Mam w pracy zupełnie niesztampowego znajomego. Krzysztof zajmuje się pracą z bazami danych, ale jego pasją jest literatura. Raz w miesiącu rozsyła do wszystkich pracowników firmy zagadkę literacką. Kto zgadnie – wygrywa książkę. A wygrać nie jest łatwo. W maju na moją skrzynkę pocztową przyszło coś takiego (Krzysiu mam nadzieję, że nie masz mi za złe cytatu z Ciebie:-)):
„Pojawiło się wielu autorów uprawiających ten gatunek literatury. Licznie pojawiają się książki tego gatunku. Ale nie wszystkie mają to coś i wychodzą spod niezwykle sprawnego pióra, przykuwając uwagę czytelnika na kilka nocy. Jeśli mamy do czynienia z jakąś tajemnicą, albo wielu tajemnicami to ktoś albo coś nam mówi, aby milczeć. Jednak, gdy ta tajemnica dotyka nas i to w najczulszych miejscach naszej pamięci i naszej historii, nie możemy stać spokojnie. Uporczywie i z determinacją dążymy do poznania prawdy, nie zważając na koszty, ocierające się o śmierć. Czasem ktoś wraca z drugiej strony lustra.
Autor szaleje pisarsko po emocjach czytelniczych i pobudza filmowców do wykorzystania swoich dzieł, czego przykładem jest dzisiejsza zagadkowa książka. Akcje jego książek rozgrywają się najczęściej w rodzinnych stronach pisarza. Przy takiej płodności pisarskiej, sztuką jest uniknąć powtórzeń. Profesja żony pisarza ma pewien związek z treścią książki, którą dzisiaj przywołujemy.”
O dziwo, udało mi się zgadnąć o jaką książkę chodzi, choć jej nie czytałam (trochę poszperałam w Internecie). Nie byłam jednak pierwsza, książki nie wygrałam, ale nabrałam ogromnej ochoty, aby ją przeczytać. I teraz w końcu miałam okazję.

Sięgnęłam po nią trochę na zasadzie „sprawdźmy o co tyle szumu wokół tego Cobena”. Miałam zamiar przeczytać kilka stron i wrócić do niej później, bo mam aktualnie na głowie sporo pracy. Efekt? Książka przeczytana w dwa dni i wczorajszy wypad do sklepu po kolejne powieści pisarza (jakby ktoś był zainteresowany to warto kupować je w dość nieoczywistym miejscu - w Media Markt są po 9,99 PLN). Recenzje pewnie wkrótce:-).
Ale wróćmy do „Nie mów nikomu”. Beck i Elizabeth od dzieciństwa są nierozłączni. W wieku 25 lat biorą ślub. Kilka miesięcy po uroczystości jadą w miejsce, w którym po raz pierwszy się całowali. Jeżdżą tam co roku i nacięciami na drzewie oznaczają kolejne rocznice tamtego wydarzenia. Tym razem jednak wizyta nie należy do udanych – Elizabeth zostaje porwana, a kilka dni później znaleziona martwa. Winą za jej śmierć zostaje obarczony grasujący w tamtym czasie seryjny zabójca. Beckowi trudno jest pogodzić się z jej śmiercią. Nie potrafi stworzyć innego związku. Żyje samotnie poświęcając się pracy – jest pediatrą w przychodni dla ubogich.
Mija osiem lat od tragedii, gdy Beck otrzymuje niepodważalny dowód na to, że jego żona jednak żyje. Czy rzeczywiście tak jest? Jeśli tak, to dlaczego sfingowano jej śmierć? Kto był w to zamieszany? Jak Beck poradzi sobie w tej sytuacji?
Nic a nic Wam nie zdradzę. Zajrzyjcie sami. To naprawdę wciągająca powieść, z szybkim tempem akcji, ciekawymi bohaterami (zwłaszcza Shauna), frapującą zagadką i zaskakującym jej rozwiązaniem. Idealnie nadaje się na wakacje. Pierwszorzędny kryminał!

Więcej moich opinii o książkach znajdziecie tu:

barakudatoja.blogspot.com. Zapraszam!

Mam w pracy zupełnie niesztampowego znajomego. Krzysztof zajmuje się pracą z bazami danych, ale jego pasją jest literatura. Raz w miesiącu rozsyła do wszystkich pracowników firmy zagadkę literacką. Kto zgadnie – wygrywa książkę. A wygrać nie jest łatwo. W maju na moją skrzynkę pocztową przyszło coś takiego (Krzysiu mam nadzieję, że nie masz mi za złe cytatu z...