Pierwsze opowiadanie zniechęciło mnie na tyle, że porzuciłam czytanie tej książki na kilka miesięcy. Cieszę się, że wróciłam. Podoba mi się idea "pomiędzy". Pomiędzy normą a szaleństwem. Pomiędzy sobą a światem. Pomiędzy przystosowaniem a nieadekwatnością. Pomiędzy ludźmi. I tak w ogóle, o tym wszystkim, co nam robi to dziwne coś, co jest pomiędzy uszami.

Pierwsze opowiadanie zniechęciło mnie na tyle, że porzuciłam czytanie tej książki na kilka miesięcy. Cieszę się, że wróciłam. Podoba mi się idea "pomiędzy". Pomiędzy normą a szaleństwem. Pomiędzy sobą a światem. Pomiędzy przystosowaniem a nieadekwatnością. Pomiędzy ludźmi. I tak w ogóle, o tym wszystkim, co nam robi to dziwne coś, co jest pomiędzy uszami.

"Pomiędzy" to wg. mnie godny uwagi zbiór opowiadań (20 szt.).
Opowiadania są raczej miniaturowe, ale tylko w formie, gdyż treść jest bogata, a jeszcze bogatsze jest to co czytelnik sam sobie dopowie. Poznajemy przeróżne historie, niby proza życia, którą każdy może sam doświadczyć, ale ze znakiem zapytania. I to jest największa wartość, autorka nie stara się wyjaśniać, moralizować, zostawia czytelnika z jego refleksją.

"Pomiędzy" to wg. mnie godny uwagi zbiór opowiadań (20 szt.).
Opowiadania są raczej miniaturowe, ale tylko w formie, gdyż treść jest bogata, a jeszcze bogatsze jest to co czytelnik sam sobie dopowie. Poznajemy przeróżne historie, niby proza życia, którą każdy może sam doświadczyć, ale ze znakiem zapytania. I to jest największa wartość, autorka nie stara się wyjaśniać,...

Niby jest wszystko w porządku - opowiadania czyta się świetnie, nie przynudzają, mają rytm i lekkość, a jednak mnie do siebie nie przekonały do końca. Po prostu czegoś mi w nich brakowało, może refleksyjności, może zaskakującej formy? Wydawały mi się poprawne, przystępne i... nic więcej. Ot, przyjemna, ale niezobowiązująca lektura na jeden raz.

Niby jest wszystko w porządku - opowiadania czyta się świetnie, nie przynudzają, mają rytm i lekkość, a jednak mnie do siebie nie przekonały do końca. Po prostu czegoś mi w nich brakowało, może refleksyjności, może zaskakującej formy? Wydawały mi się poprawne, przystępne i... nic więcej. Ot, przyjemna, ale niezobowiązująca lektura na jeden raz.

"Pomiędzy" wierszami znaleźć można wiele, wiele również trzeba się domyślić.

Anna Onichimowska w swoim "opowiastkowym" zbiorze (gdyż, de facto jest to zlepek w najmniejszym stopniu ze sobą niepowiązanych wycinków z życia wielu anonimowych bohaterów) ukazuje, jak wiele kryje się za - z pozoru - błahymi sprawami codziennymi zwykłych ludzi, a które na pierwszy rzut oka w ogóle widoczne nie są.

Autorka, pomiędzy wierszami ukazuje rzeczy codzienne, które dla czytelnika nabierają takiego znaczenia, iż on sam zaczyna się nad nimi zastanawiać oraz sprawdza, czy to samo dzieje się w jego życiu. Hipokryzja jest jedną z takich rzeczy.

Zbiór "Pomiędzy" w świetny oraz przystępny sposób ukazuje życie każdego z nas. Życie, które składa się z pojedynczych historii. Trzeba spojrzeć na nie z dystansu, aby ujrzeć jak głębokie mogą mieć znaczenie, oraz jak wielce mogą wpływać na nasze postępowanie.

Niemalże każda z opowiastek jest równie ciekawa, choć jak to bywa w zbiorach, zdarzają się i te słabsze, lecz zdecydowanie przeważają te lepsze, ciekawsze, życiowe. A "im dalej w las", tym jest tylko lepiej!

Niepozorne "Pomiędzy" jest lekturą obowiązkową dla wszystkich, a zwłaszcza dla tych, którzy pragną zgłębić się we własne zachowania i wyciągnąć z nich jakieś wnioski.

"Pomiędzy" wierszami znaleźć można wiele, wiele również trzeba się domyślić.

Anna Onichimowska w swoim "opowiastkowym" zbiorze (gdyż, de facto jest to zlepek w najmniejszym stopniu ze sobą niepowiązanych wycinków z życia wielu anonimowych bohaterów) ukazuje, jak wiele kryje się za - z pozoru - błahymi sprawami codziennymi zwykłych ludzi, a które na pierwszy rzut oka w...

Książkę kupiłam przypadkiem, wydobywszy z wielkiego kosza w jakimś większym markecie - ot wydała się interesująca, potem odłożyłam na półkę, gdzie spędziła kilka miesięcy i sięgnęłam po nią ponownie dopiero niedawno. Z jednej strony żałuję, ponieważ jest ona prawdziwym skarbem; z drugiej strony, z tego samego powodu, cieszę się, że zrobiłam to dopiero po jakimś czasie, ponieważ teraz, kiedy na dworze szaro i smutno, bardzo pasowała do mojego nastroju i zdecydowanie go poprawiła swoim spokojnym i refleksyjnym charakterem.
Jedne opowiadania przypadły mi do gustu mniej, inne bardziej, wszystkie jednak oceniam jako rewelacyjne. Czytając, nie mogłam odpędzić myśli, że forma kreowania świata i bohaterów przypomina mi opowiadania Murakamiego. Pogranicze fantazji i rzeczywistości, odrobinę lub bardzo absurdalne sytuacje - całkowicie moje klimaty. Czytałam dość długo, ale to zdecydowanie utwory, którym należy poświęcić trochę czasu, przemyśleć i podelektować się nimi. Brak imion, nazwisk i skupienie na konkretnych cechach bohaterów daje opowiadaniom uniwersalny wymiar, co jest ich naprawdę wielkim plusem.
Nie żałuję, że kupiłam, a nawet jestem bardzo miło zaskoczona. Jedna z lepszych pozycji jakie miałam okazję przeczytać i jedna z lepszych polskich książek jakie udało mi się znaleźć.

Książkę kupiłam przypadkiem, wydobywszy z wielkiego kosza w jakimś większym markecie - ot wydała się interesująca, potem odłożyłam na półkę, gdzie spędziła kilka miesięcy i sięgnęłam po nią ponownie dopiero niedawno. Z jednej strony żałuję, ponieważ jest ona prawdziwym skarbem; z drugiej strony, z tego samego powodu, cieszę się, że zrobiłam to dopiero po jakimś czasie,...

Zbiór opowiadań.
o ludziach. o ludziach, którzy początkowo wydają się całkowicie przeciętni, standardowi, normalni, aby nagle zaskoczyć nas swą niesamowitością i oderwaniem od rzeczywistości. niezwykli, czasem przerysowani, a czasem wręcz zbyt bliscy opisowi nas tudzież naszych znajomych.
ciekawą formę mają zakończenia opowiadań - raczeń nie są zaskakujące (zwłaszcza w zestawieniu z całością, która to raczej może zaskoczyć),nagłe ani nie niosą morału. po prostu są. życiowe. tak samo jak Ci zwykli niezwykli bohaterowie.

Zbiór opowiadań.
o ludziach. o ludziach, którzy początkowo wydają się całkowicie przeciętni, standardowi, normalni, aby nagle zaskoczyć nas swą niesamowitością i oderwaniem od rzeczywistości. niezwykli, czasem przerysowani, a czasem wręcz zbyt bliscy opisowi nas tudzież naszych znajomych.
ciekawą formę mają zakończenia opowiadań - raczeń nie są zaskakujące (zwłaszcza w...

153/2014

153/2014

Każdy z nas ma jakąś historię, każdy z nas mógłby być bohaterem opowiadania w tej książce, dlatego może ta książka jest tak dobra.

Każdy z nas ma jakąś historię, każdy z nas mógłby być bohaterem opowiadania w tej książce, dlatego może ta książka jest tak dobra.

Ciekawy zbiór opowiadań, wciągające, napisane przystępnym językiem.

Ciekawy zbiór opowiadań, wciągające, napisane przystępnym językiem.

Nudne, przegadane o niczym.

Nudne, przegadane o niczym.