Szukanie wczorajszego dnia kojarzy się z przedsięwzięciem proustowskim — i nie jest to skojarzenie przypadkowe. Pięć ksiąg, na które składa się sześćdziesiąt osiem erudycyjnych, skrzących się różnorodnymi motywami i dygresjami tekstów, pisanych w ciągu dwunastu lat, to wspaniała, zataczająca wiele kręgów przestrzennych i kół czasowych podróż w głąb tradycji i myśli żydowskiej. Autorka — z powodzeniem łącząc zaangażowanie z obiektywizmem, poetycką zadumę z żywym humorem, medytacyjny spokój z publicystyczną ostrością sformułowań — dzieli się swoim prywatnym odczytaniem judaizmu, ale również osobistymi przeżyciami i przemyśleniami na wiele aktualnych tematów. W nurcie rozważań nad problemem miejsca tradycji we współczesnym świecie, wagi wychowania w jej duchu czy zachowania tożsamości głos Belli Szwarcman-Czarnoty stanowi niezwykle wartościową, opartą na głębokiej wiedzy i jednocześnie mocno osadzoną w rzeczywistości propozycję.