„Gwiazdy świecą dziś dla ciebie”

W Carthyi zanosi się na wojnę domową i aby jej zapobiec Conner decyduje się na znalezienie pozoranta, który mógłby ją zażegnać. Oczywiście nie bez korzyści dla samego pomysłodawcy. W tym celu wybiera czterech chłopców i zmusza do zabiegania o tę pozycję. W przeciwnym razie ich życie będzie zagrożone. Fałszywy książę to powieść, w której podczas czytania nasuwa się pewne znane wszystkim powiedzenie. Warto zadać więc sobie pytanie: Czy cel uświęca środki? Jedni uznają, że owszem. Inni zaś będą temu całkowicie przeciwni. Czy istnieje zatem jedna obiektywna i, co ważniejsze, prawidłowa odpowiedź?


„Nie tak łatwo się określić jako konkretnego człowieka, kiedy pracowało się bardzo ciężko, żeby zostać kimś zupełnie innym”

Fałszywy książę to powieść mieszkającej w Stanach Zjednoczonych Jennifer A. Nielsen. Jest też pierwszą książką tej autorki, którą udało mi się przeczytać, a także tą, która od razu zdobyła moje serce. Fabuła powieści wydaje się być nieskomplikowana i błaha, ale tak naprawdę zawiera mnóstwo zagadek, niejasności i zadziwiających zwrotów akcji, które tylko przyprawiają o szybsze bicie serca. Całość opiera się na jednym - dostarczeniu Carthyi księcia. Ten motyw tworzy fundamenty dla całej książki i wszystko obraca się wokół niego. Nie znaczy to jednak, że fabuła jest nudna, czy monotonna. Wręcz przeciwnie, co jest zasługą znakomitego stylu autorki. Pani Nielsen nie zanudza nas opisami - pojawiają się w odpowiedniej ilości i w odpowiednich miejscach. Tylko czasem brakuje ich przy przedstawianiu samej Carthyi, ponieważ ograniczają się do jakichś powierzchownych wzmianek. Mimo wszystko ani przez chwilę nie towarzyszą nam myśli typu: Mam dość, niech to się wreszcie skończy. Historia, na którą patrzymy z perspektywy Sage'a - naszego głównego bohatera - jest intrygująca i nieprzewidywalna, a postać czternastoletniego chłopca tylko dodaje książce charakteru. Za mankament można uznać ostatnie cztery lata życia sieroty, gdyż są trochę naciągane. Z tylu różnych rozwiązań autorka wybrała akurat to najbardziej nieprawdopodobne, takie, które praktycznie nie miało prawa się zdarzyć.

Postacie różnią się znacznie od bohaterów innych powieści. Może wynika to z faktu, że gustuję w czymś bardziej na czasie. Książki, których akcja toczy się w przeszłości rzadko do mnie trafiają, bo żyję (a raczej żyłam) w przekonaniu, że są po prostu nudne. Teraz wiem, że to nieprawda. Wracając do tematu, poznajemy czterech (właściwie trzech) chłopców, a także popleczników Connera i jego samego - arystokratę pragnącego zjednoczyć królestwo, nie zwracającego uwagi na wszelkie przeciwności. Postacie są wiarygodne i zróżnicowane pod względem charakteru. Mimo iż czasem brakowało mi jakichś wzmianek i częstszych przemyśleń na temat bohaterów, to podczas czytania zwykle się tego nie odczuwało. Różnorodność osobowości pozwala na odnalezienie siebie wśród opisywanych postaci, przez co jeszcze bardziej zatapiamy się w świecie stworzonym przez autorkę.

„Jeśli nie możesz sprawić nikomu bólu, to nie możesz też dać nikomu radości.”

Jak już wspomniałam, styl pani Nielsen jest naprawdę bardzo dobry i dość niepowtarzalny. Autorka potrafi doskonale oddziaływać na czytelnika i zainteresować go pisaną przez siebie historią. Pozwala nam to podzielać emocje bohaterów i utożsamiać się z nimi. Autorka idealnie wczuła się w postać nastoletniego sieroty, kreując go na osobę o trudnym, acz ujmującym charakterze. Książkę czyta się niewypowiedzianie szybko i przyjemnie. Zostajemy porwani w wir wydarzeń i nie wiedząc kiedy, kończymy lekturę.

Pomysł na fabułę, oprócz tego, że był oryginalny, również doskonale wpasował się w mój gust. Szczerze mówiąc nie wiem, jak to się stało, że postanowiłam kupić tę właśnie pozycję. Może skłoniły mnie do tego pozytywne recenzje, okładka a może po prostu znudzenie typową fantastyką? Potrzebowałam odmiany? Pewnie tak. W każdym razie bardzo dobrze się stało. Zwykle świetne pomysły nie są proporcjonalne do ich realizacji. Cieszę się więc niezmiernie, że autorka wykorzystała tę ciekawą ideę, a przy tym spożytkowała cały potencjał, jaki w niej drzemał. Wszystko o czym już wspomniałam składa się na niepowtarzalną historię, z którą naprawdę warto się zaznajomić. Czytając książki pokroju Fałszywego księcia aż nie chce się przestawać.

Na koniec zacytuję Francuza z Paranormalbooks/Z piórem w chmurach, który w dwóch słowach idealnie oddał całą powieść: Łgarz prawdomówny.

„Przyrzekam, że już nigdy cię nie zapomnę”

„Gwiazdy świecą dziś dla ciebie”

W Carthyi zanosi się na wojnę domową i aby jej zapobiec Conner decyduje się na znalezienie pozoranta, który mógłby ją zażegnać. Oczywiście nie bez korzyści dla samego pomysłodawcy. W tym celu wybiera czterech chłopców i zmusza do zabiegania o tę pozycję. W przeciwnym razie ich życie będzie zagrożone. Fałszywy książę to powieść, w której...