Ciężkie zmagania Sokołów zaowocowały uwolnieniem Griffitha. Jednakże winy tak łatwo nie zostaną mu wybaczone. Już w stronę uciekinierów zmierza koszmar w postaci regimentu Czarnego Psa.

Przy czytaniu tego tomiku ciśnienie skakało jak oszalałe. Miura wykreował kolejną postać, która niczym nie różni się od bestii. Cały jego regiment, a także sam ich władca to degeneraci i prymitywy, którzy widzą tylko czubek własnego nosa i winę w innych. Obchodzi ich jedynie własna przyjemność.

"Widzisz, moje motto jest proste... cokolwiek robisz baw się dobrze i na całego!"

Tym razem Guts staje do walki z siłami, które przekraczają ludzkie pojęcie. Jest świetnym wojownikiem, ale i on ma swoje granice, choć wydaje się, że Miura nad wyraz je przekracza w kreowaniu tej postaci. Nie wie, kiedy się poddać i czasem wydaje się, jakby był jakimś demonem - zwłaszcza podczas najcięższych, z góry przegranych starć.

To nie koniec niespodzianek, jakie mangaka serwuje Sokołom. Gdy już sprawa wydaje się przesądzona, kiedy brakuje już sił i nadziei... Musi się wydarzyć coś niezwykłego.

Relacje między głównymi bohaterami dostarczają rozrywki i wzruszeń. Przy tak ciężkim tomie, jak ten, humor dostarczany przez nich okazuje się zbawienny.

Ostrzegam, czytelnicy o słabych nerwach niech odpuszczą sobie tę serię, a już zwłaszcza ten tom!

"Uch...! Co za upierdliwa banda! Najbardziej nienawidzę, jak mi się przeszkadza w gwałceniu i zabijaniu!!!"

Ciężkie zmagania Sokołów zaowocowały uwolnieniem Griffitha. Jednakże winy tak łatwo nie zostaną mu wybaczone. Już w stronę uciekinierów zmierza koszmar w postaci regimentu Czarnego Psa.

Przy czytaniu tego tomiku ciśnienie skakało jak oszalałe. Miura wykreował kolejną postać, która niczym nie różni się od bestii. Cały jego regiment, a także sam ich władca to degeneraci i...

Pierwsze kilka tomów było świetne, kolejne już mi się nie podobały, ale powoli robiło się jednak lepiej. To co dzieje się w tym tomie rekompensuje moje znudzenie jakiego doświadczyłem przy wcześniejszych częściach.

Pierwsze kilka tomów było świetne, kolejne już mi się nie podobały, ale powoli robiło się jednak lepiej. To co dzieje się w tym tomie rekompensuje moje znudzenie jakiego doświadczyłem przy wcześniejszych częściach.

No cudo po prostu! Nawet nie wiem co do końca powinienem tutaj napisać bo wciąż zbieram szczękę z podłogi...

No cudo po prostu! Nawet nie wiem co do końca powinienem tutaj napisać bo wciąż zbieram szczękę z podłogi...