Problem interakcji między Bogiem a światem jest najtrudniejszym zagadnieniem we współczesnej debacie między nauką a wiarą. Często teiści głoszą dziś izolacjonizm metodologiczny, z którego wynika m. in. to, że zdarzenia przyrodnicze winno się badać metodami wyłącznie empirycznymi, nie zastanawiając się nad tym, że w świetle takiego stanowiska np. modlitwa prośby nie ma żadnego sensu, mówienie o cudach należy zdemitologizować, a pojęcie Bożej Opatrzności staje się zupełnie puste. Na to wszystko zwraca uwagę w swej książce Polkinghorne i próbuje znaleźć miejsce dla Bożego działania w świecie przyrody. Najwięcej obiecuje sobie po odrzuceniu przez współczesną fizykę ściśle mechanistycznego spojrzenia na przyrodę. Jej nieprzewidywalność, dynamizm i elastyczność to te jej cechy, które, wg niego, pomagają nam zrozumieć, że nie ma sprzeczności między wiarą w Boga działającego w świecie a przekonaniem o stałości i regularności praw przyrody.

Problem interakcji między Bogiem a światem jest najtrudniejszym zagadnieniem we współczesnej debacie między nauką a wiarą. Często teiści głoszą dziś izolacjonizm metodologiczny, z którego wynika m. in. to, że zdarzenia przyrodnicze winno się badać metodami wyłącznie empirycznymi, nie zastanawiając się nad tym, że w świetle takiego stanowiska np. modlitwa prośby nie ma...