Pierwszy raz czytałam książkę, która nie wzbudziła we mnie żadnych emocji. Czekałam do samiutkiego końca na jakikolwiek przejaw uczucia i nic.
Autorka nie potrafi budować nastroju (przynajmniej w tym wypadku, bo nie znam jej innych książek).
Sceny przechodziły jedna w drugą, niczym karty do gry rzucane na stół. Bohaterów poznawałam po lapidarnych dialogach i powierzchownych wypowiedziach. Brakowało mi głębi, choćby w przypadku osoby Duncana, który całą książkę był gdzieś na marginesie.
Wiele scen bylo nielogicznych jak zachowanie Mavis po kompromitacji.
Zarówno fabuła jak i postacie były mi obojętne, a pod koniec nużące.
Nawet nie potrafię wykrzesać w sobie wystarczającej ilości krytycyzmu, bo i emocje po lekturze są letnie, a ściślej mówiąc, nie ma ich wcale.
Brakowało mi gradacji, pasji, szczegółów z wyglądu bohaterów, plastyczności, ognia, może nawet nienawiści, bo była po temu okazja.
Nie daję żadnych gwiazdek, bo nie mam punktu zaczepienia.
Pozornie, historia była porządnie napisana, bez żadnych wybuchów namiętności czy rażącego naruszenia obowiązującej etykiety, ale historia miłości Sabriny i Duncana już podczas pisania tej opinii, prawie wyblakła w mym umyśle.

Pierwszy raz czytałam książkę, która nie wzbudziła we mnie żadnych emocji. Czekałam do samiutkiego końca na jakikolwiek przejaw uczucia i nic.
Autorka nie potrafi budować nastroju (przynajmniej w tym wypadku, bo nie znam jej innych książek).
Sceny przechodziły jedna w drugą, niczym karty do gry rzucane na stół. Bohaterów poznawałam po lapidarnych dialogach i powierzchownych...

Czytałam tę książkę z dużym zainteresowaniem i choć rzeczywiście czytelnik jest ciekawy rozwoju wydarzeń czegoś jednak jej brakuje. Mam wrażenie, że nie jest to powieść którą na długo zapamiętam, bo niczym szczególnym się nie wyróżnia. Wątek ciekawy, ale tak jakoś blado przedstawiony. Ot taki sobie letni romans.

Czytałam tę książkę z dużym zainteresowaniem i choć rzeczywiście czytelnik jest ciekawy rozwoju wydarzeń czegoś jednak jej brakuje. Mam wrażenie, że nie jest to powieść którą na długo zapamiętam, bo niczym szczególnym się nie wyróżnia. Wątek ciekawy, ale tak jakoś blado przedstawiony. Ot taki sobie letni romans.

Książkę czyta się bardzo lekko, jest ciekawa, ale akcja niezbyt zróżnicowana. Nie należny do moich ulubionych, a jednak doczytałam ją do końca i nie żałuje. Polecam!

Książkę czyta się bardzo lekko, jest ciekawa, ale akcja niezbyt zróżnicowana. Nie należny do moich ulubionych, a jednak doczytałam ją do końca i nie żałuje. Polecam!

Sabrina Lambert przyjeżdża do Londynu na swój pierwszy sezon. Jej przewodniczką po Londynie jest Ophelia, która została zaręczona przez rodziców wbrew swojej woli.
Sabrina jest prostolinijną i uczciwą dziewczyną, podczas gdy Ophelia jest jej całkowitym przeciwieństwem - manipuluje, plotkuje, wysługuje się kimś, jeśli ma w tym ukryty cel.
Sabrina zdaje sobie sprawę, że być może nigdy nie wyjdzie za mąż. Nad jej rodziną wisi ogromny skandal, którego skutki odczuwa, gdy ujawnia go Ophelia.
Tymczasem Duncan poznaje swoją przyszłą żonę. Oczywiście podoba mu się wygląd Ophelii, lecz po jakimś czasie zauważa, że nie będzie dla niego odpowiednią żoną.
Ophelia próbuje nakłonić Duncana do zmiany zdania, aby ponownie się zaręczyli. Jednak Duncan jej nie pragnie, chce znaleźć sobie inną kandydatkę na żonę.
Tymczasem Sabrina uświadamia sobie co czuje do Duncana. Jednak nie mówi mu o swoich uczuciach, zadowala się rolą przyjaciółki.Później wynika skandal, który może mieć nieopłakane skutki...
Czy Ophelia i Duncan będą małżeństwem? A może Duncan i Sabrina zdadzą sobie sprawę ze swoich uczuć i będą razem?
P.S Pragnę zaznaczyć, że czytałam najpierw "Diabeł, który ją uwiódł" więc zachowanie Ophelii mnie nie zdziwiło.
Polecam przeczytać nie tylko czytelnikom romansu, ale i też fanom autorki.

Sabrina Lambert przyjeżdża do Londynu na swój pierwszy sezon. Jej przewodniczką po Londynie jest Ophelia, która została zaręczona przez rodziców wbrew swojej woli.
Sabrina jest prostolinijną i uczciwą dziewczyną, podczas gdy Ophelia jest jej całkowitym przeciwieństwem - manipuluje, plotkuje, wysługuje się kimś, jeśli ma w tym ukryty cel.
Sabrina zdaje sobie sprawę, że być...

Polecam. Lekka książka na popołudnie

Polecam. Lekka książka na popołudnie

Sabrina jest potomkiem tzw. Złej krwi. Duncan Szkotem i barbarzyńcom. Spotykają się na wzgórzu i nawiązują nić przyjaźni. Ofelia to ta zła, która rozsiewa ploteczki, sama je wymyśla i jest królową lodu. Te trzy postacie zetknie los. Trochę rozciągliwe i bagatelne, ale miłe czytadło.

Sabrina jest potomkiem tzw. Złej krwi. Duncan Szkotem i barbarzyńcom. Spotykają się na wzgórzu i nawiązują nić przyjaźni. Ofelia to ta zła, która rozsiewa ploteczki, sama je wymyśla i jest królową lodu. Te trzy postacie zetknie los. Trochę rozciągliwe i bagatelne, ale miłe czytadło.

Pierwsza moja pozycja tej autorki i muszę przyznać, że na pewno nie ostatnia. Uśmiałam się, popłakałam,zadziwiłam. Warto było przeczytać tę historię, chociaż może wydawać się banalna, przewidywalna i bez nutki tajemnicy. Mam nadzieję, że kolejne pozycje mnie nie rozczarują.

Pierwsza moja pozycja tej autorki i muszę przyznać, że na pewno nie ostatnia. Uśmiałam się, popłakałam,zadziwiłam. Warto było przeczytać tę historię, chociaż może wydawać się banalna, przewidywalna i bez nutki tajemnicy. Mam nadzieję, że kolejne pozycje mnie nie rozczarują.

Świetna książka. Uwielbiam główną bohaterkę, szczególnie za jej poczucie humoru, Duncan też jest niczego sobie, szczególnie jak na "nieokrzesanego dzikusa". Polecam

Świetna książka. Uwielbiam główną bohaterkę, szczególnie za jej poczucie humoru, Duncan też jest niczego sobie, szczególnie jak na "nieokrzesanego dzikusa". Polecam