Lisa Gardner jest amerykańską autorką specjalizująca się w thrillerach psychologicznych. Niech nigdy nie przyjdzie jej do głowy zmienić swoją profesję, wiele wtedy stracimy, my jako czytelnicy. Po raz kolejny spotkałam się z jej twórczością i po raz kolejny jestem pod wielkim wrażeniem. Dla mnie nazwisko tej autorki staje się gwarancją doskonałej lektury.

„Dziecięce koszmary” najnowsza powieść Lisy Gardner wbiła mnie w kanapę i nie pozwoliła przestać czytać choćby na chwilę. Z wypiekami na twarzy czytałam i czytałam, aż wreszcie zagadka została rozwikłana, a ja odetchnęłam z ulgą.

Rzecz dzieje się w Bostonie. Sierżant Warren zostaje przydzielona sprawa wyjątkowo makabrycznej zbrodni. Cała czteroosobowa rodzina nie żyje, na skutek morderstwa. Jedyną osobą, która przeżyła jest ojciec, który jest w śpiączce. Nie wiadomo jednak czy jest on zabójcą, czy tez ofiarą. Wszystko wskazuje, że jest on katem samobójcą … ale jednak sierżant Warren jest czujna i nie daje się zwieść pozornym faktom. Wkrótce dochodzi do kolejnej tragedii, która przypomina tę poprzednią. Policja zaczyna pracować na wysokich obrotach powiązując ze sobą wydarzenia i fakty. Okazuje się, że obydwie rodziny wychowywały dzieci z zaburzeniami psychicznymi. Podążając tym tropem sierżant Warren trafia na oddział psychiatryczny dla dzieci. Tam poznaje pielęgniarkę, której życie też dało w kość.

W szpitalu policjanci są świadkami serii wydarzeń, które przyprawiają o gęsią skórkę, nawet tych, którzy widzieli już bardzo wiele. Śledztwo zaczyna nabierać zupełnie innego biegu. Ślady i dotychczasowe tropy zmieniają się z każdym kolejnym dniem. Wielka aura tajemniczości roztacza coraz szersze kręgi, a czas goni...

Trudno jest streścić fabułę thrillera nie zdradzając po drodze szczegółów. Dlatego nic więcej nie powiem. Mogę jedynie zagwarantować, że każdy, kto sięgnie po tę opowieść będzie wielce zadowolony. Ogromne emocje, drżące dłonie, niebywała ciekawość będą towarzyszyły czytelnikowi już od pierwszych stron. Autorka buduje atmosferę i klimat w sposób perfekcyjny. Bohaterowie to prawdziwy majster sztyk. Łączy ze sobą losy tak wielu osób, że aż trudno uwierzyć, że ta historia nie wydarzyła się naprawdę.

Jestem pełna podziwu i uznania. Dlatego z czystym sumieniem polecam „Dziecięce koszmary”. Połączenie thrillera z doskonałą powieścią obyczajowo - psychologiczną zapewni niezapomniane wrażenia i emocje. Bardzo precyzyjne studium relacji rodzice – dzieci. Pokazuje jak wielki wpływ mają rodzice na kształtowanie swoich dzieci. Jak bardzo dużą rolę odgrywają wydarzenia z dzieciństwa na dorosłe życie.

Jest to pozycja obowiązkowa dla osób lubiących mocne wrażenia i gęsią skórkę.

Iwona Zaczek