Lustro - przez długi czas przedmiot rzadki i kosztowny, dziś codziennego użytku - wytyczało szlaki naszej cywilizacji. Autorka opisuje początkowo prymitywne techniki wytwarzania luster i zwierciadeł, zastosowanie w nich metalu, szkła dmuchanego i lanego, stopniowe doskonalenie produkcji, wreszcie - ogromną rolę, jaką w niej odegrały słynne manufaktury i warsztaty, przede wszystkim weneckie i francuskie.

Lecz lustro, które na przestrzeni wieków przeszło liczne metamorfozy, jest także od dawien dawna narzędziem magii, a jego historia to zarazem dzieje stosunku człowieka do własnego sobowtóra, a także ludzkich namiętności i urojeń. Niektórzy uważają je za odbicie boskości, inni utrzymują, ze jest to zwodnicze i kłamliwe narzędzie, którym posługują się złe moce. Wprawdzie lustereczka u kapturów średniowiecznych pielgrzymów miały wychwytywać emanujące od relikwii promienie łaski, lecz zwierciadeł używali też magowie, wróżbici i czarownicy. Lustro może również rzucić urok, odmłodzić ciało - lecz i zgubić duszę...