Zabawa grami komputerowymi, szczególnie grami zawierającymi przemoc, jest nowym zjawiskiem społeczno-kulturowym i jeszcze wciąż mało poznanym. Brakuje badań nad rozpowszechnieniem tej formy spędzania czasu wśród dzieci i młodzieży, preferencją gier oraz ich wpływem na użytkowników. Pierwsze w Polsce badania psychologiczne dotyczące osobowości i społecznego funkcjonowania graczy komputerowych zostały podjęte w drugiej połowie lat 90. przez prof. M. Braun-Gałkowską oraz jej współpracowników. Badania prowadzone zarówno w Polsce, jak i na świecie dotyczyły przede wszystkim chłopców bawiących się grami zawierającymi przemoc, natomiast stosunkowo rzadko podejmuje się badania nad funkcjonowaniem dziewcząt preferujących taką formę rozrywki. Stąd też empiryczna eksploracja tego zjawiska wśród dziewcząt nabiera szczególnego znaczenia.
W niniejszej pracy podejmuję próbę charakterystyki konstruktywnych i destruktywnych aspektów funkcjonowania dzieci zaangażowanych w "agresywne" gry komputerowe. Badaniami obejmuję zarówno chłopców, jak i dziewczęta w wieku dorastania. Grupę odniesienia będą stanowiły dzieci, które nie grają w żadne gry komputerowe. Można sądzić, że jest to ostatnia szansa na przeprowadzenie tego rodzaju badań, ponieważ gry komputerowe stają się coraz bardziej popularne i w niedługim czasie wszystkie dzieci będą graczami tak, jak obecnie wszystkie dzieci oglądają telewizję.
Pojęciem "agresywne" gry komputerowe określam takie gry, które angażują użytkownika w akty agresji skierowanej wobec postaci lub/i przedmiotów generowanych przez program komputerowy. Są to zatem gry, w których użytkownik kieruje zachowaniem wirtualnego bohatera i stosuje przemoc wobec postaci widocznych na ekranie (np. ludzi, potworów, zombie) oraz niszczy przedmioty i różnego rodzaju mienie.