Jedna z najlepszych książek Autora, napisana w 1891 roku, na prawie cztery lata przed premierą ostatniej powieści "Judy nieznanego". Bez względu na jej aktualność, moim zdaniem warta poznania ze względu na wyjątkowy, piękny styl pisarski Thomasa Hardy, warto, polecam. Książka przeczytana w ramach czytelniczego wyzwania na rok 2024.

Jedna z najlepszych książek Autora, napisana w 1891 roku, na prawie cztery lata przed premierą ostatniej powieści "Judy nieznanego". Bez względu na jej aktualność, moim zdaniem warta poznania ze względu na wyjątkowy, piękny styl pisarski Thomasa Hardy, warto, polecam. Książka przeczytana w ramach czytelniczego wyzwania na rok 2024.

"Tessa d'Urberville" to dowód na to, że przy ocenie dzieł trzeba brać pod uwagę kontekst epoki, w której powstały. Ze współczesnej perspektywy jest to powieść nad wyraz zachowawcza, skłaniająca do refleksji, ale nie prowokująca. Rzeczywistość w niej opisana jest wręcz trudna do zrozumienia. A jednak przed stu kilkudziesięcioma laty Hardy mógł uchodzić za gościa, który wkłada kij w mrowisko.

Bohaterowie są tacy, do jakich przyzwyczaiła mnie już literatura dziewiętnastowieczna - czyli w większości irytujący, trudni do polubienia, może z wyjątkiem kilku postaci pojawiających się od czasu do czasu na drugim planie. Fabuła początkowo intryguje, potem przez pewien czas nieco nudzi, a w finale robi się... dziwnie. Do tego pod koniec akcja zaczyna biec na złamanie karku i ma się wrażenie, że gdzieś po drodze zagubiło się kilka naprawdę istotnych scen. Przedstawienie życia angielskiej wsi jest natomiast na tyle fascynujące, że przydługawe opisy i przestoje w pierwszej połowie książki niezbyt mi przeszkadzały.

"Tessa d'Urberville" to dowód na to, że przy ocenie dzieł trzeba brać pod uwagę kontekst epoki, w której powstały. Ze współczesnej perspektywy jest to powieść nad wyraz zachowawcza, skłaniająca do refleksji, ale nie prowokująca. Rzeczywistość w niej opisana jest wręcz trudna do zrozumienia. A jednak przed stu kilkudziesięcioma laty Hardy mógł uchodzić za gościa, który...

Książka tak ciężka jak życie Tessy,plus ogromny za ładny język nawet mimo przydługich czasem nic nie wnoszących opisów. Dużo tu o braku porozumienia,głupio rozumianej dumie, unoszeniu się honorem i kobiecej naiwności i o tym,jak nie kochać dzieci aby życie nie dawało im w kość. Przeczytałam tylko dlatego,że zainteresowała mnie wzmianka o niej w erotyku Sado -maso. No i klasyk... Ale to zdecydowanie dla wielbicieli gatunku,epoki,masochizmu.

Książka tak ciężka jak życie Tessy,plus ogromny za ładny język nawet mimo przydługich czasem nic nie wnoszących opisów. Dużo tu o braku porozumienia,głupio rozumianej dumie, unoszeniu się honorem i kobiecej naiwności i o tym,jak nie kochać dzieci aby życie nie dawało im w kość. Przeczytałam tylko dlatego,że zainteresowała mnie wzmianka o niej w erotyku Sado -maso. No i...

Nie jestem przekonana , na którą ocenę się zdecydować. Z jednej strony to klasyka a z drugiej, czytanie tej pozycji to męczarnia. Czyta się strasznie powolutku, dużo opisów, mało dialogów. Ilość strasznych i tragicznych wydarzeń spadająca na młodziutkie dziewczę jest przytłaczająca. Jakby autor pastwił się nad bohaterką, a czym by jeszcze ją przygnieść. ... I oczywiscie wszystko znosi z dumą, wysoko umieszczoną głową, wpatrzona w swojego ukochanego. Który dowiadując się co ją spotkało , odrzuca ją.... no to jest oburzające!!! A Tessa jak ten podnóżek, pyta męża kiedy do niej wróci, czy wybaczy, ona nic nie oczekuje, chce tylko siedzieć w tych promieniach chwały i mądrości z niego spływającej..... nie da się tego czytać - gotuje się we mnie wszystko, z nikim nie sympatyzuję... wszyscy mnie irytują... może ciut jestem za Alec'em... najgorsza historia "miłości" ever, wszechobecny smutek , niesprawiedliwość , obłuda, hipokryzja , ale pewnie historie nadal niestety się zdarzające.. nie polecam

Nie jestem przekonana , na którą ocenę się zdecydować. Z jednej strony to klasyka a z drugiej, czytanie tej pozycji to męczarnia. Czyta się strasznie powolutku, dużo opisów, mało dialogów. Ilość strasznych i tragicznych wydarzeń spadająca na młodziutkie dziewczę jest przytłaczająca. Jakby autor pastwił się nad bohaterką, a czym by jeszcze ją przygnieść. ... I oczywiscie...

Bardzo dobra książka, w odpowiedni sposób ukazująca, niestety, dalej aktualny temat gwałtu. Gorąco polecam.

Bardzo dobra książka, w odpowiedni sposób ukazująca, niestety, dalej aktualny temat gwałtu. Gorąco polecam.

Za rzadko siegam po klasykę, obiecuję sobie za każdym razem, że będę nadrabiać powieści, ktore warto poznać i o których należy wyrobić sobie własne zdanie, ale musiałabym mieć kilka wcieleń, by przeczytać to, co jest na mojej liście.
Nareszcie przyszła kolej na Hardy' ego.

Historia Tessy d'Urberville - pięknej, skromnej dziewczyny jest przejmująco smutna. Początkowo wydaje się, że wszystko potoczy się szczęśliwie: dwoje młodych ludzi zwraca na siebie uwagę na wiejskiej zabawie, czują obupólne zainteresowanie, co w takich okolicznosciach może pójść źle? Los bywa jednak bezlitosny...
Splot nieoczekiwanych okoliczności sprawia, że jako uboga krewna trafia pod dach Aleca d'Urberville' a i jej przeznaczenie staje się wówczas dopełnione....

Mnóstwo tu rozważań o naturze dobra i zła, definicji grzechu, samotności jednostki i jej braku wolności wobec skostnialego społeczeństwa, podwójnych standardów moralności, roli kobiety i narzuconych jej wzorców postępowania.
Podtytuł powieści: "Historia kobiety czystej" jest podstępny i celowy: ma uderzać w Tesse, ale w rzeczywistości ukazuje hipokryzje epoki
wiktoriańskiej, społeczeństwa niezdolnego do empatii, współczucia i zrozumienia.

Autor dzięki bogatemu, poetyckiemu stylowi doskonale kieruje uczuciami czytelnika: od subtelności przechodzi nagle do brutalności, świetnie dobiera emocje do następujących właśnie wydarzeń.

To nie jest moje ostatnie spotkanie z pisarzem, sięgnę po więcej.

Za rzadko siegam po klasykę, obiecuję sobie za każdym razem, że będę nadrabiać powieści, ktore warto poznać i o których należy wyrobić sobie własne zdanie, ale musiałabym mieć kilka wcieleń, by przeczytać to, co jest na mojej liście.
Nareszcie przyszła kolej na Hardy' ego.

Historia Tessy d'Urberville - pięknej, skromnej dziewczyny jest przejmująco smutna. Początkowo...

Bardzo smutna książka, pięknie napisana, łatwo się czyta, pomimo tego, że autor często lokuje w niej, jako wszechwiedzący narrator, swoje przemyślenia na temat życia, językiem wręcz poetyckim. Od samego początku uczestniczymy w tej historii, nie ma tu wprowadzenia na kilkadziesiąt storn. Pozycji tej nigdy wcześniej nie kojarzyłem, jako podstawy klasyki angielskiej literatury, jest mało znana, a być bardziej powinna. Dwie filmowe ekranizacje, jedna Polańskiego, jest też serial z Gemmą Arterton i Eddi'em Redmaynem. Wspaniałe opisy angielskiej wsi, pracy na roli biednego społeczeństwa, ale również ciężkiej pracy w trudniejszych rejonach.

Bardzo smutna książka, pięknie napisana, łatwo się czyta, pomimo tego, że autor często lokuje w niej, jako wszechwiedzący narrator, swoje przemyślenia na temat życia, językiem wręcz poetyckim. Od samego początku uczestniczymy w tej historii, nie ma tu wprowadzenia na kilkadziesiąt storn. Pozycji tej nigdy wcześniej nie kojarzyłem, jako podstawy klasyki angielskiej...

Klasyka. Piękna miłość !

Klasyka. Piękna miłość !

,,Dopóki trwa życie, dopóty trwa nadzieja."

Bardzo dobrze pamiętam swoje wrażenia z powieści,,Z dala od zgiełku" tego samego autora. Staram się w tym roku wrócić do klasyki, stąd decyzja o przeczytaniu ,,Tessy d' Urberville. Pierwsze wydanie powieści powstało w 1981 roku. To ponadczasowa, uniwersalna historia o kobiecie niezwykle pracowitej i urodziwej, wzrastającej do życia na prowincji w biednej i dysfunkcyjnej rodzinie, której los ma się znacząco odmienić za sprawą informacji o tym, że dalecy przodkowie pochodzili z rycerskiego rodu d'Urberville. Co w efekcie ma przynieść intratne propozycje i godziwe życie.Przyznaję: nie spodziewałam się, że historia, o której powiedziano już wszystko, będzie aż tak dramatyczna w wymowie. Tessa to postać tragiczna, osamotniona, urodziwa, eteryczna, straumatyzowana, skazana na ostracyzm, naiwna po krańce palców, doświadczona przez los i drugiego człowieka. Nad jej głową przez większość jestestwa krąży fatum, jak strzyga. A marzenia o szczęśliwym życiu umierają po wielokroć na rękach. Pewnie dlatego tak wielu czytelników uważa ją za jedną z najsmutniejszych postaci w literaturze. Umieszczenie akcji w epoce wiktoriańskiej XIX w. i rozpisanie zgnilizn tamtejszego pozornie ,, chrześcijańskiego" społeczeństwa intencjonalnie podsycają wrażenia. Doceniam kreację bohaterów i apoteozę natury. Napisana z rozmachem. Przez wzgląd w kondycję ludzkiej natury wymaga skupienia i czasu. T. Hardy w jawny sposób utyskuje na obyczajowość, ówczesne realia, rolę oraz uprzedmiotowienie kobiet, hipokryzję i podwójne morale Anglików. Przeszkadzało mi moralizatorstwo. Ale studium psychiki głównej bohaterki bardzo dobrze to tuszowało. Nie planuję sięgnąć po ekranizację, ze względu na postać Polańskiego, z wiadomych powodów. Żywię nadzieję, że w przyszłości pojawi się z ramienia innego reżysera. Język żywy, plastyczny. Karuzela wrażeń i implikowane bolesne wydarzenia nie pozwalają się oderwać. Uwypuklenie personifikacji zła siedzącego w człowieku i epopeja bólu kobiety długo pulsują w sercu. Obrazy sugestywne. Przekaz nie traci na wartości pomimo upływającej rzeki czasu. To było jedno z najlepszych spotkań z klasykiem literatury w całym moim życiu.

,,Dopóki trwa życie, dopóty trwa nadzieja."

Bardzo dobrze pamiętam swoje wrażenia z powieści,,Z dala od zgiełku" tego samego autora. Staram się w tym roku wrócić do klasyki, stąd decyzja o przeczytaniu ,,Tessy d' Urberville. Pierwsze wydanie powieści powstało w 1981 roku. To ponadczasowa, uniwersalna historia o kobiecie niezwykle pracowitej i urodziwej, wzrastającej do...

Podobała mi się, choć nie lubię smutnych książek.

Podobała mi się, choć nie lubię smutnych książek.