Świetnie się bawiłam czytając tą książkę. Nie mogę się doczekać trzeciej części! Drugi tom trylogii o Marze Dyer jest równie wciągający, a przy tym znacznie mroczniejszy niż pierwszy. Wcześniej Mara nie była pewna, co się z nią dzieje, co jest prawdą, a co wytworem jej umysłu. Widywanie twarzy zmarłych przyjaciół w lustrach i oparzenia drugiego stopnia z pewnością były niepokojące. Jednak to drobiazgi w porównaniu z tym, czemu musi stawić czoła w drugim tomie.

Mara zaczyna rozumieć, jak wielkie niebezpieczeństwo grozi jej samej i jej najbliższym. Jednak kiedy stara się powiedzieć im prawdę, nikt jej nie wierzy. Rodzice zaniepokojeni stanem Mary, postanawiają umieścić ją w placówce dla nastolatków z problemami, żeby została poddana odpowiedniej terapii. W międzyczasie Mara dowiaduje się więcej o przeszłości swojej rodziny i zaczyna śnić o wydarzeniach, które miały miejsce wiele lat wcześniej w dalekich Indiach.

Powieść ma wspaniały klimat i wiele razy potrafiła mnie zaskoczyć. Bohaterom stale towarzyszy poczucie zagrożenia, poruszają się w rzeczywistości jak z koszmarnego snu, starając się przeżyć i odkryć prawdę nim będzie za późno. Czasem zastanawiałam się, jak Mara może to wszystko wytrzymać. Jest jak Kasandra, która dostrzega więcej niż inni i stara się ich ostrzec, ale nikt jej nie słucha. Jedyną osobą, której może zaufać to jej chłopak Noah. Dzięki niemu Mara staje się silniejsza, razem potrafią stawić czoła niebezpieczeństwu. W książce jest wspaniała, romantyczna scena na plaży, kiedy Noah mówi do Mary: „You’re stronger than you believe. Don’t let your fear own you. Own yourself.” Czy jednak powinni być razem? Zgodnie z przepowiednią, jeżeli Mara z nim zostanie, sprowadzi na niego śmierć…

Polecam!

Świetnie się bawiłam czytając tą książkę. Nie mogę się doczekać trzeciej części! Drugi tom trylogii o Marze Dyer jest równie wciągający, a przy tym znacznie mroczniejszy niż pierwszy. Wcześniej Mara nie była pewna, co się z nią dzieje, co jest prawdą, a co wytworem jej umysłu. Widywanie twarzy zmarłych przyjaciół w lustrach i oparzenia drugiego stopnia z pewnością były...