O mojej najlepszej rekomendacji dla tej książki niech świadczy fakt, że zaczęłam ją czytać mając dużo różnych zajęć.Byłam przekonana, że będę czytać z doskoku. Jednak bardzo się pomyliłam! Dolinę umarłych przeczytałam w dwa dni, książka tak bardzo zajmowała moje myśli, myślałam o bohaterach, o ich zachowaniu, no i o tym,jaki będzie ciąg dalszy.
Zakończenie jest faktycznie zaskakujące, nie "idzie" jakby dotychczasowym torem myślenia czytelnika.
Jest to pierwsza przeczytana przeze mnie książka Tess Gerritsen,już szykuję się na kolejną pozycję tej autorki. Bo pisanie Tess bardzo przypadło mi do gustu: jest konkretne, rzeczowe, autorka potrafi zaciekawić,zafrapować,utrzymać w niepewności, genialnie kreuje element napięcia, atmosferę grozy i niepewności.
Najbardziej przerażająca i niepokojąca była ta owa cisza i pustka w opuszczonej osadzie, tworzyły one bowiem niesamowity nastrój niedopowiedzenia, nieokreślonego lęku, kryjącej się tam strasznej tajemnicy... Budziło to we mnie większy niepokój, niż gdyby bohaterowie natknęli w którymś z domków dajmy na to, na człowieka ze strzelbą.. Moim zdaniem ten manewr udał się Tess Gerritsen doskonale.
Oprócz tego autorka ciekawie przedstawiła specyficzną, zamkniętą społeczność miasteczka w Wyoming, nieufną wobec obcych. Swoją drogą, tamten region USA(np. stan Utah) słynie chyba z działalności różnego rodzaju sekt. Konfrontacja mieszkańców prowincjonalnego miasteczka w Wyoming z przybyszami z Bostonu wypadła moim zdaniem interesująco. To jak zetknięcie się dwóch światów, dwóch różnych mentalności..
Co jeszcze? Wzruszyła mnie postać Szczurka i jego towarzysza Miśka. Trochę się bałam, że zakończenie będzie zbyt nierzeczywiste i może cukierkowe, gdy Maura zaadoptuje Juliana, ale na szczęście(dla zakończenia książki)tak się nie stało.Wątek szkoły z internatem chyba lepiej i realniej brzmi w tym wypadku.
Dolina umarłych mnie poruszyła, wprowadziła do mojego umysłu stan niepokoju, jest sugestywna(szczególnie kiedy czyta się w środku nocy! :)
Polecam, bardzo dobra książka!

O mojej najlepszej rekomendacji dla tej książki niech świadczy fakt, że zaczęłam ją czytać mając dużo różnych zajęć.Byłam przekonana, że będę czytać z doskoku. Jednak bardzo się pomyliłam! Dolinę umarłych przeczytałam w dwa dni, książka tak bardzo zajmowała moje myśli, myślałam o bohaterach, o ich zachowaniu, no i o tym,jaki będzie ciąg dalszy.
Zakończenie jest faktycznie...