I to jest ten moment, w którym zastanawiam się czy ludzie zwariowali czy ja. Już pierwsza część mnie nie porwała, ale widząc średnią powyżej ośmiu i mnóstwo pozytywnych opinii oraz głosów, że ,,Wybraniec" jest dużo lepszy niż ,,Rebeliant", jednak dałam autorce szansę.

I chwilami łapałam się za głowę. Może i fabularnie ciut lepiej tak w ogólnym rozrachunku, ale stylistycznie ani trochę, a chyba gorzej. Tyle naiwności i przewidywalności nie widziałam w jednej książce już od bardzo dawna. I łzawych scen oraz kiczowatych partii, które w zamiarze autorki chyba mają być romantyczne. Nie wspominając o tym, że Marie Lu, jest niedouczona. Wymyśliła sobie, że w wyniki gigantycznych powodzi ocalały tylko kraje/tereny położone wysoko ponad poziomem morza. I tak np. przetrwała Anglia i Niemcy, ale np. Szwajcaria już nie. A to nie jedyny taki kwiatek. Do tego zakończenie wątku Daya - jakież to ,,wstrząsające"....

O tragicznej korekcie polskiego wydania nie wspomnę, na to autorka wpływu nie miała. Za to nie odmówię sobie przyjemności zaprezentowania Wam patetycznego cytatu, z którego omal nie padłam ze śmiechu:

,, Chcę się na niego rzucić i pogrążyć w jego moralnej czystości, nasiąknąć jego prostą uczciwością, wślizgnąć się do jego otwartego serca"


I na tym zakończę, nie będę pastwić dalej.

I to jest ten moment, w którym zastanawiam się czy ludzie zwariowali czy ja. Już pierwsza część mnie nie porwała, ale widząc średnią powyżej ośmiu i mnóstwo pozytywnych opinii oraz głosów, że ,,Wybraniec" jest dużo lepszy niż ,,Rebeliant", jednak dałam autorce szansę.

I chwilami łapałam się za głowę. Może i fabularnie ciut lepiej tak w ogólnym rozrachunku, ale...