Cherubini po raz kolejny na ściśle tajnej misji! To będzie już trzecia recenzja książek z cyklu CHERUB na tym blogu, a jest to seria, która zdobywa coraz mocniej moją sympatię z każdym tomem, ale jak tu nie lubić takich opowieści? Najlepsze jest dla mnie, jako czytelnika to, że można spokojnie czytać większość części bez znajomości poprzednich, lecz jak już raz wejdzie się w ten świat, to nadrobienie zaległości to tylko kwestia czasu!

Opis wydawcy: Ethan Aramow może liczyć na Ryana Braskera, który już nieraz wyciągał go z tarapatów. Uważa go nawet za swojego anioła stróża. Nie wie jednak, że przyjaciel jest tak naprawdę młodym agentem CHERUBA. Rodzina Aramowów zarządza imperium przestępczym obracającym milionami dolarów. Zadaniem Ryana jest zniszczenie tej organizacji. Czy uda mu się wypełnić misję, nie rujnując jednocześnie życia Ethanowi?

"Anioł Stróż" to równocześnie 14 tom serii CHERUB, jak i drugi tom o przygodach nowych bohaterów Ryana i Ning. Dwójka młodych agentów staje przed kolejnymi zadaniami, które mogą być bardzo niebezpieczne dla nich samym, ale również dla innych. Szczególną cechą tak młodych osób, który są jednocześnie świetnie wyszkolonymi, tajnymi agentami jest to, że mają jednak swoje uczucia. Starsi szpiedzy, którzy znam z innych książek i filmów, oczywiście nie są ich pozbawieni, ale jednak potrafią wykonać zadanie bez skrupułów, czy martwienia się o stan "obiektu", którym się zajmują. Nastolatki odbierają to jednak inaczej, bardziej emocjonalnie, dzięki czemu są bardzo ludzcy i realni dla czytelnika.

Plusy... CHERUB to seria dla mnie wyjątkowa. Czytałam naprawdę dużo powieści młodzieżowych, lecz nigdy nie zetknęłam się z takimi, jak te właśnie książki o nastoletnich agentach. Sam pomysł to jest dla mnie po prostu bomba! Jednym z moich planów życiowych, które to snułam będąc dzieckiem było zostanie szpiegiem, tak więc teraz mogę sobie z przyjemnością przeczytać, o przygodach innych i cieszyć się, że sama nie jestem jednak agentką. Świat w powieściach to nie cukierkowe przedstawienie rzeczywistości, które w niej samej nie ma pokrycia. O nie! Autor nie jest pobłażliwy i z szczerością pisze nawet o najstraszniejszych zbrodniach, które jakby nie było są częścią obecnego świata. Ta realność, czasami brutalna do bólu, jest nieodzownym elementem serii, ale to właśnie czyni ją tak interesującą!

I minusy... Myślę, że może przeszkadzać niepasująca do treści okładka. Mówię konkretnie o pomarańczowej koszulce, która to według książki oznacza gościa w kampusie. Koszulki szare i granatowe są dla aktywnych agentów, choć zdaję sobie sprawę, że nie byłyby tak efektowne, jak pomarańcz.

Podsumowując, kolejny tom serii dobrze utrzymuje poziom, wciągając czytelnika na tych kilka krótkich godzin mocno w swój świat. Bardzo łatwo można się we wszystkim połapać, a do tego autor operuje zrozumiałym i prostym językiem, a gdy potrzeba umiejętnie wyjaśnia rzeczy, których czytelnik może nie znać lub nie rozumieć. Jestem ciekawa pozostałych i przyszłych części, które mam zamiar po matulku nadrabiać. Polecam fanom serii, jak również osobom, które chcą odpocząć od fantastyki przy dobrej sensacyjno-młodzieżowej powieści.

Ogólna ocena: 8/10.

Cherubini po raz kolejny na ściśle tajnej misji! To będzie już trzecia recenzja książek z cyklu CHERUB na tym blogu, a jest to seria, która zdobywa coraz mocniej moją sympatię z każdym tomem, ale jak tu nie lubić takich opowieści? Najlepsze jest dla mnie, jako czytelnika to, że można spokojnie czytać większość części bez znajomości poprzednich, lecz jak już raz wejdzie się...