Podobała mi się ta książka nawet bardziej niż jedynka , tutaj mamy historie wilkołaków, naprawdę zaskakujące zwroty akcji , polecam

Podobała mi się ta książka nawet bardziej niż jedynka , tutaj mamy historie wilkołaków, naprawdę zaskakujące zwroty akcji , polecam

Druga książka z serii „The Three” Kristen Ashley, „With Everything I Am”, opowiada historię Calluma i Sonii.
Jest to słodki, paranormalny romans z naprzemiennym POV. Jako dziecko Sonia spotyka w lesie swoje przeznaczenie, wilka o imieniu Callum. Jej życie zmieniło się tej nocy na więcej niż jeden sposób. Spędza następne 31 lat marząc o swoim „szczeniaku”, a ostatecznie o swoim „przystojnym wilku”. Teraz, w wieku 37 lat, spotyka się z Callumem, kiedy ratuje jej życie i oznajmia jej, że jest jego życiową partnerką.
Ważne było to, że Callum w przeciwieństwie do Luciena w poprzedniej książce nie zrobił niczego, co naprawdę mnie wkurzyło, ale jego oczekiwania kulturowe i natura były tak bardzo różne, że rzucały cień na ich związek.
Sonia ma rzadką chorobę krwi, a ponieważ Callum jest nieśmiertelnym wilkołakiem, staje w obliczu tragicznej pewności, że bez względu na to, jak bardzo ją kocha, jego czas spędzony z nią śmiertelniczką będzie bardzo krótki.
Podobnie jak w pierwszej książce, Callum nie była szczera z Sonią na temat proroctwa i tego, co dla niego znaczyła.
W końcu wszystko między Callumem i Sonią się układa. Teraz dwie z trzech prorokowanych par połączyły się. Sytuacja jest napięta i widać wyraźnie, że wojna jest na wyciągnięcie ręki.
Ogólnie była to świetna historia. Czasami była trochę powolna, ale postacie i fabuła były dobrze rozwinięte i wciągające. Czas na ostatnią parę przepowiedni, człowieka i hybrydy wampira i wilkołaka. Wszystkie trzy pary muszą się zjednoczyć i uratować świat, albo zginą próbując.

Druga książka z serii „The Three” Kristen Ashley, „With Everything I Am”, opowiada historię Calluma i Sonii.
Jest to słodki, paranormalny romans z naprzemiennym POV. Jako dziecko Sonia spotyka w lesie swoje przeznaczenie, wilka o imieniu Callum. Jej życie zmieniło się tej nocy na więcej niż jeden sposób. Spędza następne 31 lat marząc o swoim „szczeniaku”, a ostatecznie o...

Jestem nieodporna na bohaterów poznających się w dzieciństwie, gdzie jedno z nich jest dzieckiem. Jak przeczytałam początek książki, od razu zaczęłam szukać w myślach wszystkich książek z tym motywem. Taka moja słabość.
Fakt, jest lepsza. Może nie tak, że cała i w każdym rozdziale, ale ogólnie wydaje się bardziej przystępna fabularnie – bo tutaj nawet coś takiego zauważyłam. Przynajmniej dla mnie lepsza.
Pewnie, że denerwował mnie Callum ze swoją władczością, apodyktycznością, laleczką i podejdź tu, zrób to, nie odzywaj się, odzywaj (choć Bogiem, a prawdą, to jednak „laleczka” znacznie mniej mnie boli w głowie niż „zwierzątko). Nadal zostajemy w klimacie Pana i Władcy Ja Wiem Wszystko, a Ty Zrobisz Co Ja Chcę. Ale wiele dobrego zrobiła tutaj Sonia. Wiadomo, że czego jak czego, ale głupich bohaterek, to ja nie lubię. A Sonia, przynajmniej moim zdaniem, całkiem nieźle równoważy swojego partnera. Jest uparta i zadziorna, nie ma też krążącego w żyłach poddaństwa. W jej żyłach natomiast krąży niezaspokojenie. Motyw jak wiadomo wielce lubiany przeze mnie (choć wolę jak krąży w żyłach, a nie w resztkach mózgu). Tylko, że ona akurat jest zaspokajana, nawet sześć razy pod rząd, i codziennie rano, a w ciągu dnia kilka innych razy. Jednak potrzeby Sonii przewyższają najbardziej niezaspokojone bohaterki literackie. Są na tyle spore, że jak po raz dwudziesty przeczytałam o jej wypiętym tyłeczku, to moja głowa poprosiła o przerwę, wołając w duchu – Znowu?
Historia nienastawiona przede wszystkim na zaciągnięcie kobiety do łóżka, też wydaje mi się bardziej interesująca. Biorąc pod uwagę zaspokajanie Sonii to trochę – Zamienił stryjek siekierkę na kijek, ale chyba kijek mi bardziej odpowiada.
Zdecydowanie lepsze jest tło, świat wilkołaków, relacje między bohaterami, sic! nawet drugoplanowymi. I wbrew pozorom więcej jest różnorakich uczuć i emocji.
Również wmieszanie do świata wampirów dobrze mu robi. Rozbudowane relacje, bardziej wymiarowe postaci i można czytać bez większego zgrzytania zębami, przy założeniu prześlizgiwania się wzrokiem po wypiętym tyłeczku. W większości.
Co na nie?
Monotematyczność seksualna. Próba przeemocjonowania bohaterów. I jednak świat i relacje międzyludzkie/międzywilkołacze/międzyludzko-wilkołacze. Ale to już zarzut ogólny, bo jednemu wizja świata podejdzie, innemu nie. Mnie nie za bardzo, choć i tak o niebo lepiej niż wampiry i ich świat.
Na nie, dla mnie zdecydowanie uporczywe i powtarzające się rozterki bohaterów, przemyślenia, dywagacje. Dla mnie nudne jak flaki z olejem. Cały czas to samo, i znowu to samo. I drugie to jednak monotematyczny seks. Ile razy można tak samo. Literacko, bo w życiu, to jak kto lubi.
Partnerstwo, a i owszem jest, może nie do końca, ale chyba lepiej niż w świecie wampirycznym.
Wyszło mocno chaotycznie, głównie z powodu tego, że zmęczona jestem lekko tym światem lekko odmiennym od tego, który tak lubię i w sumie, którego szukam w paranormalu. Ale było ok.
I nie będę ukrywać, chętnie dowiedziałabym się jak zakończy się seria. Jak zakończy się wojna. Chyba nie na tyle, aby porywać się na samodzielne czytanie, ale gdyby ktoś mi opowiedział, chętnie bym posłuchała.

Jestem nieodporna na bohaterów poznających się w dzieciństwie, gdzie jedno z nich jest dzieckiem. Jak przeczytałam początek książki, od razu zaczęłam szukać w myślach wszystkich książek z tym motywem. Taka moja słabość.
Fakt, jest lepsza. Może nie tak, że cała i w każdym rozdziale, ale ogólnie wydaje się bardziej przystępna fabularnie – bo tutaj nawet coś takiego...

Napiszę to tylko raz😀 od początku przygody z książkami pokochałam wampiry i tak było w przypadku Luciena i Leah ale po raz pierwszy muszę przyznać że zauroczona jestem wilkami. Cal i Sonia całkowicie mnie mają. Rzadkością jest by druga część była jeszcze lepsza zwłaszcza gdy pierwsza była fenomenalna, od tej nie szło się oderwać. Sonia walczyła z uczuciami i o wiele łatwiej byłoby zrozumieć wszystko wokół gdyby nie wszystkie tajemnice. Podejrzewałam że jej choroba ma coś z wilkami, robiła się gorąca jak wilki w przemianie ale przez chwilę uwierzyłam w jej śmierć i byłam zła na Cala za te sny z wilczycą. Ale na szczęście wszystko się wyjaśnia i już na arenę wchodzi trzecia para... Już za nią łapię. 

Napiszę to tylko raz😀 od początku przygody z książkami pokochałam wampiry i tak było w przypadku Luciena i Leah ale po raz pierwszy muszę przyznać że zauroczona jestem wilkami. Cal i Sonia całkowicie mnie mają. Rzadkością jest by druga część była jeszcze lepsza zwłaszcza gdy pierwsza była fenomenalna, od tej nie szło się oderwać. Sonia walczyła z uczuciami i o wiele łatwiej...

Świat ludzi kontra świat nadnaturalny.Wilkołaki,wampiry,przepowiednie oraz bratnie dusze...To wszystko znajdziemy w tej książce.Już na samym początku wiele się dzieje,choć nie wszystko jest zrozumiałe.Ale im głębiej wchodzimy w przedstawioną historię tym więcej odkrywamy...
Bohaterami są kobieta Sonia,cierpiąca na tajemniczą,bardzo rzadka chorobę i wilkołaczy król Callum.Jak dla mnie przedstawieni dość standardowo -on jest dominujący,arogancki,przyzwyczajony do pełnego posłuchu,ona pokorna,szybko się podporządkowuje jego wymogom.Do czasu,oczywiście.
Wilkołaczy świat czytelnik poznaje od podszewki,wraz z jego zwyczajami i codziennym życiem.Sonia i Callum mocno się od siebie różnią,dla niej jego świat i obyczaje są kompletnie odmienne,od wszystkiego,co dotychczas znała.Zderzenie ich kultur oraz ich osobowości może wywołaż niezłe fajerwerki.
Książka jest dość ciekawa.Co prawda nie przepadam za wątkiem przepowiedni,która determinuje życie różnych ludzi,ale tu nawet ciekawie jest pokazana.Związek Soni i Calluma obfituje w emocje,nie brak tu też sporej dawki erotyzmu(choc tu też brakuje jakiejś odmienności,wszystkie sceny pisane na jedno kopyto,on dominujący,ona niezaspokojona,wypinająca tyłeczek-no ileż można?).
Co mi wyjątkowo nie podeszło to toporne tłumaczenie.Chwilami po prostu zęby mnie bolały ,gdy czytałam kolejne niezgrabne zdania czy dziwaczne słowa(np.będą się cieszyć pieprzona małostką,jaka im została czy słowo córczyła się ).
Chwilami dobijała mnie postać głównego bohatera,nie znoszę takich aroganckich palantów,przekonanych o tym,że ich słowo jest jedynym obowiązującym....No i to jego laleczko w stosunku do Soni-nie lubię takiego czegoś...Z drugiej strony irytowała mnie tez Sonia,która w duchu buntując się przeciw arogancji Calluma mimo wszystko niespecjalnie oponowała przeciw jego rozkazom,potulnie się im poddając...Dobrze,że w końcu ich charaktery powoli ewoluowały,bo chyba bym nie doczytała do końca..

Świat ludzi kontra świat nadnaturalny.Wilkołaki,wampiry,przepowiednie oraz bratnie dusze...To wszystko znajdziemy w tej książce.Już na samym początku wiele się dzieje,choć nie wszystko jest zrozumiałe.Ale im głębiej wchodzimy w przedstawioną historię tym więcej odkrywamy...
Bohaterami są kobieta Sonia,cierpiąca na tajemniczą,bardzo rzadka chorobę i wilkołaczy król...

O wiele lepsza niż pierwsza część. Co prawda już kiedyś to czytałam i wiele pamiętałam ale i tak czerpałam wielką przyjemność z czytania. Ogólnie mam ogromną słabość do wilków/wilkołaków, tym bardziej jak są opisywane uczucia im towarzyszące. Wkurzałam, śmiałam i wzruszałam się razem z nimi. Na prawdę cudowna historia!
Jedynie co mnie trochę męczyło to opisy (zamek, miasteczko, ciuchy),mam wrażenie że autorka próbuje być kreatywna ale nie bardzo się zna (może nawet nie lubi) i wychodzi z tego coś czego człowiek nie potrafi sobie wyobrazić, na szczęście nie jestem osobą która kładzie na opisy ogromny nacisk także dałam radę.

Zdecydowanie polecam :) a przede mną ostatnia część o hybrydzie :)

O wiele lepsza niż pierwsza część. Co prawda już kiedyś to czytałam i wiele pamiętałam ale i tak czerpałam wielką przyjemność z czytania. Ogólnie mam ogromną słabość do wilków/wilkołaków, tym bardziej jak są opisywane uczucia im towarzyszące. Wkurzałam, śmiałam i wzruszałam się razem z nimi. Na prawdę cudowna historia!
Jedynie co mnie trochę męczyło to opisy (zamek,...

Spektakularna historia dalszych losów serii Trzech w tym opowiadaniu o Callumie i Sonii , wilk i człowiek a jakże monumentalnie sobie przeznaczeni On jej, Ona jego tak zawsze będzie na wieki. Erotyzm i ubóstwianie kultu miłosnego przez wilka jest obrazujący w umyśle czytelnika aby czcić,kultywować i pielęgnować miłość. Czekam z utęsknieniem na trzecią część.

Spektakularna historia dalszych losów serii Trzech w tym opowiadaniu o Callumie i Sonii , wilk i człowiek a jakże monumentalnie sobie przeznaczeni On jej, Ona jego tak zawsze będzie na wieki. Erotyzm i ubóstwianie kultu miłosnego przez wilka jest obrazujący w umyśle czytelnika aby czcić,kultywować i pielęgnować miłość. Czekam z utęsknieniem na trzecią część.

Wampiry, wilkołaki i inne im podobne istotki to całkowicie nie mój klimat, dlatego książka przeleżała jakiś czas na półce i się kurzyła:-). Do przeczytania zachęciły mnie pozytywne opnie, które TU znalazłam.
Drugi Tom Serii TRZECH jest zdecyyydowanie lepszy od pierwszego ( o ile jest to w ogóle możliwe),jest to opowieść o Wilkołaku Callumie i jego partnerce Sonjii.
Książka jest gorąca, emocjonująca, opowiada o miłości po grób i to dosłownie - Callum jest nieśmiertelny, Sonja jako człowiek śmiertelna.

Pozycja ląduje w ulubionych i gdybym tylko mogła dałabym jej kilka gwiazdek więcej, na pewno warto ją przeczytać i powrócę do niej.
Teraz tylko trzeba czekać aż Pani Ashley napisze i wyda ostatni Tom - niby ma się to wydarzyć już w drugiej połowie 2014 - także już niedługo.

Wampiry, wilkołaki i inne im podobne istotki to całkowicie nie mój klimat, dlatego książka przeleżała jakiś czas na półce i się kurzyła:-). Do przeczytania zachęciły mnie pozytywne opnie, które TU znalazłam.
Drugi Tom Serii TRZECH jest zdecyyydowanie lepszy od pierwszego ( o ile jest to w ogóle możliwe),jest to opowieść o Wilkołaku Callumie i jego partnerce Sonjii....

Podobała mi się, ale odrobinę było za dużo tego seksu, a można byłoby popracować nad tajemniczością,rozwinąć wątek proroctwa np.Książka byłaby jeszcze lepsza, ale mimo tego mankamentu polecam, fajna książka na wieczór.

Podobała mi się, ale odrobinę było za dużo tego seksu, a można byłoby popracować nad tajemniczością,rozwinąć wątek proroctwa np.Książka byłaby jeszcze lepsza, ale mimo tego mankamentu polecam, fajna książka na wieczór.

najlepsza z serii

najlepsza z serii