- Pamiętasz tego Henia z Łubowa? (...) No, troszkę może był gapcia ten Heniu, ale miał swój wdzięk. Czułam - przyznaję się bez bicia - jakby to powiedzieć, hi, hi, mały feblik do niego, ale tylko wtedy, jak był na motocyklu. Ale tego razu, co nasza maciora się wściekła, to on był bez motocykla, bo ze stacji szedł. Pewnie ją zdenerwował, bo obaliła Henia w błoto, w garniturze i butach, o mamusiu, jak on wyglądał! Żałowałam go, no pewnie, jak tu nie żałować człowieka, ale że prześmiewna jestem, to wszystko mi przeszło, od ręki. - Przeszło ci, bo go maciora obaliła?! - Tak. To miało wpływ.

- Pamiętasz tego Henia z Łubowa? (...) No, troszkę może był gapcia ten Heniu, ale miał swój wdzięk. Czułam - przyznaję się bez bicia - jakby...

- Paskud! - rzekł wzburzony sąsiad. - Od takiego traktowania lepszy nie będzie! Przemów mu pan lepiej do rozumu, ze spokojem. - Sumsiodka nie bundź tako miłosierno, tyn gzub jest bez ojca chowany, żadnygu moresu nie zna. Niektóry to zaś dobrych smarów potrzebuje, od razu inaczy chodzi.

- Paskud! - rzekł wzburzony sąsiad. - Od takiego traktowania lepszy nie będzie! Przemów mu pan lepiej do rozumu, ze spokojem. - Sumsiodka n...

...kłopoty i ewenementy sypią się jak starożytne łakocie z rogu Amaltei. (Nota bene, ilekroć nasz ojciec wspominał nam o tych łakociach, oczami młodzieńczej duszy widziałam w owym kozim rogu głównie marcepanki Wedla i krówki Goplany, a przecież mogły tam być co najwyżej figi smażone w miodzie, i to pochodzącym od dzikich pszczół Hellady).

...kłopoty i ewenementy sypią się jak starożytne łakocie z rogu Amaltei. (Nota bene, ilekroć nasz ojciec wspominał nam o tych łakociach, ocz...