Ociągałam się z sięgnięciem po nią, gdyż wcześniejsza seria tej autorki, "Alfa i Omega", mnie nie przekonała (nigdy nie przepadałam za wilkołakami). Ale... historia o Hurogach mnie zachwyciła :) Może dlatego, że wątków romantycznych było w niej bardzo mało? Może dlatego, że główny bohater z początku wydawał się wyjątkowo nieatrakcyjny: zbyt młody (jak na mój gust),chwilami nieporadny, opisywany jako co prawda wysoki, ale sprawiający na otoczeniu wrażenie głupca. Popełniał błędy, a nawet - co podobno dla głównych bohaterów niewybaczalne - zdarzało mu się płakać. Mimo to szybko stał się moim ulubieńcem :) Musiał przejść swoją drogę, stopniowo odkryć siebie - i autorce udało się to opisać w dość przekonujący, moim zdaniem, sposób. Ward miał coś takiego w sobie, że ludzie chcieli za nim iść :) Słowa, którymi opisał go bliski przyjaciel: "Równie łatwo jest być wściekłym przy szczeniaku, co być wściekłym na Warda".

Oreg zresztą również jest interesującą postacią - czasem psotny, złośliwy, czasem bardzo mądry. Może nieco rozchwiany... Ale też wydaje się, że taki właśnie powinien być - biorąc pod uwagę jego prawdziwą naturę :) Oba tomy zresztą pełne są ciekawych ludzi - zdecydowanie nie czarno-białych. Czego odrobinę mi brakowało, to kobiet - było ich tylko parę. Za to te, które się już pojawiały, były bez wątpienia twardymi babkami.

Podobało mi się, że znaczna część powieści napisana jest z perspektywy Warda i w narracji pierwszoosobowej - wiem, jakie to trudne, a Patricii Briggs moim zdaniem wyszło to świetnie :)

Ociągałam się z sięgnięciem po nią, gdyż wcześniejsza seria tej autorki, "Alfa i Omega", mnie nie przekonała (nigdy nie przepadałam za wilkołakami). Ale... historia o Hurogach mnie zachwyciła :) Może dlatego, że wątków romantycznych było w niej bardzo mało? Może dlatego, że główny bohater z początku wydawał się wyjątkowo nieatrakcyjny: zbyt młody (jak na mój gust),chwilami...

Ciąg dalszy przygód, Polecam.

Ciąg dalszy przygód, Polecam.