą! Ale przecież takie rzeczy działy się kiedyś naprawdę, a zachodnie tereny Stanów Zjednoczonych tak wyglądały...

Jest to dla mnie rzecz w pewien sposób magiczna, bo te czasy chyba naprawdę takie były! Książka pochłonęła mnie bez reszty i czytałem ją dosłownie z zapartym tchem! Język, jakim została napisana, jest bardzo przystępny dla młodego czytelnika - zdania są proste, pozbawione cięższych wyrażeń, przez co lekturę kończy się w oka mgnieniu i to praktycznie bez grama nudy. Nieustanne zwroty akcji, zagadki i chwile napięcia sprawiają, że po zakończeniu jednego rozdziału, od razu trzeba zacząć następny i na nowo zatopić się w czytaniu.

"- Człowiek jest jedynym zwierzęciem, który oblewa się rumieńcem- zauważył.- I jedynym, który ma ku temu powody."

Dodatkowym atutem, który znacznie umila pochłanianie książki, jest wydanie, jakie zaoferowało nam wydawnictwo Literacki Egmont. Powieść bowiem została wydana w miękkiej okładce, jednak matowa powierzchnia i giętkość książki sprawiają, że chce się ją nieustannie trzymać, wąchać i przeglądać (a to ze względu na małe, acz bardzo przyjemne ilustracje tam zawarte). Ale wydawnictwo, oprócz wspaniałej jakości wydania, zrobiło też bardzo niemiłą 'niespodziankę' dla czytelników - umieściło opis, na tylniej stronie okładki, gdzie została zawarta tak naprawdę najważniejsza informacja, która powinna być ścisłą tajemnicą, dla osób, które książki nie miały jeszcze okazji przeczytać, a mianowicie zakończenie. Jeśli przeczytaliście tekst od wydawcy, możecie spokojnie odłożyć książkę na półkę, bo cała zabawa z dążenia do poznania zakończenia, została Wam właśnie w brutalny sposób odebrana. Mnie, na szczęście, ten 'zaszczyt' ominął i dzięki rozsądkowi powstrzymałem się od zaglądania na tył okładki, a zamiast tego napawałem się widokiem frontowym, jakże zacnym i pięknym w swej prostocie.

"Tajemnice Dzikiego Zachodu. Sprawa trzech desperado" to powieść pełna niesamowitych wrażeń. Prosta, łatwa i szybka, jednak ekscytująca i zabawna, będzie wspaniałą lekturą na wieczór lub deszczowy dzień. Nietypowy i intrygujący gatunek oraz przystępny język to tylko dodatkowe atuty, które jeszcze mocniej powinny Was z książki zadowolić. Ja absolutnie nie żałuję czasu z nią spędzonego i z niecierpliwością czekam na drugi tom przygód P.K. Pinkertona, który ukaże się w Polsce już szóstego czerwca! A Wam serdecznie polecam tom pierwszy i daję słowo - warto go przeczytać.

Po więcej recenzji zapraszam na: http://ksiazkowo-wg-rafala.blogspot.com/

Lubicie westerny? Dziki Zachód, pustkowia, gorączka złota, strzelaniny, pościgi, bandyci, podróże dyliżansem... Ja często z tatą je oglądałem. Jednak większość filmów tego typu jest dość stara i nie odpowiada w pełni temu, czego od filmu oczekuję i do czego jestem przyzwyczajony. Natomiast gdy...