Jezeli będzie wydana w jakiejś cudnej , Nowej szacie graficznej to nabędę, aby ją mieć💜 bardzo bardzo polecam,

Jezeli będzie wydana w jakiejś cudnej , Nowej szacie graficznej to nabędę, aby ją mieć💜 bardzo bardzo polecam,

"Wyszli razem z namiotu [...] ale niechętni sobie i w nastroju wzajemnych pretensji zwyczajnym u przeciętnych chrześcijańskich małżonków"

O żeż, jak mnie ta książka wkurzała, a właściwie nie książka, tylko jej główni bohaterowie. Ciapowaty Juda, wiecznie z głową w chmurach, dający sobą manipulować jak jakiś nierozgarnięty dzieciak. Oraz jego neurotyczna żona - nie żona Zuzanna, zwana Sue. Sue, która najpierw przekabaca Judę na swoje, a potem ma o to do niego żal. Oraz ta druga żona - nie żona, która potrafiła swoim maleńkim jednak jakże cwanym móżdżkiem wymyślić sposób, by dopiąć swego chciejstwa.

A może po prostu ludzie, którzy wyprzedzili swoją epokę i za to zostali ukarani, biedni poczciwcy, których rozjechały koła ówczesnego ogólnego światopoglądu. Ja wiem, że te postacie takie musiały być, by książka była tak świetna. Jednak nie zmienia to faktu, że mnie wkurzały

Zresztą, jak się okazuje nie tylko mnie. Wkurzyły tak wszystkich dostojników ówczesnych mających posłuch i władzę i spowodowały takie zmasowane ataki na autora, że aż biedak stwierdził, że rzuca powieściopisarstwo w diabły.

I niestety tak też zrobił, uważam, że z ogromną stratą dla normalnie myślących potomnych. Mógł napisać jeszcze wiele świetnych powieści, takich jak "Juda nieznany", a może i lepszych. Polecam.

"Wyszli razem z namiotu [...] ale niechętni sobie i w nastroju wzajemnych pretensji zwyczajnym u przeciętnych chrześcijańskich małżonków"

O żeż, jak mnie ta książka wkurzała, a właściwie nie książka, tylko jej główni bohaterowie. Ciapowaty Juda, wiecznie z głową w chmurach, dający sobą manipulować jak jakiś nierozgarnięty dzieciak. Oraz jego neurotyczna żona - nie żona...

plebiscyt na najbardziej irytującą postać kobiecą w powieści uważam za rozstrzygnięty. Sue, powiedzieć, że całe życie spędziłaś w stanie zapaści intelektualnej, to nic nie powiedzieć.
I to jest książka z listy 100. Serio BBC?

plebiscyt na najbardziej irytującą postać kobiecą w powieści uważam za rozstrzygnięty. Sue, powiedzieć, że całe życie spędziłaś w stanie zapaści intelektualnej, to nic nie powiedzieć.
I to jest książka z listy 100. Serio BBC?

Nie wiem co sądzić o tej książce. Przede wszystkim jest to historia, w którą strasznie ciężko uwierzyć, bo jak jeden człowiek może mieć aż tyle pecha w życiu? Nie polubiłam bohaterów, ale gdybym ich lubiła, miałabym wrażenie, że autor próbuje wymusić na mnie współczucie i smutek, a jedyne co odczuwałam, gdy byli mi oni obojętni, to frustracja wyborami jakie podejmują, przez co zgotowali sobie taki a nie inny los.

Nie wiem co sądzić o tej książce. Przede wszystkim jest to historia, w którą strasznie ciężko uwierzyć, bo jak jeden człowiek może mieć aż tyle pecha w życiu? Nie polubiłam bohaterów, ale gdybym ich lubiła, miałabym wrażenie, że autor próbuje wymusić na mnie współczucie i smutek, a jedyne co odczuwałam, gdy byli mi oni obojętni, to frustracja wyborami jakie podejmują, przez...

Historia niezwykle dramatycznych losów Judy Fawleya – kamieniarza, który niegdyś miał aspiracje, aby zostać duchownym. Spotkał jednak na swej drodze kobietę, która całkowicie odmieniła jego życie i światopogląd.

Jest to opowieść o społecznych normach i konwenansach, ukazująca realia wiktoriańskiej Anglii. Traktująca o moralności, religii i seksualności, przez co swego czasu została wyklęta przez krytyków i czytelników. Skłania do przemyśleń na temat istoty miłości i wiary, pokazuje, że nie człowiek nie zawsze jest kowalem swojego losu – często na nasze życie potężny wpływ mają inni ludzie, z którymi splatają nas różne więzy. Bohaterowie, zwłaszcza Sue, swoimi schematami myślowymi zdecydowanie wykraczają poza swoją epokę. Niektóre z ich zachowań, krytykowane w schyłku XIX wieku, byłyby akceptowalne kilkadziesiąt lat później.

Obecnie książka nie wzbudza już tak skrajnych emocji jak ponad sto lat temu, jednak w pełni rozumiem, dlaczego została uznana za klasykę.

Historia niezwykle dramatycznych losów Judy Fawleya – kamieniarza, który niegdyś miał aspiracje, aby zostać duchownym. Spotkał jednak na swej drodze kobietę, która całkowicie odmieniła jego życie i światopogląd.

Jest to opowieść o społecznych normach i konwenansach, ukazująca realia wiktoriańskiej Anglii. Traktująca o moralności, religii i seksualności, przez co swego...

Książka niezmiernie mnie wymęczyła, a bohaterowie jedynie irytowali. Na pewno w czasach, w których została wydana musiała być bardzo kontrowersyjna, ale niestety w obecnych czasach dla mnie była mało zaskakująca i interesująca.

Książka niezmiernie mnie wymęczyła, a bohaterowie jedynie irytowali. Na pewno w czasach, w których została wydana musiała być bardzo kontrowersyjna, ale niestety w obecnych czasach dla mnie była mało zaskakująca i interesująca.

Powieść Thomasa Hardy’ego wydana pod tytułem „Juda nieznany”. „Więzy miłości” to dodatek wydawcy, który zapewne chciał „podczepić” się pod adaptację z 1996 r. z Christopherem Ecclestonem jako bohaterem tytułowym oraz Kate Winslet jako Sue (aczkolwiek zewnętrznie bardziej pasowałaby do roli Arabelli). Zapewne z tego samego powodu zafundowano czytelnikom kiczowatą okładkę sugerującą romans à la Harlequin.
Swego czasu powieść Hardy’ego była w Anglii skandalem obyczajowym. Wynikało to z faktu pokazania … miłości „pozamałżeńskiej”, co dziś śmieszy, ale jeszcze przed wojną na polskiej wsi tez było nie do pomyślenia.
Autor wyprzedził swoja epokę, w ostatniej dekadzie XIX stulecia prognozując, że po 50 latach wiele rzeczy będzie wyglądało inaczej. Chociażby pozycja kobiety w rodzinie i społeczeństwie oraz dostęp do oświaty. Ale tematem fabuły jest historia Judy, biednego sieroty wychowywanego przez ciotkę, który pragnie poświęcić się nauce. Gdy czyni wszystko w tym celu okazuje się, że natura jest mocniejsza od naszej woli i … plany Judy muszą być odłożone ad calendas graecas. Co gorsza, po początkowym poddaniu się konwenansom nasz bohater wikła się w relację, która drażni i irytuje niemal wszystkich. Małżeństwo w powieści Hardy’ego to ściśle określona instytucja społeczna, w której od obu stron oczekuje się określonych zachowań, ale w żadnym przypadku miłości. Ani nawet wyrozumiałości, którą jedna z drugoplanowych postaci przypłaca utratą pracy i statusu zawodowego. Autor wkłada w usta bohatera słowa: „Co do nas, jeszcze za dawnych dni, kiedy oboje byliśmy w najlepszej formie, kiedy myśleliśmy jasno i nieustraszenie kochaliśmy prawdę, czasy nie dorastały do nas dojrzałością! Nasze zapatrywania wyprzedzały je o pięćdziesiąt lat i nic dobrego to nie wróżyło”. Co gorsza nie dorastali do nich i ludzie, których zachowania, a nie świadomy wybór bohaterów, były źródłem ich złej sytuacji bytowej oraz ostracyzmu społecznego.
I wystarczyło jedno tragiczne wydarzenie, nie związane z postawą pary kochających się ludzi, by doprowadzić do zwycięstwa społecznego konwenansu i prawdziwego nieszczęścia obojga, przy społecznej akceptacji ich nowej drogi.
Powieść jest oskarżeniem ówczesnego społeczeństwa i jego instytucji (państwo, kościół, władze edukacyjne, uniwersytety),które stały na straży status quo, opresyjnie reagując na wszystkich, którzy nie akceptowali narzuconej im z urodzenia pozycji społecznej i szukali własnej drogi do szczęścia. Bo chociaż fabuła jest fatalistyczna, to jednak kochankowie byli szczęśliwi wyłącznie wówczas, gdy byli sobą i konsekwentnie trwali w swoim wyborze, którego zazdrościli im inni, nieszczęśliwi w pętach konwenansów i mieszczańskiej moralności, mimo akceptacji społecznej.

Powieść Thomasa Hardy’ego wydana pod tytułem „Juda nieznany”. „Więzy miłości” to dodatek wydawcy, który zapewne chciał „podczepić” się pod adaptację z 1996 r. z Christopherem Ecclestonem jako bohaterem tytułowym oraz Kate Winslet jako Sue (aczkolwiek zewnętrznie bardziej pasowałaby do roli Arabelli). Zapewne z tego samego powodu zafundowano czytelnikom kiczowatą okładkę...

Historia tragiczna. Bardzo kontrowersyjna jak na czasy w których została napisana. Filozoficzna. Zadaje pytania na temat religijności i wolnej miłości. Czy zwycięży miłość czy obowiązek? Nadal bardzo aktualne tematy...

Historia tragiczna. Bardzo kontrowersyjna jak na czasy w których została napisana. Filozoficzna. Zadaje pytania na temat religijności i wolnej miłości. Czy zwycięży miłość czy obowiązek? Nadal bardzo aktualne tematy...

Przygnębiająca. Ponura. Trudna, ale warta uwagi.
Najbardziej kontrowersyjna powieść Hardy'ego.
Przez lata „opluwały” ją autorytety religijne. Dziś uznawana jest za najlepszą w dorobku pisarza.
Jedna z najtragiczniejszych historii miłosnych w literaturze klasycznej.
Z niejednym przesłaniem: – należy pozwolić innym żyć tak jak chcą; więzy miłości, to więzy mocniejsze niż małżeństwo; życiowe decyzje należy podejmować rozważnie, bo za błędy trzeba płacić.
Juda i Sue zapłacili. Ich „wolną miłość” zniszczyły konwenanse, hipokryzja i fanatyzm religijny.
Nie każdemu spodoba się język jakim powieść została napisana, ale miłośnik literatury klasycznej nie powinien czuć się zawiedziony.
Warto przeczytać.

Przygnębiająca. Ponura. Trudna, ale warta uwagi.
Najbardziej kontrowersyjna powieść Hardy'ego.
Przez lata „opluwały” ją autorytety religijne. Dziś uznawana jest za najlepszą w dorobku pisarza.
Jedna z najtragiczniejszych historii miłosnych w literaturze klasycznej.
Z niejednym przesłaniem: – należy pozwolić innym żyć tak jak chcą; więzy miłości, to więzy mocniejsze niż...

Thomas Hardy zabiera nas w XIX wieczny wiktoriański świat, inny, może trochę nierzeczywisty, konserwatywny ze sztywnym gorsetem konwenansów, który trójka bohaterów próbuje poluzować.
Książka wydana w 1895 roku i od razu z rozgłosem, i skandalem dla pisarza, który zostaje odwołany od "czci i wiary", Walsham How , biskup Wakefield spalił kopię powieści, zarzucał niemoralne i nieetyczne zachowanie, uderzenie w religię i instytucję małżeństwa. Krytycy literaccy i obrońcy moralności okrzyknęli książkę "Juda obsceniczny", "Juda niemoralny" itd...Cała ta otoczka spowodowała, że Thomas Hardy postanowił nie napisać już powieści, skupił się na znacznie wymagającej sztuce - poezji.
W książce spotkamy wiele wątków autobiograficznych pisarza,m.in: autor studiował łacinę i grekę, pracował jako asystent architekta Arthura Blomfielda , specjalisty od restauracji kościołów i budowniczego nowych w stylu neogotyckim. W wieku 26 lat miał romans z 16 letnią Trypheną Sparks, która była jego siostrzenicą i niestety z tego powodu nie mógł jej poślubić, podobo z tego zwiążku było dziecko. Tryphena stała się inspiracją do napisania książki, zmarła w 1890 roku i pierwowzorem dla Fancy Day i Sue Bridehead.
Tytułowy Juda jest niejasny, mroczny, ponury w tłumaczeniu odnosi się do 19 lat, które spędzimy ze sobą pomiędzy wiejskim Marygreen i Alfredston, małomiasteczkowość kontra wieże uniwersyteckiego Christminster City.
Juda i one dwie, Arabella i Sue, są jak ogień i woda, niebo i ziemia, anioł i diabeł, czarne i białe, mądra i głupia. Arabella, wiejska piękność, córka hodowcy świń, postanawia zdobyć za wszelką cenę Judę. Jednostka prymitywna, wyrachowana i po trupach dojdzie do celu, cel uświęca środki, przed niczym się nie cofnie, gdy do ołtarza nie doprowadzi naiwnego i prawego Judę.
Sue, to dziewczyna, którą Hardy skroił na XX wiek, niezwykła, ciekawa, oczytana, szalona i pozbawiona jakichkolwiek konwenansów. Dziewczyna - kobieta, która wyprzedziła swoje czasy, przełamała bardzo konserwatywne, wręcz skamieniałe ramy społeczne, walka o poczucie własnej wartości, dorównanie mężczyźnie, podjęcie pracy, pierwiastek feminizmu i emancypacji.
Miłość i związek z mężczyzną nie musi być scementowany węzłem małżeńskim.
Wiktoriańskie skostniałe systemy funkcjonowania społeczeństwa pisarz obnaża w najbardziej barwny i naturalny sposób, z zestawem wad i zalet.
Uniwersalność i wartości powieści w XXI wieku wciąż obrazują zakłamanie, zacietrzewienie, stałe schematy, rola kobiety i jej niższa pozycja w społeczeństwie, brak możliwości na własny rozwój, naukę i zawodowy rozwój.
Idealna miłość, platoniczne uczucie kontra cielesność, pożądanie i sensualność, stymulację, czerpanie przyjemności z obcowania i poznawania ciała w zderzeniu z archaicznym, purytańskim i religijnym społeczeństwem.
Wykluczenie, wyalienowanie z wiktoriańskiej społeczności, każdy przejaw jednostkowego myślenia i wybranie drogi własnej, niedostosowanie się do ogólnych zasad i reguł, odseparowania, eksterminacji i marginalizacji.
Epicka powieść z niezwykłym rozmachem napisana, piękny styl nurtu naturalizmu, mocno nasycona filozoficzno - uduchowionymi przemyśleniami Judy przełamywana wolnomyślicielstwem Sue okoniem przedstawicielki chłopskiego sprytu, prymitywizmu i wyrachowania i lenistwa - Arabella.
Ta tragiczna opowieść prowadzi nas przez epokę, którą społeczno - obyczajowo - religijne pryzmaty zniszczą jednostkę wrażliwą, pełną aspiracji ambicji, która chce wyrwać się z okowów zgrzybiałego, zmumifikowanego, zmurszałego i zacofanego społeczności.

Thomas Hardy zabiera nas w XIX wieczny wiktoriański świat, inny, może trochę nierzeczywisty, konserwatywny ze sztywnym gorsetem konwenansów, który trójka bohaterów próbuje poluzować.
Książka wydana w 1895 roku i od razu z rozgłosem, i skandalem dla pisarza, który zostaje odwołany od "czci i wiary", Walsham How , biskup Wakefield spalił kopię powieści, zarzucał niemoralne i...