Jaume Collell to kolejne nazwisko dodane do mojej prywatnej czarnej listy. Zaczynam się nawet zastanawiać, czy całego tego hiszpańskiego pisarstwa po prostu nie omijać szerokim łukiem. Kolejny raz Basia B. tłumaczyła z hiszpańskiego i kolejny raz jest źle.
"Guardiola" to właściwie brat "spóźnionego Messiego". Wstęp w wykonaniu Tomasza Lasoty jest do bólu przepoematyzowany. Właściwie wygląda jak opływające nasieniem zdjęcie Guardioli, na które zwalił właśnie sobie jakiś Cules z pryszczami na twarzy.
Napisałbym oklepane "dalej jest jescze gorzej", ale sam w sumie nie wiem, co o tym sądzić. Jaume Collel opowiada historię Guardioli z takimi szczegółami, jakby całe życie Hiszpana mógł przewijać na ekranie komputera. Wie, kto kiedy mówił przez zęby, a co krzyczał, co mówił, a co szeptał, komu mówił i o kim, a najważniejsze: kiedy mówił. Biografia Pepa jest tak szczegółowo rozpisana, że aż nierelana. Nie da się nie odnieść wrażenia, że Collell wciska nam jakiś kit.
Autor wiedział na przykład, że Guardiola z ojcem siedział "w siódmym rzędzie z boku trybuny północnej" podczas spotkania Barcelony z Osasuną w 1981 roku. Cytuje nam listy do Trzech Króli pisane przez bohatera w dzieciństwie, z lekkością rozpisuje rozbudowane dialogi między dziećmi na podwórku, czy nawet ich myśli i stosunek do otaczającego świata.
Cała historia przypomina bardziej "Bajkę o Pepie", coś w stylu raczej "Świnki Pepy" niż "Baśni tysiąca i jednej nocy". Barceloński dzienniarz sypie banałami z rękawa niczym Coelho. Z pewnością stwierdza, że wspomienie jakie szkoleniowiec Blaugrany zachowa na zawsze w pamięci to te, gfy Javier Clemente zrezygnował z gry w golfa, by go odwiedzić.
Jaume Collell nie oszczędził też sobie, zmierzając do końca i podsumowania sylwetki Guardioli, psztyczka w nos jego największego rywala - Jose Mourninho. Czy to potrzebny zabieg biografa, czy nie, oceńcie sami.
Właśnie, biografa. Od tego powinniśmy w ogóle zacząć. Ta książka nie jest biografią. Nie wyniesiecie z niej wielu użytecznych informacji o karierze piłkarskiej i trenerskiej Katalończyka. Jeśli macie zamiar wydać 37 zł, by poznać Guardiolę, nie będą to dobrze ulokowane pieniądze.

Jaume Collell to kolejne nazwisko dodane do mojej prywatnej czarnej listy. Zaczynam się nawet zastanawiać, czy całego tego hiszpańskiego pisarstwa po prostu nie omijać szerokim łukiem. Kolejny raz Basia B. tłumaczyła z hiszpańskiego i kolejny raz jest źle.
"Guardiola" to właściwie brat "spóźnionego Messiego". Wstęp w wykonaniu Tomasza Lasoty jest do bólu przepoematyzowany....