Dobra książka, ciekawa i trzymająca w napięciu, jak na thriller przystało, ale niestety nie na takim poziomie jak chociażby "Infekcja", czyli pierwsza książka autorki, która wpadła mi w ręce. Mam wrażenie, że trochę za dużo było tu krwi płynącej wyjątkowo szerokim strumieniem, a za mało samej medycyny i badań. Może to kwestia doświadczenia, ostatecznie powieść została wydana prawie 20 lat temu, jako jedna z pierwszych w dorobku autorki i stąd nie do końca odpowiednie proporcje.

Fabuła krąży wokół postaci doktor Clair, która przeprowadza się na stałe do letniskowego miasteczka w stanie Maine po tym, jak jej mąż umiera na raka, a syn wpada w złe towarzystwo. Wydaje się, że mała społeczność spokojnego Tranquility pomoże wyjść nastolatkowi na prostą, a jej samej odzyskać spokój ducha. Tymczasem w listopadzie miasteczkiem wstrząsa seria aktów agresji nastolatków, którzy wszczynają bójki, zabijają członków własnych rodzin i kolegów. Najstarsi mieszkańcy pamiętają, że to samo działo się ponad 50 lat temu, kiedy wiosną doświadczyli powodzi, a latem rekordowych upałów. Zaczynają jednak obwiniać przyjezdnych o sprowadzenie na złą drogę ich młodzieży, a doktor Clair musi borykać się dodatkowo z brakiem zaufania wśród pacjentów i walczyć o dobre imię swojego syna.

To, co w tej książce powoduje bardzo mieszane uczucia, to przede wszystkim wątki miłosne. Z jednej strony bardzo intensywny i naciągany romans głównej bohaterki z przystojnym komendantem policji, który nie miał szczęścia do kobiet - ten bardzo irytował - z drugiej zaś cudowne młodzieńcze uczucie jej syna do szkolnej koleżanki, rozkwitające powoli i jakby nie do końca świadomie. Oba ubarwiają fabułę, ale to losy nastolatków ciekawiły mnie zdecydowanie bardziej. Wolałabym też, żeby autorka nieco bardziej obszernie wyjaśniła mechanizm tragedii, która dotknęła Tranquility, bo nie do końca podobało mi się to, że przez ponad 300 stron dominowały opisy okrucieństw i przerażenie wśród lokalnej społeczności, a następnie cała zagadka rozwiązała się na przestrzeni ostatnich 20 stron. Poza tym nie mam uwag, książka napisana ładnym stylem, język jest poprawny, no i już dawno nie miałam w rękach pozycji, która wciągnęłaby mnie na tyle, żeby po pracy przeczytać 200 stron jednym tchem.

Polecam jako dobrą rozrywkę, choć niekoniecznie na wieczór, bo osoby bojaźliwe mogą mieć problem z zaśnięciem lub naprawdę pokręcone sny.

Dobra książka, ciekawa i trzymająca w napięciu, jak na thriller przystało, ale niestety nie na takim poziomie jak chociażby "Infekcja", czyli pierwsza książka autorki, która wpadła mi w ręce. Mam wrażenie, że trochę za dużo było tu krwi płynącej wyjątkowo szerokim strumieniem, a za mało samej medycyny i badań. Może to kwestia doświadczenia, ostatecznie powieść została...