Moją uwagę przyciągnęła mroczna, budząca niepokój okładka. Czerń, czerwień, kobieta o demonicznym spojrzeniu i naszyjnik zachęciły mnie do zapoznania się z opisem, który wydał mi się bardzo ciekawy. Co prawda w trakcie czytania okazało się, że okładka nijak ma się do treści, ale taki drobiazg nie wpłynął negatywnie na mój odbiór całej powieści. Niestety nie znalazłam wielu informacji na temat Autora ponad to, co znajduje się na okładce książki, dlatego też skupię się bardziej na jej treści.

Quincy to młody, bezdomny chłopak. Niestety nie wiemy co sprawiło, że znalazł się na ulicy, ani jak długo tam przebywa. Wiemy natomiast, że stałym punktem jego dnia jest wizyta pod oknem wystawowym sklepu, w którym pracuje Jane. Chłopak zakochał się w niej bez pamięci. Wie, że dzieli ich bariera nie do przebycia, a jego uczucie na zawsze pozostanie nieodwzajemnione, jednak obserwowanie dziewczyny jest silniejsze od niego. Pewnego dnia los Quincego całkowicie się odmienia. Znajomość z Jane stała się faktem, a nie marzeniem, a spora suma pieniędzy sprawia, że bezdomność odchodzi w zapomnienie. I tak życie Quincego mogłoby się zmienić w bajkę, gdyby pewnego dnia nie postanowił kupić Jane prezentu. Mały, srebrny wisiorek stał się przyczyną nieszczęścia, bowiem skierował na nich uwagę mordercy, który swoje ofiary traktuje wyjątkowo okrutnie. Ich dopiero co rodzące się uczucie zostaje wystawione na ciężką próbę. Czy Jane zaufa chłopakowi, którego przeszłość jest nie do końca jasna?

Powieść bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Jedynym zgrzytem była przyciągająca uwagę, aczkolwiek zupełnie nie pasująca do treści okładka. Również wątek miłosny rozwijający się pomiędzy głównymi bohaterami wydawał mi się ciut przesłodzony. Natomiast wątek kryminalny plasuje się na najwyższym poziomie. Fabuła została perfekcyjnie dopracowana i przemyślana. Akcja toczy się wartko i wiedzie do zupełnie nieprzewidywalnego finału. Dałam się zaskoczyć, gdyż sądziłam, że rozwiązanie zagadki będzie zupełnie inne. W powieści jest wiele wątków i postaci jednak wszystko zgrabnie do siebie pasuje i tworzy spójną całość. Jak przystało na dobry kryminał, w „Insygniach nocy” znajdziecie niespodziewane zwroty akcji i sceny mrożące krew w żyłach. Jednocześnie Autor oszczędził czytelnikowi makabrycznych opisów, pozostawiając te sceny nasze wyobraźni.

„Insygnia nocy” Tomasza Szulżyckiego to naprawdę dobry i trzymający w napięciu do ostatniej strony kryminał. Kusi ciekawą intrygą, wartką akcją i barwnymi postaciami. Gorąco polecam nie tylko fanom kryminałów.

Recenzja pochodzi z mojego bloga http://sladami-ksiazki.blogspot.com/

Moją uwagę przyciągnęła mroczna, budząca niepokój okładka. Czerń, czerwień, kobieta o demonicznym spojrzeniu i naszyjnik zachęciły mnie do zapoznania się z opisem, który wydał mi się bardzo ciekawy. Co prawda w trakcie czytania okazało się, że okładka nijak ma się do treści, ale taki drobiazg nie wpłynął negatywnie na mój odbiór całej powieści. Niestety nie znalazłam wielu...