Można tej książce dać dwie oceny i dwie opinie. Pierwsza powinna dotyczyć konstrukcji powieści, bogactwa i wspaniałości opisanego świata Polski końca XV wieku. Ogrom pracy autora w przygotowaniu się do napisania tej książki jest widoczny, opisy miejsc, postaci i zdarzeń naprawdę imponują. Z drugiej strony główny wątek sprawia, że tak do końca nie wiadomo do kogo adresowana jest ta pozycja. Romans sugeruje raczej żeńskiego odbiorcę, ale kobiety raczej nie gustują w powieściach dziejących się w rycerskich czasach. To co byłoby zaś najciekawsze dla mężczyzny, czyli wojna, polityka, krew i odcinane głowy jest ograniczone praktycznie do minimum. To jest właśnie ta druga strona medalu, historia nie jest zbyt wciągająca. Gdyby została opisana w innych czasach prawdopodobnie nie byłaby tak bardzo godna uwagi. Widać nieco zmarnowany potencjał w związku z czym pan Kaczkowski przegrywa batalię ze swoim głównym konkurentem. Poza tym opierając się na dostępnych mi źródłach, uważam że postać samego autora jest na tyle nieprzyjemna iż powinno się odjąć przynajmniej jedną gwiazdkę. Nie zrobię tego jednak ze względu na klimat otaczający świtę króla Jana Olbrachta. Książka raczej dla fanów danego okresu historycznego niż miłośników romansów. Nawet jeśli ktoś twierdzi inaczej to nie mam zamiaru bronić swojej opinii potykając się konno lub pieszo, na kopie, topory, miecze długie, krótkie, a nawet średnie.

Można tej książce dać dwie oceny i dwie opinie. Pierwsza powinna dotyczyć konstrukcji powieści, bogactwa i wspaniałości opisanego świata Polski końca XV wieku. Ogrom pracy autora w przygotowaniu się do napisania tej książki jest widoczny, opisy miejsc, postaci i zdarzeń naprawdę imponują. Z drugiej strony główny wątek sprawia, że tak do końca nie wiadomo do kogo adresowana...