Trudno jest napisać dobrą biografię. Ciężko jest napisać pasjonującą książkę. Nawet gdy opisuje się nietuzinkową postać. Doskonale to widać na przykładzie niniejszej książki. Przede wszystkim autor nie skupił się na samej gwieździe, lecz chciał przedstawić czytelnikowi szersze tło opisywanych wydarzeń. Niestety, jest ono tak szerokie, że niejednokrotnie ginie z pola bohaterka książki. Dowiadujemy się na przykład w jak przebiegły i niehonorowy sposób Amerykanie nabyli Manhattan, gdzie i kiedy zginął Szalony Koń, jak wyglądały warunki pobytu w więzieniu Alcatraz, jak przebiegała napaść na dom Romana Polańskiego. Oczywiście, wszystkie wymienione tematy są w jakiś sposób powiązane z Jane Fondą, tylko że przypominają stary dowcip o studencie biologi zdającym egzamin, który doskonale opanował jedynie temat o dżdżownicach i za wszelką cenę dążył do tego, aby pochwalić się swoją wiedzą właśnie z tej dziedziny. Kolejną sprawą są błędy i to zarówno dotyczące leksyki, jak i merytoryczne. Z tych pierwszych najbardziej rażącym jest „Lalczarka” (powinno być „Lalkarka”) podawana jako jeden z tytułów filmów z Jane Fondą. Rzeczowe dotyczą choćby morderstwa popełnionego na Sharon Tate czy słów wypowiadanych przez Fondę w czasie odbierania Oscarów. Szczerze przyznam, że sprawdziłam tylko to, co mnie zaintrygowało i było łatwe do weryfikacji. W skrócie. Nie polecam, zwłaszcza w wersji audio, ponieważ lektorka zupełnie nie współgra z tekstem, który czyta, nie mówiąc już o błędach w wymowie angielskich słów.

Trudno jest napisać dobrą biografię. Ciężko jest napisać pasjonującą książkę. Nawet gdy opisuje się nietuzinkową postać. Doskonale to widać na przykładzie niniejszej książki. Przede wszystkim autor nie skupił się na samej gwieździe, lecz chciał przedstawić czytelnikowi szersze tło opisywanych wydarzeń. Niestety, jest ono tak szerokie, że niejednokrotnie ginie z pola...