Autor ma swoje opinie, i to widać. Kilka razy zaznaczył, że Erik Satie był dyletantem. Historia muzyki została zawężona do Europy i Ameryki, lecz nawet mimo to Cage i przyjaciele nie doczekali się swojej sekcji. W zamian dostajemy po akapicie o zapomnianych już neoklasykach. Omówienie tego, kto wynalazł dodekafonię nie pokazuje, że był to bardziej zniuansowany proces. Możliwości systemu Schoenberga i Hauera są istotnie różne, a zdanie "Hauer był dyletantem bez wrażliwości artystycznej" nie zachęca do poznania twórczości tego drugiego. Nie jest ta twórczość taka zła, jak z twierdzenia Chomińskiego wynika. Poza tym chaos i nieokreślony próg wejścia.

Autor ma swoje opinie, i to widać. Kilka razy zaznaczył, że Erik Satie był dyletantem. Historia muzyki została zawężona do Europy i Ameryki, lecz nawet mimo to Cage i przyjaciele nie doczekali się swojej sekcji. W zamian dostajemy po akapicie o zapomnianych już neoklasykach. Omówienie tego, kto wynalazł dodekafonię nie pokazuje, że był to bardziej zniuansowany proces....