"Kamieniarz" to bardzo mocny tom. Ma swoje minusy, ale, parafrazując, rozchodzi się jednak o to, żeby te minusy nie przesłoniły wam plusów! Sprawa toczy się jak to u Camilli. Rozumiem, że Danowi Brownowi zarzuca się schematyczność, no ale szwedzka pisarka osiągnęła chyba nieznany amerykańskiemu twórcy poziom. No i samo rozwiązanie... Po raz kolejny czysty przypadek sprawia, że Patrick wpada na trop mordercy. U Agathy Christie przynajmniej był jakiś ciąg dowodowy. Tutaj jest oczekiwanie na cud. Uzbierało się trochę tych minusów...

Do plusów należy zaliczyć zdecydowanie samą koncepcję. Każde działanie jest konsekwencją innych zachowań. Nic się nie dzieje bez przyczyny. Logika powieści nie szwankuje w żadnym aspekcie. I to cieszy. Nie ma nic gorszego niż czarna dziura. Wątek Anny, chociaż krótki, jest zdecydowanie na plus - bardzo mi się podoba zakończenie. Sama sprawa jest więcej niż zastanawiająca. Głowimy i się głowimy, a tu nic. A potem na końcu: "no tak... jakie to było proste...".

"Kamieniarz" to bardzo mocny tom. Ma swoje minusy, ale, parafrazując, rozchodzi się jednak o to, żeby te minusy nie przesłoniły wam plusów! Sprawa toczy się jak to u Camilli. Rozumiem, że Danowi Brownowi zarzuca się schematyczność, no ale szwedzka pisarka osiągnęła chyba nieznany amerykańskiemu twórcy poziom. No i samo rozwiązanie... Po raz kolejny czysty przypadek sprawia,...