Nie pierwszy raz przekonałam się na własnej skórze, że głupotą jest kupowanie książek pod wpływem nagłego impulsu, bez wcześniejszego sprawdzenia opinii innych czytelników. Nie chodzi mi tylko obraz Lukrecji Borgii, jaki wyłania się z kart powieści, tak różny od tego, jaki znam z przekazów historycznych. Chodzi o całokształt. Ta powieść jest zwyczajne marna, infantylna i naiwna.

Poznajemy wydarzenia z perspektywy Lukrecji Borgii, wszak to jej pamiętnik czytamy. Bohaterka a zarazem narratorka wykreowana jest na dziewczę potulne, na wskroś dobre i zupełnie nieświadome bezwzględności swojej rodziny. A przede wszystkim - nie uczestniczące w jej zbrodniczych poczynaniach. Wręcz nimi zaskoczone. Nie przeszkadza mi to jakoś bardzo, w końcu (mimo, że historyczna) to jednak tylko powieść.

Jednak pokłady fikcji w "Pamiętnikach Lukrecji Borgii" są niezmierzone. Właściwie te kilka lat z jej życiorysu, które opisują, zostało przez autora całkowicie zmyślone. Tutaj jej małżeństwo z Alfonsem Aragońskim jest pierwszym związkiem, w jaki wstąpiła. Scarsbrook posuwa się nawet do tego, że osadza Lukrecję na tronie Stolicy Apostolskiej! Gdy doczytałam do tego momentu, omal nie rzuciłam książką o ścianę. Ale postanowiłam się jeszcze chwilę pomęczyć, by się przekonać, jakie jeszcze rewelacje przyszykował kanadyjski pisarz.

W przypływie wspaniałomyślności postanowiłam spojrzeć na ten utwór, jak na zwyczajną powieść i znaleźć w niej jakiekolwiek plusy. Niestety, mimo szczerych chęci, nie znajduję dla tej książki innego określenia poza "koncertowa szmira" oraz kompletna strata czasu. Autor traktuje czytelnika, jak naiwne dziecko, które bez mrugnięcia okiem przyjmie każdą bezwartościową papkę.

Ale umówmy się - czy książka, której wydawca błędnie drukuje nazwisko autora na okładce, może być wartościowa? Jeszcze nie spotkałam się z takim przypadkiem, bardzo to smutne. Dobitnie świadczy o "olewatorskim" podejściu wydawnictwa.

Reasumując, naprawdę szkoda czasu na czytanie tego bzdurnego powieścidła. Omijajcie je szerokim łukiem!

Nie pierwszy raz przekonałam się na własnej skórze, że głupotą jest kupowanie książek pod wpływem nagłego impulsu, bez wcześniejszego sprawdzenia opinii innych czytelników. Nie chodzi mi tylko obraz Lukrecji Borgii, jaki wyłania się z kart powieści, tak różny od tego, jaki znam z przekazów historycznych. Chodzi o całokształt. Ta powieść jest zwyczajne marna, infantylna i...