Książki Cobena tak przyjemnie mi się czyta, że jestem w stanie wybaczyć mu wszystkie lekkie niedociągnięcia, jakie można w nich wypatrzyć. Jestem do tego skłonna tym bardziej, że ten autor ma na swoim koncie mało spektakularnych wpadek i raczej nie popełnia kardynalnych błędów, które mogą zdyskwalifikować daną pozycję jako tytuł warty uwagi, a przede wszystkim czasu. Złośliwi mogą powiedzieć, że to dlatego, iż Coben wypracował sobie określony schemat i się go trzyma w każdym kolejnym dziele, jakie wyjdzie spod jego ręki. Owszem, da się zauważyć, że określona sekwencyjność zdarzeń wydaje się być znajoma, niektórzy już wyciągnęli wnioski z poprzednich lektur i potrafią wyczuć intencje autora, przewidzieć kiedy ten zaskoczy czytelnika jakimś przełomem, gdzie będzie zwrot akcji. Jednak pomimo tego nie sposób mówić o wtórności i pułapce stagnacji, w jaką wpadli inni twórcy – mimo znajomego sznytu, z reguły gwarantującego miłe spędzenie czasu, każda kolejną historię czyta się z równie wielkim zainteresowaniem. Chyba nie będzie nadużyciem twierdzenie, że to zaciekawienie jest porównywalne z tym, jakie towarzyszyło u zarania przygody z tym autorem. I tak jest w przypadku tego konkretnego tytułu, a bez wątpienia przyczynia się do tego doskonale skrojona akcja, bez zbędnego przegadania, bez długotrwałych przestojów. Wielką siłą tej pozycji jest dobra intryga, ciekawy splot wątków, odpowiednie zgranie tych pobocznych z głównym bez utraty tak potrzebnego balansu. Jeżeli dodać do tego naprawdę porządny rys charakterologiczny oraz – co charakterystyczne u tego autora – wyważoną grę napięciem, otrzymamy thriller, od którego naprawdę ciężko się oderwać.

Książki Cobena tak przyjemnie mi się czyta, że jestem w stanie wybaczyć mu wszystkie lekkie niedociągnięcia, jakie można w nich wypatrzyć. Jestem do tego skłonna tym bardziej, że ten autor ma na swoim koncie mało spektakularnych wpadek i raczej nie popełnia kardynalnych błędów, które mogą zdyskwalifikować daną pozycję jako tytuł warty uwagi, a przede wszystkim czasu....