Trzecia część "Sagi Księżycowej" w której tym razem historia tyczy Roszpunki.

1/4 książki była wstępem, która ogólnie naświetlała najważniejsze fakty, które miały miejsce w poprzednich częściach, a także przedstawiając bliżej Cress. Następnie do prawie połowy książki ogólnie było nudno, dlatego ciężko mi się czytało, ze względu na to, że dużo skupiało się wokół Cress, do której do pewnego momentu współczułam i byłam wyrozumiała, ale potem przez jej myśli i bycie pierdołowatą, zaczęła mnie irytować. Następnym powodem było to, że było wiele powtórzeń tego, co zostało wspomniane kilka linijek, paragrafów wcześniej. Głównym minusem tej części jest zbyt duża ilość dłużyzn, która po połowie książki wreszcie powoli ustępuje napięciom jakie wywoływały zawarte tam sytuacje.

Wystepuje bardzo duża ilość dialogów, czasami były nudnawe, ale najczęściej trzeba było dobrze się wczytać by zapamiętać różne rzeczy, aby móc orientować się w dalszych wydarzeniach.

To tyle z minusami, dalej opisuję plusy.

Opowieść jest zawsze w trzeciej osobie, która toczy się z perspektywy różnych postaci i uważam, że to jest dużym plusem, ponieważ tym sposobem postacie nie są płaskie, a zarazem ma się większy obraz na toczące się wydarzenia. Od początku, czyli od pierwszej części, wszystko jest ze sobą połączone i widać, że to wszystko zostało dokładnie przemyślane, przez co nie brakuje zwrotów akcji.

Każda z postaci, jak zawsze, jest inna. W tej części oprócz Cress, poznajemy bliżej Thorne'a. Czasami miałam ochotę powiedzieć mu kilka ciepłych słów gdy rzucał swoje teksty w najmniej odpowiednim momencie, ale dało się go polubić gdy miał swoje przebłyski normalności. Niestety nie mogę powiedzieć tego samego o Cress, która w pewnym momencie bardziej była dla mnie gdzieś tam z tyłu, za tymi wszystkimi wydarzeniami, jakby była cieniem. Jakby skrócić wszystkie wątki z nią związane, to by właśnie taka była, z chwilami w których musiała z tego cienia wyjść, by wykazać się swoimi umiejętnościami w zakresie informatycznym. Reszta postaci trzymała swój poziom, wyczułam, że u paru nawet postępowanie nieco się zmieniło po różnych przejściach, które miały miejsce w drugiej części, ale na wielki plus.

Na zakończenie podreślę, że mam nadzieję, aby wreszcie ta część ukazała się w Polsce, bo naprawdę jest tego warta. Ta książka jest nie tylko dla nastolatków, ale także dla osób, które w dzieciństwie uwielbiały bajki, a teraz je sobie odświeżają czytając je w wersji bardzo unowocześnionej i nieprzewidywalnej.

Trzecia część "Sagi Księżycowej" w której tym razem historia tyczy Roszpunki.

1/4 książki była wstępem, która ogólnie naświetlała najważniejsze fakty, które miały miejsce w poprzednich częściach, a także przedstawiając bliżej Cress. Następnie do prawie połowy książki ogólnie było nudno, dlatego ciężko mi się czytało, ze względu na to, że dużo skupiało się wokół Cress, do...