Saga o Jarlu Broniszu łączy w sobie wszystko, co lubią fani powieści historycznych: autentyczni bohaterowie, wartka akcja, heroiczne postaci oraz świetna historia. Jeśli macie trochę czasu, to weźcie zaległy urlop, ciepły kocyk i zanurzcie się w średniowiecznej Polsce, gdzie przy ogniskach słychać opowieści o niezwykłych czynach.

Całą recenzje przeczytasz tutaj: https://popkulturowcy.pl/2024/04/04/saga-o-jarlu-broniszu-recenzja-ksiazki/

Saga o Jarlu Broniszu łączy w sobie wszystko, co lubią fani powieści historycznych: autentyczni bohaterowie, wartka akcja, heroiczne postaci oraz świetna historia. Jeśli macie trochę czasu, to weźcie zaległy urlop, ciepły kocyk i zanurzcie się w średniowiecznej Polsce, gdzie przy ogniskach słychać opowieści o niezwykłych czynach.

Całą recenzje przeczytasz tutaj:...

Świetna powieść umieszczona w trakcie historycznych wydarzeń. Tytułowy Bronisz jest na poły postacią fikcyjną, ale wydarzenia, w których bierze udział są zgodne z prawdą historyczną. Autor wykorzystał sagi normańskie do zbudowania postaci bohatera. Fascynująca historia. Trzeci tom zapowiadał mi się najnudniej a był najciekawszy.

Świetna powieść umieszczona w trakcie historycznych wydarzeń. Tytułowy Bronisz jest na poły postacią fikcyjną, ale wydarzenia, w których bierze udział są zgodne z prawdą historyczną. Autor wykorzystał sagi normańskie do zbudowania postaci bohatera. Fascynująca historia. Trzeci tom zapowiadał mi się najnudniej a był najciekawszy.

I kolejna polecajka z którą do Was przychodzę to cos dla miłośników historii skandynawskich i słowiańskich wojowników.
Dzięki współpracy barterowej z wydawnictwem @wydawnictworeplika mogę Wam przedstawić ja nie co bliżej.

Saga o Jarlu Broniszu

Po pierwsze ważna informacja dla Was to macie przed sobą solidne tomiszcze 🙌prawie 740 stron.
Druga informacja bardzo ważna to fakt ze książka napisana jest odmiennym stylem języcznym do którego jesteśmy przyzwyczajeni a niektórym może to trochę przeszkadzać.
Oprócz wikingów bedziecie tu mieć Bolesława Chrobrego syna Mieszka. Mieszko, ukróca rozboje północnych najeźdźców a jego syn widzi w wikingach potencjalnych sprzymierzeńców przeciwko Cesarstwu Niemieckiemu.
Jak juz widzicie po wstępie będzie zagmatwana historia i wielu bohaterów którzy odegraja istotne role.
Odbedziecie podróż po przeróżnych miejscach, bedziecie świadkami walki i podbójw.
Nie zdradzając Wam więcej moge Wam powiedzieć ze jest to świetne uzupełnienie historyczne tamtych czasów. Jesli bliskie Wam sa klimaty tamtych czasów na pewno odnajdziecie sie w intrygach, spiskach i ogólnej polityki tamtych czasów.
Pięknie wykreowane postacie historyczne które w pełni ukazują trudy i wzloty tamtych czasów. Zdecydowanie nr jeden według mnie jeśli chodzi o historyczne tło Polski i nie tylko.
Polecam 🤩

I kolejna polecajka z którą do Was przychodzę to cos dla miłośników historii skandynawskich i słowiańskich wojowników.
Dzięki współpracy barterowej z wydawnictwem @wydawnictworeplika mogę Wam przedstawić ja nie co bliżej.

Saga o Jarlu Broniszu

Po pierwsze ważna informacja dla Was to macie przed sobą solidne tomiszcze 🙌prawie 740 stron.
Druga informacja bardzo ważna to...

Saga o Jarlu Lisiole
.
Lisioł zawsze chciał mieć swoją sagę. Taką w stylu Top Gun ale w czasach Piastów i doczekał się nowiutkiego wznowienia książki Władysława Jana Grabowskiego „Saga o Jarlu Broniszu”. Jest to literatura w starym dobrym stylu, więc musicie być przygotowani na długie ale ciekawe opisy obejmujące również dorodnych i pięknych mężczyzn.
.
Otóż w Jomsborgu dzielni wikingowie na usługach Piastów imprezują, piją, jedzą, dary dostają i wielkie opowieści o chwale snują. Lisioł razem z nimi róg wychylił, po czym łypnął na potężnie zbudowanego Bronisza oraz jego towarzysza Olafa, co mu twarz przedpotopowy Michał Anioł chyba robił. Panowie przyjaźnią się wielce, nawet po łaźni nago się ganiają, co kto lubi, Lisioł nie wnika. Jednak wyprawa wielka się szykuje. Tutaj Lisioł musi pisnąć, że książka o tym nie będzie opowiadać – Norwegia poddała się prędzej, niż Lisioł odłożył róg z miodem – ale o czymś znacznie większym niż sława wojownika: o miłości! Jeden zakochany w królowej pragnie być godnym jej uwagi. Drugi zakochał się chyba pierwszy raz i boi się tego faktu. W dodatku mordę sobie oszpecił tymczasowo, ale na honorze mu to skazę zrobiło wieczną!
.
Bronisz jednak wierny jest rodowi Piastów, tymczasem Olaf gotów wszystko rzucić na szale dla miłości. I tak przyjaźń obu panów zaczyna gasnąć, przytłoczona pożądaniem, kłamstwem i spiskowaniem, a jak wiadomo, niedaleko leży miłość od nienawiści. Czy Broniszowi uda się założyć własną rodzinę, wbrew planom wielkich rodów? Czy Olaf powie sobie kiedyś dość? Czy Lisioł oszuka ich wszystkich? Chociaż książka nie stawia na szczegółowe opisy akcji oraz zaawansowany rozwój postaci, ma w sobie sporo czaru i historyczny klimat, który zachęca nas do poszukiwania odpowiedzi na zadane pytania. W końcu każdy z bohaterów – a jest ich wiele – pragnie po prostu szczęścia. To bez potęgi rodu jest całkowicie nieosiągalne. W natłoku państwowych intryg i przemian religijnych ciężko nie postradać życia, a co dopiero samego siebie. Książka wymaga więc od Was odrobiny cierpliwości, oferując w zamian zatrzymany w czasie świat Piastów i ich niepokornych sąsiadów.

Saga o Jarlu Lisiole
.
Lisioł zawsze chciał mieć swoją sagę. Taką w stylu Top Gun ale w czasach Piastów i doczekał się nowiutkiego wznowienia książki Władysława Jana Grabowskiego „Saga o Jarlu Broniszu”. Jest to literatura w starym dobrym stylu, więc musicie być przygotowani na długie ale ciekawe opisy obejmujące również dorodnych i pięknych mężczyzn.
.
Otóż w Jomsborgu...

Akcja osadzona jest w X wieku, kiedy to Harald Sinozęby jest u władzy. Król motywuje swoich podwładnych - wikingów, aby ci dokonywali okrutnych czynów na ludności. Tytułowy Bronisz ma za zadanie dbać o kontakty Polski i Skandynawii oraz kontrolować działania wikingów. W powieści nie brakuje także wątku miłosnego, w którym Bronisz zakochuje się w ocalonej przez niego Heldze.
"Saga o jarlu Broniszu" to niezwykle ogromne objętościowo tomiszcze. Przyznać trzeba, że byłam zaskoczona grubością tej lektury.
Zdecydowanie, do stylu pisania autora trzeba się przyzwyczaić, gdyż nie jest on współczesny. Wymaga to żmudnego przebrnięcia przez pierwsze rozdziały, by ze strony na stronę było już tylko lepiej i ciekawiej...
Bohaterów jest całkiem sporo i czasem można się w nich pogubić, ale nie oznacza to, że nie są ciekawi. Wręcz przeciwnie, czytałam o ich dokonaniach, podbojach, walkach, miłosnych rozterkach i trudnych przeżyciach z wielkim zaciekawieniem.
Jeśli ktoś lubi klimaty słowiańskie i skandynawskie to będzie na pewno zadowolony z tej lektury. Jest to książka z którą spędzicie dłuższy czas, gdyż nie sposób przeczytać jej w ciągu tygodnia. Za to zapewni Wam nie lada rozrywkę i dostarczy cennej wiedzy historycznej. Myślę, że warto znać ten tytuł i mieć go na swojej półce.

Akcja osadzona jest w X wieku, kiedy to Harald Sinozęby jest u władzy. Król motywuje swoich podwładnych - wikingów, aby ci dokonywali okrutnych czynów na ludności. Tytułowy Bronisz ma za zadanie dbać o kontakty Polski i Skandynawii oraz kontrolować działania wikingów. W powieści nie brakuje także wątku miłosnego, w którym Bronisz zakochuje się w ocalonej przez niego...

„Saga o Jarlu Broniszu” to epicka powieść historyczna osadzona w czasach Bolesława Chrobrego, która opowiada losy Jarla Bronisza, który jest prawą ręką przyszłego króla w kontaktach z Wikingami. Oprócz fikcyjnych postaci w powieści pojawia się wiele historycznych jak choćby sam Chrobry, Świętosława (Sigryda),Święty Wojciech czy Olaf Tryvasson.

Klasycznie jak dla tego typu powieści, nie brakuje tutaj spisków, wielkich wojen i najazdów na inne kraje jak i wielkiej europejskiej polityki. Oczywiście sceny bitew czy walk mogłyby być bardziej wyeksponowane i uplastycznione, tak by usłyszeć szczęk oręża. Bardzo dobrze zostały wykreowane zarówno męskie jak i kobiece postacie.

Sama postać głównego bohatera Bronisza, przestawiona jest jak w większości tego typu powieści. To, bogobojny chrześcijanin, prawie bez skazy, który pokona wszystkie przeszkody by odnaleźć swą ukochaną. Skoro jest ukochana więc i watek miłosny też został wpleciony z odpowiednią dramaturgią, który również nakręcał fabułę.

Jeśli chodzi o tło historyczne, to zostało ono znakomicie przedstawione. To czas gdy Polska zaczynała odgrywać coraz większą role w Europie a ze zdaniem polskiego króla musieli się liczyć różnie jej władcy. Bardzo dobrze zostało przedstawione chrześcijaństwo i to jaki miało wpływ nie tylko na zwykłych ludzi czy władców ale i na politykę czy sojusze zawierane przez poszczególnych władców. Jako, że to był czas gdy chrześcijaństwo dopiero zaczęło się umocowywać w tym regionie Europy, ciekawie zostało pokazanie przenikanie się jeszcze starych wierzeń z tymi nowymi a także jak religia była wykorzystywana do osiągnięcia własnych celów. Polityczne smaczki i osobiste urazy rządzą królami, którzy jak źdźbła trawy na wietrze raz przechylą się ze swoim poparciem w jedną, raz w drugą stronę.

Moim zdaniem, to jedna z ciekawszych polskich powieści historycznych, dotyczących okresu średniowiecza i tego jak wyglądał ówczesny świat gdzie chrześcijaństwo zaczęło obejmować całą Europę. Idealna książka dla fanów tego typu literatury.

„Saga o Jarlu Broniszu” to epicka powieść historyczna osadzona w czasach Bolesława Chrobrego, która opowiada losy Jarla Bronisza, który jest prawą ręką przyszłego króla w kontaktach z Wikingami. Oprócz fikcyjnych postaci w powieści pojawia się wiele historycznych jak choćby sam Chrobry, Świętosława (Sigryda),Święty Wojciech czy Olaf Tryvasson.

Klasycznie jak dla tego...

,Saga o Jarlu Broniszu’’ to niezła cegiełka. Zajęło mi trochę czasu, żeby wczuć się w styl pisania autora. Nie wiedziałam, że wcześniej wydano trzy oddzielne tomy. Teraz wydawnictwo Replika połączyło je wszystkie razem. Momentami obszerność tej książki potrafiła przytłoczyć, ale uważam, że takie rozwiązanie wyszło na dobre.

Koniec X wieku. Duński król Harald Sinozęby rozciąga swą władzę na bogate słowiańskie grody leżące u ujścia Odry. Na wyspie Wołyń (Wolin),obok miasta o tej samej nazwie, zakłada potężną warownię Jomsborg.

Klimat tej powieści jest naprawdę niesamowity. Jest to świat skandynawskich i słowiańskich wojowników. Brakowało mi trochę scen walki i większego rozlewu krwi. Pomimo swoich gabarytów dobrze mi się ją czytało. Starałam się też mieć na uwadze jak dawno ta historia została napisana. Jeżeli ktoś lubi tego typu klimaty, to polecam.

,Saga o Jarlu Broniszu’’ to niezła cegiełka. Zajęło mi trochę czasu, żeby wczuć się w styl pisania autora. Nie wiedziałam, że wcześniej wydano trzy oddzielne tomy. Teraz wydawnictwo Replika połączyło je wszystkie razem. Momentami obszerność tej książki potrafiła przytłoczyć, ale uważam, że takie rozwiązanie wyszło na dobre.

Koniec X wieku. Duński król Harald Sinozęby...

Zawsze z przyjemnością zanurzam się w nasze (pra)dzieje

Zawsze z przyjemnością zanurzam się w nasze (pra)dzieje

Po tę książkę sięgnąłem już po zapoznaniu się z dziełami Bunscha i uważam że jest to jedna z lepszych pozycji, którą czytałem. Niektórych z Was drażni patriotyzm czy katolicyzm autora. Pytam. A jak miał pisać ? Ten , jak to określacie Sienkiewiczowski styl pisania jest dla mnie oczywisty. Ja nie znoszę historycznych książek, które na siłę wmawiają mi, że czarne jest białym i odwrotnie. Dla mnie patriotyzm tych autorów nie jest śmieszny. Oczywiście, zgadzam się z tym, że przy tylu bitwach nie można nie skrzywdzić osób postronnych . I tu autor trochę przesadził. Ale czy mnie to razi - raczej nie. Ogólnie bardzo ciekawa pozycja w mojej biblioteczce.

Po tę książkę sięgnąłem już po zapoznaniu się z dziełami Bunscha i uważam że jest to jedna z lepszych pozycji, którą czytałem. Niektórych z Was drażni patriotyzm czy katolicyzm autora. Pytam. A jak miał pisać ? Ten , jak to określacie Sienkiewiczowski styl pisania jest dla mnie oczywisty. Ja nie znoszę historycznych książek, które na siłę wmawiają mi, że czarne jest białym...

Bardzo ciekawa książka. Czytając ją coraz przed oczami stawała mi powieść "Rudy Orm", dla której Saga była zdaje się pierwowzorem, gdyż została napisana w czasie okupacji. To stara szkoła powieści historycznej, nieco romantycznej, patriotycznej, z wielością wątków - religijnych, obyczajowych, międzynarodowych. Czas powieści to lata 995-1000. Mamy pięknie przedstawioną Świętosławę, hardą, niezłomną matkę normańskich królów, co nie chciała Olafa Trygvassona a wybrała Sven, pojmanego przez brata, (nie wiem czy to prawda historyczna, Cherezińska pokazywała Svena jako agresora na Szwecję). Mamy Zjazd Gnieźniński gdzie zjechała się cała Europa środkowo-wschodnia co zadziwiło Niemców. Mamy bitwę pod Svold, która na kartach powieści urasta do jakiegoś monumentalnego starcia Chrobrego pieczętującego swoją dominację nad wikingami. Historia nieco tutaj odstaje od oryginału. Niemiec zawsze jest zły, chyba że to nasz polski Niemiec jak biskup Unger. Mamy happy end. I żyli długo i szczęśliwie pod koroną Bolesława, po odwołanym końcu świata.
Takiego stylu jaki prezentuje autor mogli by się uczyć młodzi pisarze powieści historycznej, co to po przeczytaniu paru fachowych książek już piszą powieść o wikingach. Jest tez to książka o Polskie normańskiej. Nie dosłownie. Autor nie powiela legend o normańskim pochodzeniu Mieszka, ale Polska końca X wieku obraca się wokół i wraz z wikingami. Poznań-Gdańsk-Wolin- Dania-Szwecja to oś jej politycznego i gospodarczego istnienia.

Bardzo ciekawa książka. Czytając ją coraz przed oczami stawała mi powieść "Rudy Orm", dla której Saga była zdaje się pierwowzorem, gdyż została napisana w czasie okupacji. To stara szkoła powieści historycznej, nieco romantycznej, patriotycznej, z wielością wątków - religijnych, obyczajowych, międzynarodowych. Czas powieści to lata 995-1000. Mamy pięknie przedstawioną...